Ζούμε στην εποχή των μηχανών κι ακούμε κάθε μέρα διάφορα. “Έξυπνα” αυτοκίνητα, έξυπνα κινητά, μηχανές που σκέφτονται και αναλύουν σαν άνθρωποι. Ή μήπως, καλύτερα κι απ’ τους ανθρώπους;
Λοιπόν, σ’ αυτή την άτυπη κόντρα που θυμίζει ταινίες επιστημονικής φαντασίας, οι μηχανές έχουν όλα τα αβαντάζ δικά τους (αν τις προγραμματίσει σωστά, ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ προγραμματιστής).
Ωστόσο ακόμα κι έτσι, υπήρξαν 5 + 1 περιπτώσεις που κέρδισαν κατά κράτος τις μηχανές που βρέθηκαν στο δρόμο τους. Κατά κράτος!
Τζον Χένρι – Σφυρί
Ο Τζόνι ήταν πραγματικός σούπερμαν των αμερικανικών σιδηροδρόμων. Τεράστιος, δυνατός όσο μια ντουζίνα άντρες, ο τύπος δούλευε με παρατσούκλι “ο ατσάλινος οδηγός”. Ώσπου μια μέρα οι διευθυντές του εργοταξίου αποφάσισαν να δοκιμάσουν μια ατμοκίνητη μηχανή διάνοιξης τούνελ. “Αν αυτή η μηχανή τα πάει καλά, οι άνθρωποι θα χάσουν τη δουλειά τους” σκέφτηκε ο Τζον και πήρε μια τρελή απόφαση. “Προκαλώ αυτή τη μηχανή σε αγώνα. Αν με κερδίσει, θα μας αντικαταστήσει. Αν την κερδίσω, θα πάρει πόδι”. Οι διευθυντές δέχτηκαν κι ο Τζόνι, με δύο σφυριά στα χέρια, άφησε την ατμομηχανή πίσω 1,8 ολόκληρα μέτρα! Ο ήρωας των εργατών πέθανε από εξάντληση αμέσως μετά τον αγώνα, όμως έγινε θρύλος, τραγούδι, και τα λόγια του έμειναν για πάντα ζωντανά: “Ένας άνθρωπος είναι μονάχα ένας άνθρωπος, αλλά πρέπει να κάνει ο,τι καλύτερο μπορεί”. Το ‘κανες, μάγκα!
Άλαν Τούρινγκ – Κώδικες
Ο μαθηματικός που έβαλε το χρυσό γκολ κι έληξε τον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο, χρειάστηκε να κερδίσει μια μηχανή για να κατατροπώσει τον Χίτλερ. Ήταν το “Ενίγκμα”, το μεγάλο όπλο της ναζιστικής Γερμανίας που κωδικοποιούσε τα μηνύματά της. Αν θες να δεις πώς ακριβώς δούλευε η μηχανή (και να τρελαθείς) τσέκαρε εδώ, εγώ απλώς θα αναφέρω πως η πιθανότητα να μπορέσει να διαβάσει κάποιος ένα μήνυμα χωρίς να “σπάσει” το Ενίγκμα, ήταν 1 στις 159 τρισεκατομμύρια!! Ολόκληρη ομάδα μαθηματικών, μηχανικών και πρωταθλητών σκακιού έτρωγαν τη μια φάπα μετά την άλλη απ’ το μασίνι, μέχρι που η Αγγλία έριξε απελπισμένη στο ματς τον Τούρινγκ. Κι εκείνος, όταν κανείς δεν τον πίστευε, τα κατάφερε. Ναι. Το ξεφτίλισε! Κι ύστερα, έγινε και ταινιάρα…
Ρας Χολτ – Τηλεπαιχνίδι
Το “Τζόπαρντι!” είναι ένα τηλεπαιχνίδι που είχε λίγο απ’ όλα. Από γενικές γνώσεις μέχρι την ικανότητα να κάνεις ρίμες σ’ ένα συγκεκριμένο θέμα. Σ’ αυτό το τηλεπαιχνίδι έπαιζαν 3 παίκτες, μέχρι που η IBM έφτιαξε τον “Γουότσον”. Έναν υπολογιστή που ΔΙΕΛΥΣΕ όλους τους άλλους παίκτες για πολλά σερί παιχνίδια. Μέχρι που στάθηκε θαρραλέα μπροστά του ο Γερουσιαστής, πυρηνικός φυσικός, καθηγητής πολιτικών επιστημών και θεολόγος (!) Ρας Χολτ ο νεότερος. Ο τύπος λοιπόν, βρήκε τον υπολογιστή σ’ ένα επεισόδιο του τηλεπαιχνιδιού για φιλανθρωπικούς σκοπούς, κι ο Γουότσον έμαθε για τα καλά τι πάει να πει… Σέρλοκ Χολμς! Εμ, αυτά παθαίνει οποιος υπολογιστής τα βάζει μ’ έναν δημοκρατικό που είναι μαζί και Κουακέρος!
Γκάρι Κασπάροφ – Σκάκι
Ήταν 1996 κι η τεχνολογία νόμιζε πως κάνει άλματα. Κι ένα απ’ αυτά ήταν το Deep Blue (πόσο ’90ς όνομα ρε φίλε;). Ένας “υπερυπολογιστής” που έπαιζε σκάκι. Κι όχι απλώς έπαιζε, αλλά έφτασε στην δυσθεόρητη αλαζονεία να προκαλέσει σε κόντρα τον παγκόσμιο πρωταθλητή, τον Γκάρι τον Κασπάροφ. “Δεν πρόκειται ποτέ να χάσω από μια μηχανή” είπε ο Γκάρι και μπήκε στο ματς. Αποτέλεσμα; 4-2, γερή φάπα στα μπουλόνια του “Βαθιού Γαλάζιου” και τεράστια νίκη για τους ανθρώπους στο κατώφλι της ψηφιακής εποχής. Την επόμενη χρονιά βέβαια, το Deep Blue ζήτησε ρεβάνς και τελικά κέρδισε στα σημεία με σκορ 3,5-2,5. Όμως και τότε, μάλλον μας κλέψανε.
Κρις Μπαρνς – Μπόουλινγκ
Πρωταθλητής απ’ τα γεννοφάσκια του. Στα 19 του ήδη χρυσό παιδί του μπόουλινγκ. Ο Μπαρνς είδε κατάματα τον EARL (όσο μπορεί κανείς να δει “κατάματα” μια μηχανή, έστω και με τόσο γελοίο όνομα) και του έμαθε τι πάει να πει στράικ! Όχι, χωρίς πλάκα, δεν τον κέρδισε απλά, τον διέλυσε!. Δες εδώ γλέντι:
Plus | Μήδεια, Ιάσωνας
Ντάξει, πραγματικό πρόσωπο δεν τον λες, αλλά να μη νιώσω κι εγώ λίγο χαρούμενος που η πρώτη νίκη ανθρώπου σε ρομπότ έγινε στην ντόπια τη μυθολογία μας; Το λοιπόν, τον έλεγαν Τάλω και ήταν ο φύλακας της Κρήτης. Γίγαντας ολάκερος φτιαγμένος από μπρούτζο (by Ήφαιστος), με υγρό στις φλέβες του κι ένα χρυσό καρφί στη φτέρνα, να κλείνει τη μοναδική τρύπα της φλέβας. Ο Τάλως λοιπόν έκανε ντου στους Αργοναύτες όταν εκείνοι άραξαν στην Κρήτη, όμως κάτι που του ‘κανε τα γλυκά μάτια η Μήδεια, κάτι που τσούξανε και κάνα δυο ποτηράκια, βρήκε ευκαιρία ο Ιάσωνας και του ‘βγαλε το καρφί! Από αιμορραγία πέθανε το πρώτο ρομπότ της ιστορίας, και τώρα που το σκέφτομαι… μήπως δεν ήταν δική σου η πρώτη “αχίλλειος” πτέρνα, ρε Αχιλλέα;
