10 σκέψεις που κάνουμε όταν σκάμε στην παραλία με την ΣΑΠΙΟΚΟΙΛΙΑ μας

Είναι κάποιοι τύποι που πραγματικά δεν νοιάζονται πώς θα βγουν στην παραλία και μπράβο τους.

Λίγη απ’ την αυτοπεποίθησή τους να είχαμε και κάποιοι από εμάς και θα κλείναμε τα γυμναστήρια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Δυστυχώς όμως, κάποιοι με το που βγάζουμε την μπλούζα και νιώθουμε το θαλασσινό αεράκι να χαϊδεύει το τριχομάνι μας στο στήθος, ξυπνάμε ταυτόχρονα και όλες τις ανασφάλειες μας και τις καλούμε να αράξουνστην ίδια ξαπλώστρα με εμάς.

Όσο cool και υπεργαμάτος ένιωθες τον χειμώνα με ένα κιλό μπλούζες από πάνω σου, τόσο αστείος νιώθεις με το σώμα σου εκτεθειμένο μπροστά σε δεκάδες μάτια.

Αλλά είπαμε. Ούτε όλοι νιώθουν έτσι, ούτε θα έπρεπε έστω κι ενας άνθρωπος να νιώθει έτσι.

Ωστόσο, κάποιοι από έμας, με το που πετάμε την μπλούζα κατακλυζόμαστε από τις εξής 10 πολύ συνηθισμένες (και στενάχωρες) σκέψεις.

Τσέκαρε και ελπίζω να μην ταυτιστείς…

1. “Από Σεπτέμβρη γυμναστήριο, δίαιτα, λιποαναρρόφηση, προσευχές, κλάματα πάνω από γιαουρτάκια, το ορκίζομαι”.

2. “Ναι, αλλά κοίτα τι βιβλιάρα έχω”.

3. “Θα κάθομαι ανάσκελα, ολόισιος, να μένει η κοιλιά επίπεδη προς τα κάτω. Πωωω τούμπανο”.

4. “Πώς θα γίνει ο πόζερος μπρατσαράς μπροστά μου να πέσει να σπάσει κανά πόδι ή έστω να πεθάνει ακαριαία”;

5. “Μήπως αν άφηνα λίγο παραπάνω τρίχα να μου έκρυβε κάπως τα βυζάκια ή την κοιλίτσα”;

6. “Δίαιτα;;; Έτσι κι αλλιώς, όταν σβήνουν τα φώτα ή κάθεσαι μπρούμυτα στην ξαπλώστρα, όλα τα σώματα είναι ίδια”.

7. “Ρούφα, ρούφα, λίγο ακόμη, έλα και φτάσαμε στη θάλασσα, ρούφα, έλα και βουτήξαμε….ααααααχ χαλάρωσε τώρα”.

8. “Αν ελαττώσω τώρα το φαΐ, ίσως μέχρι τον Αύγουστο να προλάβω να σώσω τίποτα… Έχω δυο μήνες, πάμε γερά!!! Oh fuck it… Μάστορα, πόσο πάει ο λουκουμάς”;