Η Ελληνική δισκογραφία είναι ατελείωτη και ανεξάντλητη όπως και η Ελληνική γλώσσα. Όταν αυτές οι δύο όμως ερχονται σε σύγκρουση, τότε το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από μαγικό και εμείς αυτό δεν μπορούμε να το αφήσουμε έτσι.
Γιατί οκ όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν άπειρα τραγούδια που τονίζουν λάθος τις λέξεις επειδή δεν κολλάνε αλλιώς οι στίχοι με τη μουσική, αλλά μακάρι να ήταν μόνο αυτό! Έχεις προσέξει κάποια αριστουργήματα που κάνουν κομματάκια την ίδια τη γλώσσα; Που γράφουν στα τέτοια τους συντακτικό, γραμματική και λογική, απλά και μόνο για να βγει το κομματάκι;
Αυτά θα δούμε σήμερα.
Νίκος Οικονομόπουλος – Άκουσα
Και λέει ο μάστορας: “Δεν έχεις φύγει είσαι εδώ / αυτό το ξέρεις και καλύτερα από μένα / δεν έχεις φύγει είσαι εδώ / ΜΕ ΕΝΑ ΦΤΕΡΟ ΠΟΥΛΙ ΔΕΝ ΠΕΤΑΞΕ ΚΑΝΕΝΑ”. Ώπα ρε Νικολάκη, μισό λεπτό. Φάγαμε τα νιάτα μας στα σχολεία για να μας τη βγεις έτσι; Σκέψου δηλαδή τον καημένο τον φιλόλογο στο λύκειο που κάνει συντακτικό και ξαφνικά πετάγεται το πιτσιρίκι και λέει “Ααααα κύριε, ο Νικολάκης στο Posidonio μας τα είπε αλλιώς”. Μπες ρε φίλε στη θέση του ανθρώπου.
Ελένη Δήμου – Δεν πιστεύω
Έχει γράψει ο ημίθεος Μιχάλης Ρακιντζής: “δεν πιστεύω σε όρκους και θυσίες / ΟΛΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΣΟΥ ΚΟΜΜΕΝΑ ΚΑΙ ΡΑΜΜΕΝΑ ΕΙΧΕΣ”. Γιατί κι εσύ ρε Μιχάλη; Γιατί με αναγκάζεις να σε βάλω σε αυτό το θέμα; Μιχάλη μου, κάτι έχεις ξεχάσει. Ένα “τα” έχεις ξεχάσει Μιχάλη μου και δεν σου έκανε τίποτα κακό η έρμη η αντωνυμία για να την εξαφανίσεις. Ντάξει θα μου πεις δεν μπορούσες να χωρέσεις μια παραπάνω συλλαβή, αλλά κι εγώ τι να κάνω Μιχάλη, να μην το σημειώσω; Όλα στα μέτρα σου κομμένα και ραμμένα ΤΑ είχες Μιχάλη για να μην κάνεις το λάθος κι εσύ πήγες και το έκανες Μιχάλη. Κρίμα. Μιχάλη.
Σταμάτης Γονίδης – Έτσι
Τώρα μεταξύ μας, με λίγη καλή έρευνα, θα μπορούσε αυτό το θέμα να αφορά μόνο τα τραγούδια του Σταμάτη Γονίδη. Αλλά όχι. Λέει ο άρχοντας “ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ / δεν το μετανιώνω”. Ρε συ Σταμάτη, τα βασικά γαμώ την τρέλα μου. Πώς να στο εξηγήσω αλλιώς; Ας πούμε ότι ο Μπαμπινιώτης έχασε μερικά χρονάκια από τη ζωή του όταν το άκουσε πρώτη φορά (βέβαια κάποιες φήμες λένε ότι τον πρόλαβαν στο μπαλκόνι λίγο πριν φουντάρει, αλλά δεν το έχουμε επιβεβαιώσει ακόμα). Αλλά μην αγχωθείς, δεν φταις εσύ, δεν είναι του λαϊκού ο Μπαμπινιώτης και δεν ξέρει να εκτιμά.
Βασίλης Καρράς – Τα χιλιόμετρα
Εδώ ο Βασίλης ο Καρράς φαίνεται να το χάνει λίγο στα μαθηματικά, αλλά δεν πειράζει Βασίλη μου κι εγώ σκατά ήμουν στα μαθηματικά και είδες έγινα δημοσιογρΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. “Τα χιλιόμετρα είναι λίγα”. Ωραίο, απλό κατανοητό. “Η απόσταση μικρή”. Επεξηγηματικό και ξηγημένο. “Κάνε εσύ το πρώτο βήμα” διαφωνώ με την πρακτική αλλά οκ ο Βασίλης τη βρίσκει αλλιώς, δεκτό. “ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΑΡΧΗ”. Δηλαδή τώρα έχεις πάρει τη φάση του Μαραντόνα, τη βάζεις από την αρχή, περνάει 3-4 παίκτες, σκάει την κοφτή στον άλλο τον καημένο, περνάει και τον τερματοφύλακα κι εκεί που πας να πανηγυρίσεις, τη στέλνεις πλάγιο ρε Βασίλη, τη στέλνεις στα πουλιά. Ε, όχι ρε Βασίλη, δεν συγχωρείται αυτό.
Σταμάτης Γονίδης + Λίτσα Γιαγκούση – Έλα πάλι απόψε
Ο Σταμάτης (ο) Γονίδης εδώ τραγουδά με τη Λίτσα (τη) Γιαγκούση και αγαπιούνται τα παιδιά και λείπει ο ένας στον άλλον και δεν την παλεύουσι χώρια αν και έτσι τα έφερε η μοίρα και τραγουδάνε ντουέτο: “Έλα πάλι απόψε μια φορά / Δεν υπάρχει στην αγάπη διαφορά”. Τώρα ή αυτό είναι πολύ ψαγμένο και κρύβει υποσυνείδητα μηνύματα ή ο Σταμάτης έπρεπε με κάποιο τρόπο να κλείσει το ρεφρενάκι γιατί τελείωνε η διορία και έβαλε στο ομοιοκαταληξία τελεία τζιάρ τη λέξη “φορά”, του έβγαλε από κάτω “διαφορά” και σκέφτηκε “ΝΤΑΞΕΙ, ΤΟ’ΧΩ”.
Bonus Tracks
Δημήτρης Ράλλης – Θυμάμαι τα καλοκαίρια
Μη ρωτήσεις γιατί το ξέρω αυτό το τραγούδι, είχα δύσκολη εφηβεία. Λέει ο καλλιτέχνης: “ΑΝ ΞΑΝΑΡΧΟΣΟΥΝΑ ΞΑΝΑ ΠΑΛΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ” και κάθε φορά που παίζει κάπου αυτό το τραγούδι, ένα Ελληνικό λεξικό αυτοαναφλέγεται.
KROKO – ΑΠΟ ΑΝΕΚΑΘΕΝ
Ότι δηλαδή θέλεις κι εξήγηση γι’ αυτό; Όχι. Δεν το άκουσα καν. Όχι. Ως εδώ.
Περιμένω στα σχόλια τις δικές σου επιλογές για να ρίξουμε όλοι μαζί το μορφωτικό επίπεδο της χώρας. 
