10 σκυλιά του σινεμά που δεν είναι μόνο γάβγισμα και σάλια

Πάντα πίστευα πως το να σου βγει καλός ο σκύλος, έχει να κάνει με το πόσο θα τον ταΐσεις και το πόσο συχνά θα τον πας βόλτα στο πάρκο. Δηλαδής, άρτος, θεάματα και καμιά τουαλέτα στο ύπαιθρο. Κι ο φιλαράκος κάπως έτσι, θα γίνει από κοπρίτης – ~~Σούπερμαν~~ Κρύπτο. Αμ δε…

Και τότε έπεσα πάνω στον Θέο. Αυτός λοιπόν ο τύπος, είναι ιδρυτής και ιδιοκτήτης της 1ης Κρατικά Αναγνωρισμένης σχολής εκπαίδευσης εκπαιδευτών σκύλων Professional Dog Trainers Institute. Είναι επαγγελματίας εκπαιδευτής σκύλων και πτυχιούχος των: West Virginia Canine College (accredit College USA) και Canine Behavior Center London, Behavior modification for Professionals in animal Behavior.

Τα τελευταία 20 χρόνια ασχολείται επαγγελματικά με την εκπαίδευση σκύλων σε θέματα υπακοής, διόρθωσης συμπεριφοράς και αναμόρφωσης επιθετικών σκύλων. Επίσης, είναι υπεύθυνος του μαθήματος “Dogs in Learning” στο Athens American Community School.

O Θέο λοιπόν ήταν ξεκάθαρος: “Ο σκύλος πρέπει να εκπαιδευτεί, κι αυτό καλό είναι να το κάνει επαγγελματίας. Όλα τα σκυλιά μπορούν να εκπαιδευτούν, αλλά μαζί τους πρέπει να εκπαιδευτεί κι ο ιδιοκτήτης”. Και τότε μου ‘ρθε.

Στα δικά μας, τα κινηματογραφικά, όποια λίστα κι αν τσεκάρεις, πάντα το βραβείο πάει σε κόπρους που γεμίζουν τον τόπο σάλια και τα κάνουν όλα λίμπα. Γλυκούλι; Ναι, αλλά όχι! Ήρθε η ώρα να κάνουμε μια λίστα σωστή και τίμια, γεμάτη σκυλίσιο ταλέντο που δεν χάθηκε στο δρόμο. Κυρίες και κύριοι, 10 σκυλιά του σινεμά που δεν είναι μονάχα τρίχες και υγρές μύτες. 10 σκυλιά με ικανότητες!

Υ.Γ. Όχι, δεν έχει Λάσι, γιατί δεν αντέχω άλλη Λάσι. Σόρρυ κιόλας…

10. O Σπάρτακος: Hagen (White God)

Toν παίρνουν μακριά απ’ το αφεντικό του και τον κλείνουν στο κλουβί. Ο μέσος σκύλος το βουλώνει και υποφέρει. Αυτή η ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ ΣΚΥΛΑΡΑ τι κάνει; Επανάσταση κάνει! Οργανώνει στρατό, το σκάει απ’ το κυνοκομείο και ξεχύνεται στους δρόμους για να βρει ξανά το κοριτσάκι που τον αγαπάει. Πώς το ‘λεγε να δεις ο Γουίτμαν: Oh Hagen, my Hagen…

9. Ο Φρανκενστάιν: Sparky (Frankenweenie)

Όταν μια απ’ τις κλασικότερες ιστορίες τρόμου συνάντησε τη σκοτεινή ευαισθησία του Τιμ Μπάρτον, γεννήθηκε ο Σπάρκι. Ο πρώτος σκύλος που υπάκουσε στο “αναστήσου!”, δεν πήρε τα φώτα που του αναλογούσαν, όμως στη λίστα θα μπει γιατί το αξίζει. Θρίλερ, παραμύθι, εξπρεσιονισμός και γαβγίσματα. Και μπράβο του!

8. Ο Τζέιμς Μποντ: Butch (Cats & Dogs)

Όταν ο βαρεμένος σκύλος που ‘χεις μες στο σπίτι, κάνει πίσω απ’ την πλάτη σου τζειμσμποντιλίκια, προστατεύει τον κόσμο από μοχθηρές άσπρες γάτες (λεπτότης), και δανείζεται τη φωνή του Άλεκ Μπάλντγουιν και του Νικ Νόλτε, ε, πώς να τον αφήσεις απ’ έξω; My name is Butch, σκέτο Butch…

7. Ο Θρύλος: Sam (I Am Lagend)

Σ’ ολόκληρο το φιλμ, δυο τύποι εμφανίζονται (στη ουσία). Ο Γουίλ Σμιθ κι ο σκύλος. Και παρά τη συμπάθεια που έχω στον Γουίλι, ο “Ζωντανός Θρύλος” δεν θα ‘ταν καθόλου θρυλική ταινία χωρίς το φινάλε της. Και το φινάλε της, ήτανε μόνο Σαμ.

6. Ο Τσακ Νόρις: Old Yeller (Old Yeller)

Μπορεί η ταινία του να ήταν κάτι ανάμεσα στη ‘Λάσι’ και στο ‘Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι’, αλλά ο σκύλος που μέχρι τότε κυνηγούσε μόνο λαγούς, ξαφνικά τα ‘βαλε με αρκούδα! Αρκούδα!!! Τέξας Ρέιντζερ ο γερο-Γιέλερ, Τσακ Νόρις γατάκι…

5. Ο Τζόρνταν: Buddy (Air Bud)

Θέλω λίγο την προσοχή σας γι’ αυτόν εδώ. Υπάρχουν σκύλοι – λαγωνικά, σκύλοι – ντετέκτιβ, σκύλοι φύλακες, όμως ο Μπάντι δεν είχε τέτοια ταλέντα. Ο Μπάντι έπαιζε μπάσκετ. Έπαιζε καλύτερο μπάσκετ από κάθε άλλο σκύλο. Έπαιζε καλύτερο μπάσκετ απ’ τα πιτσιρίκια του σχολικού πρωταθλήματος. Έπαιζε καλύτερο μπάκετ απ’ όσο θα παίξω εγώ ποτέ! Παρ’ τους τα σώβρακα, παιχταρά μου!

4. Ο Ζορό: Μilo (The Mask)

Aν υπάρχει ένας σκύλος που κάνει περήφανη την (όχι και τόσο μάχιμη) ράτσα των Τζακ Ράσελ, αυτός είναι ο Μάιλο. Τρομερό σκυλί, πανέξυπνη μούρη, βοήθησε ουκ ολίγες φορές τον άμπαλο αφεντικό του και τελικά… φόρεσε τη μάσκα! Ε, και τότε πια έγινε χαμός…

3. Ο Κασπάροφ: Slinky (Toy Story)

O Slink ή Slinky (σαχλαμάρες… πού ‘σαι ρε Σούστα!), ο επικότερος animated σκύλος που φτιάχτηκε ποτέ. Ολίγον Σαλονικιός και πάντα στην κοσμάρα του, είναι μόνιμα έτοιμος να σε παίξει ντάμα με τα κόκκινα (ή ντάξει, άμα θέλεις πάρε εσύ τα κόκκινα) πούλια. Κατά τα άλλα, χρειάζεται να του θυμίζεις να είναι κεφάτος, αλλά αν του το θυμίσεις… “Χααα, χα, ω ρε πλάκες! Χαμός!“. (Υπόκλιση).

2. O “δεν γινότανε να λείπει”: Hachiko (Hachi: A Dog’s Tale)

Σε μια ταινία που ελάχιστοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να τη δουν χωρίς να κλάψουν, η βασική αιτία των δακρύων είναι ο Χάτσι. Ένα λευκό Ακίτα που έκανε απόλυτη πραγματικότητα τον όρο “πιστός σαν σκύλος”. Η πιο γλυκιά ιστορία κι η πιο άπαιχτη σκυλοφατσάρα της μεγάλης οθόνης. Και το κορόμηλο να τρέχει απ’ το μάτι…

1. Oι Μπραντζελίνα: Pongo and Perdita (101 Dalmatians)

Ένας ΕΠΙΚΟΣ τυπάρας και μια κυρία με τα όλα της, παντρεύτηκαν, κάνανε παιδάκια και δίδαξαν στους ανθρώπους τι θα πει να ‘σαι γονιός. Πάλεψαν, έτρεξαν, έσωσαν τα 15 παιδιά τους και υιοθέτησαν άλλα 84 ορφανά (!) σε ένα ρεσιτάλ σκυλο – ευαισθησίας. Πόγκο και Πέγκυ (στην ελληνική μεταγλώττιση), είτε ζωγραφιστοί είτε ολοζώντανοι, είστε μεγάλα αλάνια!