Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, θεωρώ τη Δευτέρα την καταλληλότερη μέρα για να πας στο θέατρο. Δεν μπορώ ακριβώς να αιτιολογήσω το γιατί, αλλά είναι ωραίο να αρχίζει η εβδομάδα με μια έξοδο, που δεν θα συνοδεύεται από το hangover της επόμενης ημέρας. Ε, καλύτερη λύση από το θέατρο δεν μπορώ να βρω.
Έτσι και χθες. Κάναμε το ταξίδι μας από τα βόρεια της Αττικής μέχρι το Πολυτεχνείο και φτάσαμε στο θέατρο Άλφα.Ιδέα για να παρακολουθήσουμε “Το Δέντρο του Οιδίποδα” σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη και κείμενο της ομάδας ΙΔΕΑ. Μία παράσταση που είχε δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες στο μυαλό μου αφού παίζεται για δεύτερη χρονιά λίγο μετά τη βόλτα από την Lousada της Πορτογαλίας (Φεστιβάλ FOLIA ΄17) και τη Νότιο Κορέα (Busan και Daegou).
Το θέατρο είναι μεγάλο, 300άρι όπως πληροφορήθηκα. Καθίσαμε λίγο πριν αρχίσει η παράσταση και κοίταζα τη σκηνή από άκρη σε άκρη. Μεγάλη σκηνή, με βάθος, κάποια μαύρα πανιά (σαν αυτά που κάνουν ακροβατικά) να κρέμονται, 2 μικρές εξέδρες πάνω στη σκηνή, μία μεγάλη γυάλα με νερό, ένα πιάνο κρυμμένο στο πλάι και όλη η σκηνή γεμάτη χώμα (ή κάτι σαν χώμα).
Πρώτα βγαίνει ένας μουσικός με το βιολί του στα χέρια, παίζει μουσική με το στόμα. Ύστερα ακολουθούν όλοι οι υπόλοιποι.
Πάνω στη σκήνη υπάρχουν 8 ηθοποιοί και ο σκηνοθέτης ως μουσικός. Όλοι αυτοί γεμίζουν κάθε χιλιοστό “εδάφους” που προσφέρεται για να μοιράσουν απλόχερο ταλέντο, αλλά δεν μένουν εκεί, καθώς τα πανιά που ανέφερα παραπάνω τους βοηθούν να κατακτήσουν και τους αιθέρες. Η σκηνοθετική ματιά του Γάκη είναι άκρως ευρηματική αφού σου παρουσιάζει ακροβατικά, τραγούδι και θέατρο 3 σε 1.
Το “δέντρο του Οιδίποδα” είναι ουσιαστικά μία πολύ επιτυχημένη συρραφή όλων των μύθων που σχετίζονται με την Αρχαία Θήβα από την εποχή του Κάδμου μέχρι την οριστική της κατάρρευση, η οποία συρραφή είναι προφανές ότι έχει γίνει από ανθρώπους που το έχουν, την Ομάδα Ιδέα εν προκειμένω.
Ο Κωνσταντίνος Μπιμπής στον ρόλο του Οιδίποδα (κυρίως) είναι εντυπωσιακός με τεράστιο ερμηνευτικό εύρος που δεν μπορεί να σε αφήσει ασυγκίνητο, ειδικά αν κάθεσαι μπροστά (στην τρίτη σειρά, γιατί οι δύο πρώτες χρησιμοποιούνται από τους ηθοποιούς) και περνάει ξυστά από δίπλα ή από πάνω σου. Δεν απέσπασε άδικα το βραβείο Χορν για το 2017. Δίπλα του, στον ρόλο της Ιοκάστης, η ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ και άκρως ερωτεύσιμη (το έχω ξαναπάθει με την ίδια) Μυρτώ Γκόνη που για άλλη μία φορά αποδεικνύει πως είναι μία από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της γενιάς της.
Λιλικάκης, Λώλος, Μαγκλάρας, Μουστάκα, Φουντά και Δαρμουσλή συμμετέχουν σε κάτι που μοιάζει με χορό, αλλά δεν είναι ακριβώς αυτό, αιωρούνται, σέρνονται, παλεύουν, διαπερνούν εποχές και ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως κρατούν σε εγρήγορση τον θεατή. Ο καθένας τους επιτελεί άψογα έναν συγκεκριμένο σκοπό, ο καθένας τους βοηθά σημαντικά στο να αναδειχθεί η τραγικότητα του Οιδίποδα και των μύθων που περιτριγυρίζουν τους προγόνους και τους απογόνους του.
Σκηνοθετικά είναι ίσως από τις πολύπλοκες παραστάσεις που έχω παρακολουθήσεις. Όχι με την στενή “κουλτουριάτικη” έννοια που θέλει τον σκηνοθέτη να μπουρδουκλώνει πολλά διαφορετικά πράγματα για να δείξει τη διαφορετική του ματιά και στο τέλος να τα κάνει σαλάτα. Πολύπλοκη, με τη θετικότατη έννοια των πολλαπλών συνθέσεων που δένουν αρμονικά με τις ιστορίες που αφηγούνται.
Αυτό που προσωπικά μου άρεσε και θεωρώ ότι απογείωσε μία ήδη εξαιρετική δουλειά, είναι το πολύ εύστοχο χιούμορ. Όταν το έργο αρχίζει να βαραίνει, το χιούμορ καθαρίζει λίγο τη μαυρίλα και χαλαρώνει τον θεατή για να τον παραδώσει ήρεμο στις τελευταίες σκηνές.
Το σκηνικό απλό, με το χώμα (ή “χώμα”) να παίζει σημαντικό ρόλο, ενώ αν αναρωτιέσαι που βρίσκεται το δέντρο του τίτλου, αυτό υπάρχει παντού χάρη στα πανιά που κρέμονται από τον ουρανό και με κόμπους που γίνονται στιγμιαία δέντρο, γίνονται σκάλα, αιώρα και σπηλιά.
Συνολικά το “Δέντρο του Οιδίποδα” είναι ένα από τα ομορφότερα έργα που θα δεις φέτος, με εξαιρετικές ερμηνείες, σκηνοθεσία… από άλλο πλανήτη και πολύ καλή μουσική (κι αυτή από τον σκηνοθέτη Κώστα Γάκη). Για να το δεις όμως πρέπει μάλλον να τρέξεις γιατί απομένουν 2 ακόμα παραστάσεις στις 16 και 23 Οκτωβρίου.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης
Κείμενο: Ομάδα Ιδέα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ίριδα Κανδρή
Μουσική Σύνθεση: Κώστας Γάκης
Live Μουσική: Κώστας Γάκης και Κώστα Λώλος
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Εικαστική Επιμέλεια: Βασιλική Σύρμα
Δ/νση Παραγωγής: Λευτέρης Πλασκοβίτης
Παραγωγή: K2L Άλφα . Ιδέα Ε.Ε
Ερμηνεύουν: Γάκης Κώστας, Γκόνη Μυρτώ, Δαρμουσλή Μάρα, Λιλικάκης Σταύρος, Λώλος
Κώστας, Μαγκλάρας Κώστας, Μουστάκα Αθηνά, Μπιμπής Κωνσταντίνος, Φουντά Ανθή.
