Ήταν μια περίοδος κάπου στα 15, που δεν έκανα άλλη δουλειά από το να μετράω αν με παίρνει για άλλες πρωινές μονόωρες, να τρώω κίτρινες mentos και να διαβάζω βιβλία για τη σωτηρία της ψυχής που είναι μάλλον πολύ μεγάλο πράγμα. Αυτό το τελευταίο κακό, με βρήκε όταν μια συμμαθήτρια μου, έβαλε ένα τέτοιο βιβλίο, σαν πρέζα κρυφά στην τσάντα μου. Μου είπε ότι θα μου αρέσει, θα με πάει σε άλλη διάσταση, θα νιώσω ευτυχισμένη χωρίς εφηβικά προβλήματα και τέτοια μικροαστικά. Βλέποντας το ξινισμένο μούτρο μου, φώναξε λέγοντας: “Μου το έδωσε η μαμά μου!”. Η μάνα της ήταν φιλόλογος και για κάποιον αδιάφορο σήμερα λόγο, αυτό ήταν αρκετό για να με πείσει να το διαβάσω. ΟΙ ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ ΠΟΥΛΟΥΝ ΤΗΝ ΗΡΩΙΝΗ.
Έτσι, διάβαζα κρυφά τις νύχτες, πώς στο καλό να ζώ, παράλληλα να αγαπώ και ταυτόχρονα να μαθαίνω. Ο Λέο Μπουσκάλια, ο “Δόκτωρ της Αγάπης” (έλα θέμου) έβαλε στόχο ζωής, να κλείσει στα δυο του χέρια την ανθρωπότητα και μερικοί πιστεύουν ότι τα κατάφερε. Άλλοι, απλώς ενημερώνονται για τα νέα του πλανήτη μας…
Σαν άλλος Σάκης, έβγαινε στον δρόμο και έτρεχαν να αγκαλιάσουν τον “Γιατρό της αγκαλιάς”. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά δεκαπέντε βιβλία για να μάθεις να αγαπάς και να νοιάζεσαι. 10 εκατ. αντίτυπα και ακόμα βρισκόμαστε στα σκοτάδια, Λέο.
Το διάβασα και εγώ που λες απνευστί, μη τυχόν και δεν καταφέρω να αγαπήσω σωστά. Αγχώθηκα για το αν αγκαλιάζω όπως πρέπει και μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι τίποτα από τα δύο, δεν βρίσκεται σε κανένα βιβλίο. Τότε βέβαια το είχα πάρει προσωπικά και προσπαθούσα να καταλάβω πώς γίνεται “Τα ουσιαστικά πράγματα δεν βρίσκονται έξω. Βρίσκονται μέσα σου”, όταν ο Χάρης με τα τέλεια παπούτσια και καρφάκια ήταν στο προαύλιο, έξω!
Μπορώ να καταλάβω την ανάγκη για τέτοια αναγνώσματα. Μοιάζει με τα ευαγγέλια, που υπόσχονται μια ζωή ονειρική που μπορείς να την κατακτήσεις απαντώντας σε ερωτήσεις από εσένα για εσένα. Ίσως για κάποιους η διαδικασία αυτή λειτουργεί. Αν είσαι ένας από αυτούς, τότε μπορείς να αναζητήσεις και το “Γίνε ο καλύτερος προϊστάμενος”,”Γιατί οι άντρες προτιμούν τις σκύλες”, “Ξυπνήστε τον γίγαντα μέσα σας” καθώς και το “Βρες τον χαμένο χρόνο”. Έτσι, ίσως γίνεις τσακάλι στο πώς να ξεπερνάς τα προβλήματα της ζωής εύκολα και με τεχνική.
Αν πάλι είσαι ένας από εμάς, που η ζωή και οι αγκαλιές θέλουν αυθορμητισμό, ένταση και δράμα, τότε ετοιμάσου για πολλά στραπάτσα…
Πιο κάτω, θα βρεις πώς το βιβλίο “Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις” ΔΕΝ με βοήθησε σε τίποτα στη ζωή μου, μιας και το βρήκα μια απέραντη, φλύαρη αμπελοφιλοσοφία…
1. “Όταν γελάς, κινδυνεύεις να σε περάσουν για χαζό. Και τι με αυτό; Οι χαζοί διασκεδάζουν πολύ!”.
2. “Όταν ζεις, κινδυνεύεις να πεθάνεις. Είμαι έτοιμος για αυτό”.
3. “Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους άλλους, κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής. Με έχουν χαρακτηρίσει πολύ χειρότερα από αυτό”.
4. “Ο θάνατος δεν έχει τίποτε το φοβερό. Τίποτε. Αν θυμάσαι ότι δεν είσαι αιώνιος, έχεις πιθανότητες να γυρίσεις στον άνθρωπο που κάθεται δίπλα σου και να του πεις: “Είσαι σπουδαίος, σ’ ευχαριστώ που είσαι εσύ”.
5. “Μάθετε να είστε έξυπνοι, ενδιαφέροντες και συναρπαστικοί με τους άλλους”.
6. “Η ζωή είναι όμορφη, ο κόσμος είναι όμορφος”.
7. “Δεν είναι σπουδαίο πράγμα να είναι κανείς άνθρωπος;”.
8. “Ξέρετε ότι τα περισσότερα διαζύγια γίνονται από ανόητα, ασήμαντα και παράλογα πράγματα;”.
9. “Είσαι κάτι μαγικό. Δεν υπάρχει παρά ένας εσύ”.
10. “Ο Χριστός είπε: Αν θέλετε να βρείτε τη ζωή, πρέπει να κοιτάξετε μέσα σας”.
11. “Αγαπώ τον εαυτό μου στο σημείο που βρίσκεται τώρα: είμαι σπουδαίος”.
Εμένα που με βλέπετε, να ξέρετε ότι μπορεί να τα κάνω χάζι κάτι τέτοια αποστάγματα σοφίας, όμως ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ φροντίζει να μου τα υπενθυμίζει η μάνα μου με ήρεμη φωνή, ξέροντας ότι υποκρίνεται…
