Σίγουρα θα ‘χεις ακούσει την περίφημη μπούρδα για το “οκ”. Ότι βγαίνει απ’ το “όλα καλά” αφού σ’ αυτό τον κόσμο υπάρχει μια ελληνική ρίζα για τα πάντα. Πριν από μας το χάος, όλα βγήκαν από δω, ΟΛΑ είναι ελληνικά. Παραμύθια…
Παραμύθια είπα; Λοιπόν, κοίτα να δεις τι παίζει με τα παραμύθια. Εδώ είναι γεγονός ότι το ‘χουμε βάλει το χεράκι μας. Και όχι μονάχα με τον Αίσωπο που άνοιξε πρώτος την παγκόσμια “σχολή” των απανταχού παραμυθάδων. Υπάρχουν μερικά ακόμα πασίγνωστα παραμύθια που στην πραγματικότητα έχουν καταγωγή απ’ τα μέρη μας. Όντως, μπέσα, δεν κάνω πλάκα. Και για να δεις ότι δεν λέω λόγια του αέρα, σου μάζεψα παρακάτω 5 απ’ αυτά. Πέντε ιστορίες με ξενόγλωσση υπογραφή, που έχουν καταγωγή από Ελλάδα.
Υ.Γ. Bring them back ρε, αλήτες αδερφοί Γκριμ!
Πεντάμορφη και το Τέρας | Έρωτας και Ψυχή
Η Ψυχή ήταν η τρίτη αδερφή μιας οικογένειας. Ήταν τόσο όμορφη που (κλασικά) τη ζήλεψε η ίδια η Αφροδίτη. Κι όχι απλώς τη ζήλεψε, αλλά ανάγκασε την καημένη την κοπέλα να πάει σ’ ένα βουνό ντυμένη νύφη και να περιμένει τον γαμπρό της: έναν άσχημο δράκο που πέταγε φωτιές! Ωστόσο ο άνεμος Ζέφυρος την μετέφερε όσο κοιμόταν σ’ ένα παλάτι με αόρατους υπηρέτες, και κάθε βράδυ πλάγιαζε μαζί της ο ίδιος ο Έρωτας, κρυμμένος στο σκοτάδι. Κάθε μέρα τα ίδια, κάθε βράδυ τα ίδια, μέχρι που οι αδερφές της τη ζήλεψαν και της είπαν ότι ο μυστήριος σκοτεινός άντρας της είναι ο άσχημος δράκος. Αγχώθηκε η κοπέλα και το επόμενο βράδυ, αφού τον άφησε να “εκτονωθεί” τον φώτισε με το λυχνάρι. Κι αντί να δει το “τέρας”, βλέπει τον παίδαρο τον Έρωτα. Ψυχούλα…
Σταχτοπούτα | Η Ροδόπη στην Αίγυπτο
Σύμφωνα με τον Στράβωνα, η Ροδόπη από τη Θράκη (ε, από πού αλλού;) ήταν μια όμορφη εταίρα που κατέληξε στην Αίγυπτο. Εκεί, μια μέρα έκανε μπάνιο στον Νείλο κι έχασε το ένα της σανδάλι. Το σανδάλι το άρπαξε στο ράμφος του ένας αετός, το κράτησε για λίγο και τελικά το άφησε να πέσει στα πόδια του Φαραώ (!). Κι εκείνος το θεώρησε καλό οιωνό κι έβαλε όλη την κρατική μηχανή της Αιγύπτου να ψάχνει σε ποια ανήκει το γοβάκι (!!). Διάφορες μπαγαπόντισσες προσπάθησαν να ξεγελάσουν τους “ράμπο” του ανακτόρου, αλλά οι Αιγύπτιοι γραφειοκράτες δεν μάσαγαν κουτόχορτο. Μόνο η Ροδόπη ταίριαξε στο σανδάλι. Όμως τελικά δεν ταίριαξε με τον Φαραώ. Τι τα θες; Δεν τελειώνουν όλες οι ελληνικές ιστορίες με γάμο…
Άρχοντας των Δαχτυλιδιών | Το δαχτυλίδι του Γύγη
Ο Πλάτωνας στην “Πολιτεία” του, προσπαθώντας να προβληματιστεί πάνω σε θέματα ηθικής, αναρωτιέται: “Θα ήσουν το ίδιο ηθικός και τίμιος, αν μπορούσες να κάνεις λαμογιές χωρίς να πιαστείς;”. Και φέρνει ως παράδειγμα μια ιστορία για ένα δαχτυλίδι. Είναι το δαχτυλίδι του Γύγη, που οποιος το φόραγε γινόταν αόρατος! Σου θυμίζει κάτι; Ο μύθος βέβαια εξελίχθηκε πολύ πριν γίνει το επικό “παραμύθι” του Τόλκιν. Πρώτα γέμισε μαγεία και ίντριγκα ως γερμανικό ποίημα (“Το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν”) και τελικά ντύθηκε μπόλικη απ’ την ατελείωτη φαντασία του Άγγλου φιλόλογου παραμυθά. Το γεγονός ωστόσο παραμένει: πρώτος Άρχοντας των δαχτυλιδιών ήταν ο Γύγης!
Ωραία Κοιμωμένη | Το μήλο της Έριδας
Αφού πάλεψε (στην κυριολεξία) με νύχια και με δόντια, ο θνητός Πηλέας κατάφερε να πάρει γυναίκα του τη θεά Θέτιδα (και βγάλανε τον Αχιλλέα με τη φτέρνα του!). Στον γάμο τους λοιπόν, καλέσανε όλους τους θεούς εκτός από την Έριδα που ήταν ανακατώστρα και χάλαγε όλα τα πάρτι. Η Έριδα όμως το ‘μαθε, κι αντί να κρατήσει μούτρα, πήγε στο γάμο και τον έκανε άνω – κάτω με το περίφημο μήλο της (“στην ομορφότερη…”). Αποτέλεσμα; Ένας πόλεμος που κράτησε 10 ολόκληρα χρόνια, για να καταφέρει να πάρει πίσω ο Μενέλαος την κοιμωμένη (απ’ την Αφροδίτη) Ωραία Ελένη του, που την κρατούσε στο κάστρο του ο μορφονιός ο Πάρης.
Ραπουνζέλ | Φυλακισμένη Δανάη
Ήθελε να ‘χει διάδοχο ο βασιλιάς Ακρίσιος και πήγε στο μαντείο. Κι εκεί έμαθε πως, όχι μόνο δεν θ’ αποκτήσει γιο, αλλά η κόρη του θα γεννήσει ένα αγόρι που θα τον σκοτώσει. Και τι έκανε; Την κλείδωσε σ’ έναν ψηλό πύργο μ’ ένα μονάχα παράθυρο (εναλλακτικά σε μπουντρούμι, αλλά δεν με βολεύει και δεν σ’ το λέω!). Τι να κάνει κι η έρμη η Δανάη, έκλαιγε τη μοίρα της όλη μέρα χωρίς στοργή, χωρίς φιλιά, χωρίς έρωτες κι αγάπες. Όμως την ερωτεύτηκε ο Δίας, κι αυτός δεν καταλαβαίνει από πόρτες. Ούτε σκάλες έψαξε, ούτε της ζήτησε να του πετάξει μαλλιά. Έγινε χρυσή βροχή ο μάγκας, μπήκε στο δωμάτιο κι 9 μήνες μετά… να τος ο λεβέντης! Θεοί αδιάκριτοι, τι να πεις;