Σκύλοι, γάτες, άλογα, μερμήγκια… μέχρι και πιθήκια. Γιατί αν δεν γράψεις στιχάρες για το ιδιαίτερο δέσιμό σου με τον πιθηκάκο σου, τότε για ποιον θα γράψεις Προβοκατόρισσα και Προβοκάτορά μας; Για την κοπέλα ή για το αγόρι σου;;;

Τραγούδια, λοιπόν, που ταυτίστηκες/κόλλησες άσχημα μαζί τους, ακόμα κι αν μην είχες γάτα που να την έλεγαν Σερενάτα και να την τάιζες μπαρμούνια μαρινάτα.

Μην φλυαρούμε άλλο. Δυνάμωσε τα ηχεία σου και τσέκαρε την λίστα. heart 

Ένας σκύλος στο Κολωνάκι (Δεληβοριάς) – Ο Σκύλος μου (Γραμμένος) – Ο Κανέλλος (Δρογώσης)

Μπορεί και οι τρεις σκύλαροι να ‘ναι από διαφορετικούς “κόσμους” και περιοχές, ωστόσο εμείς τους λατρέψαμε -λατρεύουμε- το ίδιο. Αρχικά, ο ‘Κανέλλος’ του Δρογώση είναι ένας επαναστάτης σκύλος που ζει στα Εξάρχεια και έχει ως βασικό του χόμπι να κυνηγάει ασφαλίτες. Από την άλλη, ο ‘Βαγγέλης’ του Δεληβοριά είναι λίγο πιο κυριλές, κάνει περατζάδες στο Κολωνάκι και τον ξέρουν ακόμα και οι μόδιστροι στην Λουκιανού. Και τέλος, ο σκύλος του Γραμμένου δεν έχει βαπτιστεί μέχρι σήμερα και χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως ‘πρόσφυγα’ από την Ραφήνα. Και ναι, διάολε, και με τους τρεις έχουμε ταυτιστεί το ίδιο, ενώ κάθε φορά που σουλατσάρουμε στο κέντρο και ακούμε γαβγίσματα τους φέρνουμε στο μυαλό μας.


Η ουρά του αλόγου – Γιάννης Χαρούλης 

Άνετα ο τίτλος θα μπορούσε να ήταν “ΤΙ ΕΓΡΑΨΕΣ ΠΑΛΙ ΡΕ ΘΑΝΑΣΑΡΑ;” Ένα κομμάτι-ωδή στην αγάπη του καβαλάρη με τ’ άλογό του. Όπως ο Λούκι με την Ντόλι ένα πράγμα. Βέβαια, το τραγούδι κάπου στη μέση σου γαμάει λίγο την ψυχούλα, “Μα ένα παλιομεσήμερο, σε μια συκιά από κάτω, αστρίτης στραβογάμησε και δίνει δαγκωσιά του” και “Τ’ άλογο στο μεταξύ τα όρνια το τυλίξαν, το σκελετό και την ουρά μονάχα που τ’ αφήσαν“, όμως εκεί που ‘χεις γίνει κομμάτια ρε παιδί μου με το δράμα του καβαλάρη, ξαφνικά “ακούγεται χλιμίντρισμα και το μυαλό του φεύγει…” Ναι ρε Θανασάρα! Ναι! Δεν θα μας απογοητεύσεις ποτέ!
 


Μέρμηγκας – Μάνος Λοίζος

Μόνο ο τεράστιος Μάνος Λοΐζος ήταν ικανός να παρομοιάσει τη ζωή-καθημερινότητά μας μ’ αυτήν των μυρμηγκιών. Γιατί όσο κι αν αδυνατούμε να το πιστέψουμε μερικές φορές τα κοινά μας χαρακτηριστικά είναι αρκετά. “Εν δυο προσκυνάμε, εν δυο πολεμάμε, εν δυο μα πεινάμε“.

Ωστόσο, κι εδώ υπάρχει αίσιο τέλος, καθώς στο τέλος τα μερμηγκάκια παίρνουν εκδίκηση και τρώνε τον μέρμηγκα. ΟΥΠΣ. ΔΕΝ ΣΕ ΧΑΛΑΣΕ.
 
https://www.youtube.com/watch?v=KA8vZzcDV2Y
 
Σερενάτα – Αρλέτα 


Προφανώς και η ‘Σερενάτα’ δεν είναι άλλο ένα χαζοτραγουδάκι χωρισμού. Η Σερενάτα είναι μια γάτα ιδέα. Καθώς και έμεινε μόνη της πίσω να παλεύει τα βάσανα της ζωής με δύο τιγρέ γατάκια, αλλά είχε και την αφεντικίνα της που ακόμα δεν είχε ξεπεράσει τον χωρισμό. Πόσα ακόμα να αντέξει η δόλια Σερενάτα; Πόσα; (παλαμάκια και στην Μαριανίνα Κριεζή που ‘γραψε τους στίχους!)

 
Ένας Τούρκος στο Παρίσι – Λαυρέντης Μαχαιρίτσας


Όσο κι αν βαριόμαστε πολύ πάρα πολύ λιγάκι τον Μαχαιρίτσα, οφείλουμε να του δώσουμε ρισπέκτ γι’ αυτό το τραγούδι. Ένα τραγούδι που ουσιαστικά κάνει λόγο για μια σχέση από απόσταση ΚΑΙ ΝΑΙ όταν υπάρχει σχέση από απόσταση είσαι αναγκασμένος να ζηλεύεις μέχρι και τον γάτο της. Ειδικά όταν εκείνος κοιμάται στα πόδια της, όσο εσύ βρίσκεσαι κάτι μίλια μακριά (κι εδώ οφείλουμε να δώσουμε κρέντιτς στον Ισαάκ Σούση που έγραψε τους στίχους).

*Σκουπίζουμε δάκρυα απ’ το πάτωμα.  
 


Ο μαύρος γάτος – Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Κι άλλο κομμάτι του Θανασάρα. Ω, ναι. Μπορεί στο μυαλό μας να το ‘χουμε συνδυάσει κυρίως με τον Βασίλη, ωστόσο τους στίχους ΣΟΚ! ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ! ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ! τους έχει γράψει ο Θανάσης. Ο μαύρος γάτος, που λες, ήταν πονηρός και δεν άφηνε θηλυκό στο πέρασμά του. Τα υπόλοιπα γνωστά. Τον μπουζουριάσανε, αλλά εκείνος τους γλέντησε. Και μπράβο του.


Me and my Monkey – Robbie Williams

Δεν γινόταν να μην βάζαμε στη λίστα τον Robbie Williams και τον ‘φτιαγμένο’ πίθηκός του. Koίτα, μπορεί ο αστός Robbie να ‘χε την τύχη (και τα φράγκα) να πάρει έναν πίθηκο, αλλά κι εμείς οι φτωχοί πάντα θα ονειρευόμαστε να πάρουμε μια μαϊμού που να οδηγάει Σεβρολέτ και να πηγαίνουμε παρέα στο Λας Βέγκας. 

Smoking filter tips reclining in the passenger seat of my supercharged jet black Chevrolet
He had the soft top down 
He liked the wind in his face
He said “Son, you ever been to Vegas?”