Έχεις δει εκείνη που πιστεύεις ότι είναι για εσένα. Είναι λαμπερή, είναι έξυπνη, είναι όμορφη. Είναι αυτό που θέλεις. Δεν την ξέρεις προσωπικά, αλλά η ζωή τα φέρνει έτσι που τη γνωρίζεις. Έρχεται σπίτι σου, πηγαίνεις σπίτι της, είστε μαζί κι επίσημα. Όλα κυλούν υπέροχα, είσαι χαρούμενος, είσαι ευτυχισμένος, είσαι πολύ καλύτερα από όσο φανταζόσουν ότι θα είσαι. Μέχρι που έρχεται η στιγμή να δείτε ταινία. Ή μάλλον, έρχεται η στιγμή ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΕΣΥ τι ταινία θα δείτε.
Βλέπεις εκείνη γουστάρει Χιου Γκραντ την ίδια στιγμή που εσύ θα ήθελες έναν κόσμο χωρίς Χιου Γκραντ, χωρίς την ηλίθια προφορά του, χωρίς τη γελοία φάτσα του και τα αστεία του μαλλιά, χωρίς τις ταινίες του που κάνουν αυτές του Γιάννη Δαλιανίδη να μοιάζουν με πολιτιστικά μνημεία της Unesco. Εκείνη γουστάρει Σάντρα Μπούλοκ. Εσύ πιστεύεις ότι η Σάντρα Μπούλοκ υπάρχει μόνο για να μην νιώθει ατάλαντη η Σάρα (η) Τζέσικα (η) Πάρκερ (ειλικρινά δεν ήξερα το όνομά της, στο μυαλό μου είναι πάντα αυτή η αλόγα από το sex and the city που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάνει καριέρα).
Εσύ από την άλλη κόβεις φλέβα για ψαγμενιές. Είχες δει τον “Κυνόδοντα” στο σινεμά κάνα εξάμηνο πριν προταθεί για Όσκαρ, η αγαπημένη σου ταινία είναι μια Ινδική που διαρκεί περιπού 39 ώρες και ασχολείται με τις μεταθανάτιες εμπειρίες ενός τυφλού κοάλα και η αγάπη σου δεν δύναται ούτε με σφαίρες να δει κάτι που θέλει περισσότερη σκέψη από όση χρειάζεται ένα παζλ 6 κομματιών.
Την πρώτη φορά διαλέγεις εσύ ταινία. Είναι δεδομένο ότι την πρώτη φορά προσπαθείς να βρεις κάτι παγκοσμίως αποδεκτό με 28 Όσκαρ και 2 τσάμπιονς Λιγκ, κάτι σαν τον Τιτανικό (αν ζούσαμε στο 2000). Είναι αρχή και πρέπει να το παίξεις διαλλακτικός. Λειτουργεί, σεξ μετά, όλα καλά.
Ο καιρός περνάει. Η αγαπημένη σου πλέον έχει λυθεί (κι εσύ φυσικά) και αν δείτε ταινία που δεν της αρέσει, δεν έχει πια το απαραίτητο τακτ για να το κάνει γαργάρα. Θα στο πει. Αυτό δεν είναι κακό εννοείται. Η πρώτη φορά που θα δηλώσει ότι δεν της άρεσε μία ταινία που διάλεξες, είναι και αυτή που θα πυροδοτήσει τη μεγάλη συζήτηση για τις ταινίες. Αυτή τη συζήτηση που δεν θέλεις να κάνεις.
– Όλο μαλακίες ταινίες διαλέγεις
– Μπορείς να διαλέξεις εσύ ταινία αυτή τη φορά
(ψάχνει για 4 δευτερόλεπτα)
– ΕΛΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΒΡΕΣ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ
Μετά από αυτή τη συζήτηση, είναι επίσημο πλέον ότι εσύ είσαι αυτός που ψάχνει ταινία, κατεβάζει ταινία, ενώνει pc με τηλεόραση και σβήνει τα φώτα. Μετά από αυτή τη στιγμή αρχίζει το επόμενο στάδιο της σχέσης.
Σου αρέσει να βλέπετε ταινίες μαζί, αλλά δεν θέλεις να ρισκάρεις την κατάσταση της ψυχικής σου ηρεμίας, η οποία και θα διαταρραχθεί αν η ταινία που επιλέξεις είναι μάπα. Και τι α κανς; Όχι απλά θα βρεις μία ταινία που έχεις ξαναδεί, αλλά θα ανασύρεις στη μνήμη σου όλες τις ταινίες που έχεις δει και θεωρείς αξιόλογες ενώ την ίδια στιγμή θα σβήνεις από τη λίστα όσες θεωρείς ότι δεν θα της άρεσαν. Ναι θα δεις δεύτερη φορά μια ταινία. Ναι αλλά θα έχεις κάνει ό,τι καλύτερο μπορείς.
Αν νομίζεις ότι έτσι το πρόβλημα εξαφανίζεται, είσαι βαθιά νυχτωμένος. Γιατί θα έρθει η Κυριακή που δεν δουλεύετε και θα πάτε για καφέ στους φίλους σας. Θα αράξετε μπροστά στο τζάκι, θα φάτε, θα πιείτε και θα φτάσετε σε εκείνο το σταυροδρόμι που δεν έχει γυρισμό: “φεύγουμε ή καθόμαστε να δούμε ταινία;”.
(με σηκωμένο φρύδι)
– ΕΛΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΒΡΕΣ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΤΑΙΝΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ
(γαμωσταυρίζοντας χαμηλοφώνως)
– Δεν μπορεί κάποιος άλλος;
(όλοι μαζί σαν χωρωδία)
– Έλα μωρέ μαλάκα βρες κάτι να δούμε.
Στο 165% των περιπτώσεων, την πρώτη ταινία που θα βρεις θα την έχουν δει όλοι. Περίπου 6 ζωές μετά θα καταλήξετε να δείτε κάτι. Βάζεις να κατεβεί. Η ταχύτητα λίγο πιο αργή από σαλιγκάρι με χιαστούς. Σου τη λένε αφού ΠΡΟΦΑΝΩΣ εσύ φταις που το ίντερνέτ τους είναι για σφαλιάρες. Συνδέεις τα πάντα. Σβήνεις τα πάντα (είπαμε αυτό είναι δουλειά εκείνου που διαλέγει την ταινία). Η ταινία ξεκινά.
Στα 7 λεπτά σε κοιτάζουν όπως κοιτούσαν τότε οι ύαινες τον Σίμπα στον Βασιλιά των Λιονταριών. Θέλεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου να τους πεις να πάνε να γαμηθούν. Δεν θα το κάνεις. Απλά πάρτο απόφαση ότι θα είσαι πάντα μόνος σε αυτό.
