Η κωμωδία δεν είναι εύκολο πράγμα φίλε αναγνώστη. Είναι βαρύ φορτίο να πρέπει να κάνεις τον άλλον να γελάσει και δυστυχώς δεν το αντέχουν όλοι αυτό το φορτίο. Και τι κάνουν αυτοί οι τύποι όταν δεν το αντέχουν; Καταφεύγουν σε κλισεδιές και κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα προσπαθώντας να μας πείσουν να γελάσουμε. 

Φυσικά δεν έχει μόνο η κωμωδία κλισεδάρες, αλλά με τις γραφικότητες των ταινιών τρόμου τα είπαμε σε προηγούμενο κείμενο και δεν θα κάθομαι να τα λέω πάλι, έλεος κάπου.

Που λες, εκεί έξω υπάρχουν δημιουργοί που έχουν όλη την καλή διάθεση, αλλά λίγο το φραγκάκι που είναι γλυκό, λίγο η έλλειψη φαντασίας, πάνε κι αυτοί και κάνουν μαλακίες για να γίνει η δουλίτσα τους πιο εύκολα. Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε τέτοια πρακτική και καταγράφουμε τα πιο ελεεινά κλισέ που μπορεί να δεις σε μία κωμωδία. 

Φωνές σε ήσυχο μέρος

Είσαι ο υπέροχος τύπος που πρωταγωνιστεί στη σούπερ χολιγουντιανή ταινιάρα και έχεις βγει σε εστιατόριο με το γκομενάκι σου ή περιμένεις έξω από δωμάτιο νοσοκομείου. Όλοι μιλάνε χαμηλόφωνα γιατί έτσι πρέπει και γιατί δεν είναι κάγκουρες. Εσύ μιλάς σιγά σιγά ώσπου ανεβάζεις ένταση για κάποιον ανεξήγητο λόγο και όλοι γυρίζουν προς το μέρος σου. Κοιτάζεις ενοχικά γύρω σου και ζητάς συγγνώμη. ΧΑΧΑΧΑ ΠΟΣΟ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΣΤΕΙΟ! Φτάνει ρε μαλάκες, το έχουμε δει 1,5 εκατομμύρια φορές. Φτάνει! Έπαψε να είναι αστείο μετά την τρίτη φορά. Μπορείτε πολύ καλύτερα, είναι δεδομένο. Εκτός αν είστε ο Άνταμ Σάντλερ. Αυτό δεν μπορεί ποτέ καλύτερα. 

Ο Λουζεράς ψήνει την απίστευτη γκόμενα

Ίσως το μεγαλύτερο κλισέ στην ιστορία των κλισέ στις κωμωδίες. Και όχι μόνο στις κωμωδίες τώρα που το σκέφτομαι. Είναι ο απίστευτος νέρντουλας, ο άσχημος νέρντουλας με τα σπυράκια που δεν έχει κανένα τρόπο να κοινωνικοποιηθεί και τον κοροϊδεύει μέχρι και η μικρή του αδερφή, και ψήνει πάντα την πιο ωραία γυναίκα της ταινίας. Ε όχι ρε διάολε δεν γίνονται αυτά, σόρρυ. Όχι, στην πραγματική ζωή η γκομενάρα του σχολείου δεν παρατάει τον σφίχτη γκόμενό της για να τα φτιάξει με τον χοντρούλη που έχει το ρεκόρ ρεψίματος στην πρώτη λυκείου, απλά και μόνο επειδή είναι γαμώ τα παιδιά και έχει γαμάτο χιούμορ. Σόρι σεναριογράφε, μπορείς και καλύτερα. 

Αστείοι τραυματισμοί 

Είσαι στο γαμημένο 2017. Προσπάθησε να καταλάβεις φίλε σκηνοθέτη ότι ο μόνος άνθρωπος σε όλο τον πλανήτη που γελάει με τούμπες είναι η Χρύσα η Λύκου. Κανένας άλλος. Φτάνει. Ήταν αστείο όταν το είδαμε στο Τομ και Τζέρι, ήταν αστείο όταν έπεφτε ο Γκούφι, άντε κι όταν έπεφτε ο Τσάρλι Τσάπλιν. Τώρα είναι απλά μαλακία. Ξεπέρασέ το και σκέψου κάτι πιο έξυπνο. 

“Είναι πίσω μου έτσι;”

Καλά μιλάμε συγκλονιστικό αστείο έτσι; Δεν μπορώ να κρατηθώ σου λέω. Είναι τώρα ο τυπάς και θάβει κάποιον άλλον και τον κάνει ρεζίλι και τι μαλάκας είναι αυτός που έτσι και τονε πιάσω στα χέρια μου θα γινει πανικός και θα φτύσει το γάλα που βύζαξε… και τσουπ! Αυτός που βρίζουμε είναι πίσω του και τον παρακολουθεί. Και οι φίλοι του προσπαθούν να του το πουν με τα μάτια αλλά αυτός είναι και λίγο χαζούλης και δεν το πιάνει με την πρώτη. Και ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι ο μαν είναι πίσω του και αναφωνεί το πολύ πρωτότυπο “Είναι πίσω μου έτσι;”. ΔΕΝ.ΕΙΝΑΙ.ΚΑΘΟΛΟΥ.ΑΣΤΕΙΟ. Τελευταία φορά γελάσαμε όταν το έκανε σε σειρά του ο Μπέζος. Και από τότε το κάνει 6 φορές σε κάθε επισόδιο. Νισάφι.