Bλέπω καμιά φορά στις ειδήσεις άτομα στην Αμερική που παίρνουν ένα όπλο, πάνε σε κάποιο δημόσιο μέρος και γαζώνουν κόσμο. Δεν θεωρώ πως θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο, αλλά αν το έκανα, θα ήταν επειδή με τρέλανε κάποιος εκτυπωτής. Θα έμπαινα σε κάποια από τις εταιρείες που φτιάχνουν εκτυπωτές και θα πυροβολούσα όποιον θα ’βλεπα μπροστά μου. Μετά, στις ειδήσεις, θα λέγανε: «Ήταν ήρεμο και φιλικό παιδί. Δεν το περιμέναμε». Όποιος, όμως, έχει παρτίδες με εκτυπωτή θα με καταλάβαινε. Στο δικαστήριο, αν οι ένορκοι είχαν νιώσει την απελπισία και τον πόνο που σου προκαλούν οι εκτυπωτές, μπορεί και να με αθωώνανε.
Οι εκτυπωτές είναι σατανικά μηχανήματα. Η κοροϊδία με τους εκτυπωτές ξεκινάει από την πρώτη γνωριμία. Όταν ρωτάς πόσο κοστίζει αυτό το τέλειο μηχάνημα και ο πωλητής σού λέει «Μόνο 25 ευρώ», εσύ χαίρεσαι απίστευτα. Σκέφτεσαι: Ρε, αυτό είναι τσάμπα πράμα! Ρωτάς αν έχει μελάνι, και ο πωλητής σού λέει: «Φυσικά! Έχει αρκετό μελάνι για να τυπώσετε δύο ολόκληρες γραμμές». Οπότε, προφανώς ζητάς να αγοράσεις μελάνια, και εκεί σκάει το σοκ. «Πόσο κάνει το σετ με τα 4 μελάνια;» ρωτάς εσύ. Και ο πωλητής σού λέει: «230 ευρώ».
Από τι είναι φτιαγμένο αυτό το μελάνι; Από δάκρυα νεράιδας; Αίμα πήγασου; Απεσταγμένο ιδρώτα παρθένων; Επίσης, πόσο ηλίθιο σύστημα τιμολόγησης είναι αυτό; Φανταστείτε να ίσχυε και σε άλλα προϊόντα. Να πήγαινες να αγοράσεις αμάξι, να σου λέγανε ότι κάνει 10 ευρώ και μετά να σου αποκάλυπταν ότι το κλειδί του κοστίζει 20.000.
Η απογοητευτική εμπειρία του εκτυπωτή συνεχίζεται την πρώτη φορά που θα τυπώσεις. Χρησιμοποιώ εκτυπωτές εδώ και είκοσι χρόνια και, μέσα σε αυτές τις δύο δεκαετίες, έχω δει απίστευτες αναβαθμίσεις. Αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ο θόρυβος που κάνει αυτό το μηχάνημα όταν τυπώνει δεν θα βελτιωθεί ποτέ. Κανένας επιστήμονας δεν θα χαλαλίσει λίγο χρόνο από τη ζωή του έτσι ώστε μια μέρα να τυπώνεις και αυτό που θα ακούς δεν θα είναι δύο ρομπότ που κάνουν σεξ. Θα μου πείτε, προσπάθησαν να λύσουν το πρόβλημα βάζοντας σύστημα Wi-Fi, για να μπορείς να τυπώνεις από μακριά. Ακόμα κι έτσι όμως, ακούς τον απαρά δεκτο αυτόν ήχο.
Η απόλυτη παράνοια με τους εκτυπωτές είναι αυτό που συμβαίνει όταν θα σου τελειώσει ένα από τα μελάνια. Συνήθως, το μελάνι θα τελειώσει τη χειρότερη στιγμή. Ο εκτυπωτής λειτουργεί τέλεια όταν τυπώνεις κάποιο άχρηστο μέιλ που στο κάτω μέρος του γράφει «Σώστε το περιβάλλον, μην τυπώνετε άσκοπα». Το μελάνι θα τελειώσει όταν πας να τυπώσεις την κάρτα επιβίβασης για την πτήση σου, που φεύγει σε μία ώρα. Θα τελειώσει όταν πας να τυπώσεις το πιστοποιητικό που πρέπει να καταθέσεις σε μισή ώρα για να μη σου κόψουν το ρεύμα. Θα τελειώσει όταν πρέπει να τυπώσεις το βιογραφικό σου για τη συνέντευξη που κατάφερες να κλείσεις ύστερα από πέντε χρόνια ανεργίας. Κι όταν τελειώσει ένα μελάνι, απλώς θα δεις αυτό το μήνυμα: «Error! Δεν υπάρχει magenta».
Εσύ θα πεις από μέσα σου: Οκ, δεν πειράζει, τύπωσέ το μαυρόασπρο. «Error! Δεν υπάρχει magenta». Εσύ θα πεις ξανά από μέσα σου: Σκάναρέ το, και θα το στείλω με μέιλ. «Error! Δεν υπάρχει magenta».
Οπότε, θα φύγεις από το σπίτι, θα τρέξεις στο μαγαζί, θα αγοράσεις magenta, θα γυρίσεις σπίτι, θα το βάλεις στον εκτυπωτή, θα πατήσεις Εκτύπωση και εκείνος θα σου πει:«Error! Δεν υπάρχει cyan». Αν λείπει κάποιο μελάνι, τα άλλα αρνούνται να δουλέψουν. Τα μελάνια είναι οι Τρεις Σωματοφύλακες του εκτυπωτή. Όλοι για έναν και ένας για όλους.
Πιστεύω πως ο υπέρτατος στόχος όσων φτιάχνουν εκτυπωτές είναι όταν σου τελειώνει ένα μελάνι, να μη λειτουργεί τίποτα ηλεκτρονικό στο σπίτι. Να ανοίγεις την τηλεόραση και να γράφει: «Error! Ο εκτυπωτής δεν έχει magenta». Θέλουν να συνδικαλίσουν τις ηλεκτρικές συσκευές. Να υπερασπίζεται η μία την άλλη. Να τις ενώσουν εναντίον μας. Σε μερικά χρόνια, η τεχνητή νοημοσύνη θα έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, που θα γυρνάς στο σπίτι σου και θα βλέπεις ένα μπλέντερ, ένα σεσουάρ κι ένα mp3 player να διαδηλώνουν στο χολ. Θα κρατάνε πλακάτ που θα γράφουν: «Λευτεριά στον σύντροφο Magenta!», «Κάτω η χούντα του μονοχρωματισμού!», «Cyan και NATO, το ίδιο συνδικάτο!»
Για περισσότερες ιστορίες από το βιβλίο του Λάμπρου Φισφή με τίτλο “Τετράδιο Κωμωδίας”, ρίξε μια ματιά εδώ!
