Η Krista Miranda, πιθανότατα έχει φάει και αυτή τη φρίκη βιώνουμε όλοι όσοι γεννηθήκαμε πριν το 2000, τότε δηλαδή που μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε το παιχνίδι στις αλάνες, να χορέψουμε με τραγούδια που ακούγαμε από κασέτες και που ο σκύλος μας ήταν η καλύτερη ευκαιρία για βόλτα και τσαλίμια χωρίς ντροπές.
Προφανώς και ξέρεις πόσο έχουν αλλάξει όλα από τότε και μακάρι να είσαι από τους τυχερούς που έστω πρόλαβες να τα βάλεις στη μνήμη σου, πέφτοντας συχνά πυκνά στην παγίδα της νοσταλγίας.
Λίγα σκίτσα μιας και δεν χρειάζονται περισσότερα, είναι η απόδειξη της επιμονής μας να μείνουμε όσο αντέχουμε πιστοί σε εκείνα τα χρόνια. Όσο ακόμη δυσκολευόμαστε να υπάρχουμε σε μια κοινωνία γεμάτη οθόνες, πληκτρολόγια και Free Wi-Fi.
* Ευτυχώς κάποια πράγματα δεν θα αλλάξουν ΠΟΤΕ!
