Να του έμεινε άραγε από τότε που έπαιξε τον Μπάτμαν; Μια έφεση να προστατεύει τους πιο αδύναμους, να κυνηγάει να κάνει πάντα το καλό; Ωραίο θα ‘ταν για τη «φάση», ωραίο είναι και για τίτλος, αλλά μάλλον δεν συνέβη ακριβώς έτσι και καθόλου δεν πειράζει. Στην πράξη, ο Κρίστιαν Μπέιλ είναι ένας άνθρωπος με ενσυναίσθηση, με αξίες και ιδανικά και αυτό μετράει. Που έχει βγάλει ένα σωρό λεφτά από τη δουλειά του αλλά δεν κοιτάει μόνο πώς θα βγάλει κι άλλα, πού θα τα φάει και πώς.
Ο Αμερικανός ηθοποιός έχει, από τις αρχές του χρόνου, θέσει σε εφαρμογή την ανέγερση 12 ανάδοχων κατοικιών στην Καλιφόρνια προκειμένου να βοηθήσει τα ορφανά παιδιά με τον πλέον ουσιαστικό τρόπο. Ένα έργο κόστους συνολικά 22 εκατ. δολαρίων που αναμένεται να είναι έτοιμο μέσα στο 2025.
Δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο στις ΗΠΑ. «Πρόκειται για κάτι εντελώς νέο, εντελώς μεταμορφωτικό και κάτι εντελώς απαραίτητο», είχε εξηγήσει ο Κρίστιαν Μπέιλ όταν είχε γίνει γνωστό τι πρόκειται να κάνει, μέσω του Οργανισμού Together California τον οποίο και διευθύνει.
Και εξήγησε: «Φανταστείτε τον πόνο και το τραύμα της απώλειας των γονιών ή της απομάκρυνσης από τους γονείς και στη συνέχεια να χάσετε και τα αδέρφια και τις αδερφές σας. Ελπίζω ότι αυτό το χωριό θα είναι το πρώτο από τα πολλά και ελπίζω ότι οι άνθρωποι της Καλιφόρνια θα έρθουν μαζί μας και θα μας ανοίξουν τα μάτια σε αυτό που συμβαίνει ακριβώς κάτω από τη μύτη μας. Αυτά είναι τα παιδιά μας και πρέπει να τα βοηθήσουμε».
Ο Κρίστιαν Μπέιλ μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που τον όρισε βαθιά ως άνθρωπο
Το ότι ο Κρίστιαν Μπέιλ είναι ένας άνθρωπος με έντονη φιλανθρωπική δράση μόνο τυχαίο δεν είναι. Ο 50χρονος σήμερα ηθοποιός μεγάλωσε σε τέτοιο περιβάλον. Με έναν πατέρα (Ντέιβιντ Μπέιλ) που του μετέδωσε ακριβώς αυτό. Τουτέστιν το πόσο σημαντικό είναι να βοηθάμε τους γύρω μας, να νοιαζόμαστε, να μην είμαστε άπληστοι και να μοιραζόμαστε. Το να είσαι προνομιούχος σε αυτή τη ζωή είναι πολυτέλεια και καλό είναι να το εκτιμάς στο βαθμό που του πρέπει.
Για να καταλάβουμε πώς μεγάλωσε ο Μπέιλ, ο πατέρας του φιλοξενούσε ανά περιόδους ως και άστεγους. Ναι τέτοιος τύπος ήταν. Ένας περιβαλλοντικός ακτιβιστής με έντονο το αίσθημα της περιπέτειας, λέει πολλά το εξής: Ο Κρίστιαν Μπέιλ ως τα 15 του είχε ζήσει σε 15 πόλεις, τόσο συχνά που μετακόμιζε η οικογένεια του, για διάφορους λόγους.
Ο ηθοποιός είπε επίσης ότι για πρώτη φορά θέλησε να βοηθήσει τα παιδιά που είχαν ανάγκη, μετά τη γέννηση της κόρης του, Έμελιν, το 2005. «Βρέθηκα να προσπαθώ να φανταστώ πώς θα ήταν αν δεν ήμασταν κοντά τους», είπε. «Ταυτόχρονα, προσπαθούσα να ερευνήσω το τι συνέβαινε στο Λος Άντζελες και πού μπορούσαμε να βοηθήσουμε. Έμεινα έκπληκτος και εξοργίστηκα όταν έμαθα ότι έχουμε περισσότερα ανάδοχα παιδιά εδώ στην Καλιφόρνια από οπουδήποτε αλλού στη χώρα. Επίσης, τσατίστηκα με τον εαυτό μου επειδή δεν το ήξερα πριν, έτσι σκέφτηκα: Λοιπόν, αυτό είναι. Ας εστιάσουμε σε αυτό. Η γυναίκα μου και εγώ αποφασίσαμε ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούσαμε για να το αλλάξουμε».
Το ‘πε το κάνε. Και ένα «μπράβο» είναι το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς στον Κρίστιαν Μπέιλ. Οι πράξεις μιλάνε πάντα απείρως περισσότερο από τα λόγια.
