Το “Erotic Art Festival” ανήκει στο παρελθόν, με τις πόρτες του να ανοίγουν και να κλείνουν περίπου έναν χρόνο πριν. Έκλεισαν ιδρωμένες και σαλιωμένες, γεμάτες καπνό που κολλάει σε λάδια και λατέξ. Αμπάρωσε μέσα σε ολόσωμα δίχτυα που σφίγγουν με αλυσίδες και καίγονται με κεριά που σβήνουν σε όλα τα σημεία του κορμιού, τις φαντασιώσεις ανθρώπων που αντέχουν να τις ενοχοποιούν και να τις φανερώνουν σε μέρη με μάσκες και τριώροφων τακουνιών.

Στη μεγάλη σκηνή, τα πράγματα ξεκίνησαν ήπια. Γκλίτερ, ζαρτιέρες και όμορφα κορίτσια να κάνουν νάζια ή και να βαριούνται φανερά, πόζαραν στα αναμμένα κινητά αγοριών, που χειροκροτούν κάθε τους σκύψιμο. Αμέσως σκέφτηκα ότι ήρθα μετά από χρόνια σε ένα κάπως μεγαλύτερο στριπτιτζάδικο. Κοπέλες με εξωγήινα κορμιά, φωσφοριζέ μαγιό και προκλητικά βλέμματα και αγόρια ντυμένα με περικεφαλαίες και speedo περνούσαν συνάμενα κουνάμενα δίπλα μας. Εσώρουχα που δεν τα βλέπεις με την πρώτη ματιά και κορίτσια που κάθονται σε τεράστιες πολυθρόνες, μπροστά απο ιλουστρασιόν αφίσες από γραφεία που μπορούν να σε αφήσουν να τριφτείς πάνω τους. Είναι στα αλήθεια φθηνό όλο αυτό ή έχω πέσει σε όλες τις πιθανές παγίδες των στερεοτύπων, που πάντα παλεύω στο μυαλό μου. Όσο αγοράζεις τον έρωτα, φθηναίνει;

Προσπαθώ να διαχωρίσω τι ακριβώς δεν με φτιάχνει. Περιμένω στο ασανσέρ και ανεβοκατεβαίνω στον ερωτικό λαβύρινθο. Κάθε φορά που η πόρτα του ανοίγει, κορίτσια και αγόρια σχεδόν γυμνά ή σχεδόν ντυμένα, μπαινοβγαίνουν. Στα πιο ιδιωτικά δωμάτια, live sex με γνωστό πορνογραφικό ζευγάρι που ποζάρει μπαίνοντας ο ένας μέσα στον άλλον, με τις επευφημίες κοινού και μικροφώνου, που εμψυχώνει για το καλύτερο αποτέλεσμα. Κορίτσια όμορφα, συνοδεύουν άντρες στους καναπέδες και αφήνονται σε ένα δημόσιο ψηλάφισμα.

Σοκολάτες και γλειφιτζούρια σε σχήμα πέους ή και αιδοίου, εντυπωσιάζουν σε όλα τα μεγέθη και χρώματα, χαλαρώνοντας κάπως το άγχος της πολυκοσμίας. To κοινό ζητά ιδρώτα και σπέρμα, εδώ και τώρα. Στα sex shop περιεργάστηκα για ώρα παιχνίδια ενηλίκων, με πραγματικό ενδιαφέρον και συνειδητοποίησα ότι το σεξ είναι το μόνο πράγμα που δεν μπορείς να βαρεθείς σε αυτόν τον πλανήτη. Νομίζω ότι έχει πιαστεί η δεξιά μου πλευρά, προσπαθώντας να καταλάβω πώς φοριούνται διάφορα από αυτά και συνειδητοποιώντας ότι μια τέτοια συλλογή, μπορεί να κοστίσει μια μικρή περιουσία.

Στην αίθουσα με τα σαδομαζοχιστικά μου έπεσε η πίεση και γελάτε όσο θέλετε. Μαστίγια, μπέρτες, κεριά και φίδια σε σημεία που γενικά δεν είναι ωραίο να είναι τα φίδια! Σε κάθε χτύπημα ήθελα να χαστουκίσω τον τύπο με τον μαστίγιο και το πιθανότερο είναι να του άρεσε. Δεν έχει να κάνει ούτε με το μαστίγιο, ούτε με τις κοκκινίλες που προκαλούσε στα πιο ευαίσθητα σημεία. Έχει να κάνει με το “Ρίχτης” του τύπου δίπλα μου που βιντεοσκοπούσε το πώς θα περάσει το υπόλοιπο της βραδιάς του. Φυσικά, μπορούσες όποια στιγμή ήθελες να αγοράσεις χορό με 5€ και να ενημερωθείς για τις συνοδούς που ήταν πρόθυμες για όποιον προορισμό.

Στην Ιερά Οδό το μποτιλιάρισμα καλά κρατεί, ενώ εγώ κρατώ προφυλακτικά και φυλλάδια, για το πώς πρέπει να το κάνεις σωστά μακριά από μπελάδες. Δεν ξέρω αν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή ενός ανθρώπου από το καλό σεξ. Και όταν λέω καλό σεξ, εννοώ αυτό που σου επιτρέπεται να είσαι ο εαυτός σου. Που μπορείς να μιλήσεις για τα γούστα σου, είτε αυτά χωράνε μέσα σε ζαρτιέρες είτε σε κοκκινίζουν από έντονα πιασίματα. Το σεξ που στο τέλος δεν νιώθεις ότι σου έλειψε τίποτα και κυρίως, δεν ντράπηκες για τίποτα. Δεν υπάρχουν ταμπού στο σεξ για ανθρώπους που ακούνε το σώμα τους, δυστυχώς όμως υπάρχουν τιμές που μπορείς να τα αγοράσεις ξεγελώντας σε. 

Δεν με ενόχλησε η ύπαρξη του Erotic Art Festival, όσο διαφορετικό και αν το περίμενα. Δεν με σόκαρε ούτε το σκληρό πορνό στις οθόνες, ούτε το ξύλο, ούτε οι στολές, ούτε τα πιο σκοτεινά γούστα που κρύβουμε οι άνθρωποι. Γιατί τα κρύβουμε και με μαεστρία. Η αίσθηση ότι δεν το κάνουμε καλά με άγχωσε. Πιστεύω στα αλήθεια ότι αυτή η πόλη χρειάζεται να κάνει περισσότερο σεξ από όσο βλέπει και να το κάνει όπως της γουστάρει. Να το κρύβει κάθε μέρα στην κρεβατοκάμαρα της και όχι να το φανερώνει μια φορά τον χρόνο. Είμαι σχεδόν σίγουρη, ότι μόνο τότε θα τα πάμε εντυπωσιακά καλύτερα…