Παγκόσμια ημέρα εξαφανισμένων παιδιών σήμερα, μέρα σιωπής και ανατριχίλας για τον πλανήτη που καταπίνει ίχνη παιδιών, που κανείς πλέον δεν μαθαίνει νέα τους. Μέρα που αποφασίσαμε να ορίσουμε για να σκεφτούμε, σε ποιο σημείο έχουμε σταθεί σαν κοινωνία όταν δεν μπορούμε να κρατήσουμε ασφαλή τους πιτσιρικάδες της.
Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείς να διαπιστώσεις ότι το φαινόμενο του κοιμάμαι αλλά δεν ξυπνάω με το παιδί μου μαζί, δεν είναι καθόλου σπάνιο μεγαλώνοντας τον τρόμο για τη συχνότητα του. Το προσφυγικό, ήρθε να βάλει όχι ένα αλλά πολλά λιθαράκια στο γεγονός αυτό.
Δες το βίντεο και πριν πέσεις σε ανούσιους αναστοχασμούς, πλησίασε ουσιαστικά το παιδί σου. Μίλα του ξεκάθαρα για τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει, γνώρισε αναλυτικά το πρόγραμμα, τις συνήθειες και τους φίλους του. Κάνε το να νιώσει ασφάλεια μιλώντας για ό,τι μπορεί να το αγχώνει. Εξήγησε του ότι είναι σημαντικότερο να είναι ασφαλή παρά ευγενικό!
Όσο για εκείνα τα παιδιά που χάνονται σε σύνορα και χώρους φύλαξης, οι προσευχές μας νομίζω δεν θα τα φτάσουν ποτέ…
