Πέρσι τέτοια εποχή, το νέο έσκασε (στ’ αυτιά μου) σαν βόμβα. “Ολοκαίνουριο, τσίλικο Εξπρές Οριάν στους κινηματογράφους”.
“Ποιος;” ρώτησα.
“Ο Κένεθ Μπράνα” μου ‘πανε.
“Μάλιστα…”
Όπου ακούς Κένεθ Μπράνα, για ένα πράγμα να ‘σαι σίγουρος: το εγχείρημα θα ‘ναι φιλόδοξο! Ο τύπος παίζει μπαλάρα με τον Σέξπηρ, εκσυγχρονίζει το Sleuth με αστραφτερό στιλιζάρισμα σε μινιμάλ φόντο (για τις αστοχίες στο σενάριο δεν φταίει ο ίδιος), τα κάνει μαντάρα στο Θορ αλλά με τρόπο… φαντασμαγορικό! Όλα αυτά στη σούμα, προοιωνίζουν Οριάν Εξπρές πολύ διαφορετικό απ’ το κλασικό διαμάντι του Σίντνεϊ Λουμέτ, αλλά πολύ – πολύ ενδιαφέρον!
Παλιό τρένο – “Νέοι” επιβάτες
Στη νέα ταινία του λοιπόν, το πιο διάσημο τρένο της λογοτεχνίας, θα ‘χει επιβάτες τον ίδιο τον Μπράνα, την Πενέλοπε Κρουζ, τη Μισέλ Φάιφερ, τον Γουίλεμ Νταφόε, τη Τζούντι Ντεντς και τον Τζόνι Ντεπ σ’ έναν απ’ τους πιο “παράδοξους” ρόλους της καριέρας του. Μια μεγάλη παραγωγή, με εξωτερικά γυρίσματα, κυνηγητό στο χιόνι και ατμοσφαιρικά πλάνα. Η ερώτηση έρχεται από μόνη της: Μπορεί το ταξίδι στο Όριαν Εξπρές να γίνει εντυπωσιακό, απολαυστικό, χορταστικό, αλλά χωρίς να… σκοτώσει το φόνο; Χωρίς δηλαδή να χαθεί η ψυχή του απίθανου γρίφου της Αγκάθα; Ο Μπράνα δηλώνει ευθαρσώς: φυσικά και μπορεί!
Και τον εμπιστευόμουν απόλυτα, μέχρι που… Μέχρι που είδα ΑΥΤΟ:
Τι μουστάκι είναι αυτό ρε αρχηγέ μου;;;
Πέρα απ’ την πλάκα τώρα, με την πρώτη ματιά μου πέσαν τα τσαούλια! (Τσαούλι, Το: Η κάτω γνάθος, ντοπιολαλιά της Θεσσαλίας και βόρειας Ελλάδας – επιστροφή στην κανονική ροή του κειμένου).
Αυτός είναι ο Πουαρό; Αδύνατος, με μαλλί “είμαι και πολύ γκόμενος” και μουστάκι “ήθελα να γίνω τσέλιγκας στη Βάρη αλλά γεννήθηκα στο Βέλγιο”; Πού είναι το κεφάλι αυγό; Πού είναι τα κιλά; Πού είναι… Αλλά για κάτσε:
Αυτός ο Σέρλοκ Χολμς με χάλασε;
Προφανώς και ΔΕΝ ΜΕ ΧΑΛΑΣΕ. Ούτε φλεγματικός ήταν, ούτε γαλήνιος, ούτε λεπτός στις κινήσεις του. Κι ωστόσο, ήταν Σέρλοκ Χολμς 100%. Πρώτα και κύρια, γιατί φώτιζε χαρακτηριστικά του ήρωα, πολύ καλά κρυμμένα. Για παράδειγμα, όποιος δεν διάβασε Χολμς δεν το ξέρει, αλλά ναι, ο τύπος ήταν τρομερός πυγμάχος. Ή ας πούμε, ήταν εριστικός του κερατά! Οπότε, μπράβο στον Γκάι Ρίτσι, και φυσικά…
…Δικαίωμα στον Κένεθ Μπράνα.
Λογικό δεν είναι; Ο Λουμέτ γύρισε ένα απίθανο Οριάν Εξπρές. O Ντέιβιντ Σάτσετ έχτισε έναν Πουαρό που δεν ξεπερνιέται! Τι ΟΦΕΙΛΕΙ λοιπόν να κάνει ο Μπράνα για να μην αντιγράψει, να μην κουράσει, να μη γίνει βαρετός; Να φανταστεί! Να βρει τα παραθυράκια στο ιδιοφυές βιβλίο, που θα του επιτρέψουν να βάλει τη δική του σφραγίδα στον ήρωα, τη δική του στάμπα στο γύρισμα της πλοκής, χωρίς να χαλάσει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Αυτό το τελευταίο είναι όλο το ζουμί σε κάθε ριμέικ και μεταφορά βιβλίου. Πρέπει να φτιάξω κάτι που θα πατάει καλά πάνω στο δικό σου, θα στηρίζεται σ’ αυτό, αλλά θα ‘ναι δικό μου. Θα ‘ναι δημιούργημά μου και θα μπορεί να σταθεί στον κόσμο κι από μόνο του. Ο φιλόδοξος Μπράνα (του Σλουθ) λοιπόν, είδε σ’ αυτό το φιλμ την τεράστια πρόκληση: να κάνει την ιστορία της Αγκάθα Κρίστι ένα σύγχρονο εντυπωσιακό θέαμα, χωρίς να σκοτώσει την συγκλονιστικά έξυπνη (αλλά εν έτει 2017, πασίγνωστη) πλοκή. Με άλλα λόγια, να πάρει το “Κλούντο” της Αγκάθα και να φτιάξει πάνω του ένα στιλάτο βίντεο γκέιμ, που θα εντυπωσιάζει με τα γραφικά του αλλά στην ουσία θα παραμένει “επιτραπέζιο επίλυσης γρίφων”.
Τελικά, το “Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές” υπάρχουν δύο τρόποι να το δεις: ή ξέρεις τον δολοφόνο (το ‘χεις ξαναδεί), ή δεν τον ξέρεις. Αν είσαι στο πρώτο μέρος, τότε, μαγκιά δεν είναι που θα δεις κάτι που έχεις ξαναδεί, αλλά όχι όπως το ‘χες ξαναδεί; Κρίμα να γκρινιάξω για μια επιλογή που μόνος της σκοπός ήταν να μου προσφέρει κάτι καλύτερο απ’ αυτό που περίμενα. Αν είσαι στο δεύτερο μέρος, μάγκα μου, μη φοβάσαι τίποτα! Αυτό που θα δεις, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Εγγυημένα!
