“Το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές αποτελεί μια απαράδεκτη και αντιδραστική απόφαση από κάθε άποψη. Η κυβέρνηση είναι εκτός τόπου και χρόνου όταν από τη μια πλευρά σφαγιάζει τα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων και από την άλλη αυξάνει τις μέρες και τις ώρες που οι καταναλωτές μπορούν να αγοράσουν. Πρόκειται για άλλη μια ισοπεδωτική ενέργεια που στρέφεται ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ οδηγεί στη θανατική καταδίκη το μικρομεσαίο εμπόριο που θα οδηγηθεί σε ακόμα περισσότερα λουκέτα, ανατροφοδοτώντας έτσι το φαύλο κύκλο της ύφεσης και της ανεργίας. Μόνος κερδισμένος είναι τα μεγάλα πολυκαταστήματα και οι πολυεθνικές αλυσίδες που θα ωφεληθούν από την ανακατανομή του μειωμένου τζίρου“- ΣΥΡΙΖΑ 2013.
Πέρασαν δεν πέρασαν από τότε 4 χρόνια, με τη χειρότερη και από φο μπιζού αριστερή κυβέρνηση, να έρχεται να βγάλει η ίδια τα λουκέτα από τις Κυριακές, που με το ζόρι κρατούσε η αγορά που σέρνεται σε μεγάλα εμπορικά και συνοικιακά καταστήματα. Αντιδρούμε λοιπόν, ξέροντας ότι κανείς δεν θα μας ακούσει ΠΡΟΦΑΝΩΣ!
Μου αρέσει όλη αυτή η αναξιοπρέπεια. Γουστάρω που θα βλέπω τον αδερφό μου να δουλεύει και Κυριακή σε γνωστό κατάστημα, χαμογελώντας σαν ηλίθιος που μαστούρωσε πριν πάει να χορέψει σαν αρκούδα για το μισθό του. Όλα τα Likes του κόσμου για μια φωτό από τη δουλίτσα την Κυριακούλα με άνιωθους που ξαφνικά βρήκαν λόγο να ξυπνάνε το πρωί της 7ης μέρας, που ούτε ο Θεός δεν συνέχισε να πασπατεύει τον κόσμο τούτο. Χαμογελάστε παιδιά, να δει το αφεντικούλι πόσο δεν μας πειράζει που τίποτα περισσότερο δεν θα πληρωθούμε για το δίκιο που θα έρθει να αγοράσει ο πελάτης Κυριακάτικα.
Υπέροχο είναι το μυαλό που κουβαλούν μερικοί και που θα ήθελα να μου δανείσουν έστω και για μια μέρα, να ξεκουραστώ. Γιατί σου λέει η άλλη, ΦΑΣΑΡΑ. Καφεδάκι στην Πλάκα, κους-κους με φίλες, λίγο γκομενιλίκι και πάμε να δοκιμάσουμε μαγιό, χωρίς να έχουμε σκοπό να αγοράσουμε. Σώπα καλέ που και την προηγούμενη μέρα το ίδιο έκανε. Σαν τα δοκιμαστήρια την Κυριακή, δεν έχει. Ο μύθος λέει, ότι αν είσαι καλό παιδί το Σάββατο, την Κυριακή βρίσκεις λεφτά κάτω από το μαξιλάρι σου, που πρέπει να ξοδέψεις την ίδια μέρα.
“Ο εργαζόμενος που θα απασχοληθεί νόμιμα την Κυριακή ή άλλη ημέρα αργίας δικαιούται να λάβει τις τακτικές ημερήσιες αποδοχές του προσαυξημένες κατά 75%. Αυτό σημαίνει ότι ο αμειβόμενος με μισθό θα λάβει επιπλέον 75% προσαύξηση στο 1/25 του μισθού του, ενώ ο αμειβόμενος με ημερομίσθιο θα λάβει ένα ακόμη ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 75%. Αν η απασχόληση του μισθωτού την Κυριακή ή άλλη ημέρα αργίας δεν είναι νόμιμη, αυτός δικαιούται αποζημίωση ίση με ποσοστό 250% των τακτικών ημερήσιων αποδοχών του”. Ωραία, διαβάστηκε αυτό; ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ ΠΟΤΕ φίλε(λε) που νομίζεις ότι ζούμε σε κάποια Γαλλία ή Βρετανία.
Ότι και καλά είμαστε μαλάκες. Ότι και καλά κανείς δεν κατάλαβε τι έφερναν οι “λευκές νύχτες” και τα “μαύρες Παρασκευές”. Η γιορτή του καταναλωτή και αλλάζουμε συκώτι από τα γέλια. Ουρές έξω από γνωστές για την εξάλειψη των εργασιακών δικαιωμάτων αλυσίδες, που μας προσκάλεσαν να γιορτάσουμε την πτώση των τιμών με γάντια του μποξ. Σφηνώσαμε στην κρεατομηχανή και ξεμαλλιαζόμαστε για ένα δωρεάν κραγιόν. Κακόγουστα πατρόν σε τιμή ευκαιρίας, μας κάνουν και χαμογελάμε στον ταμία που προσεύχεται να πάρουμε 10 κιλά σε 5 μέρες, να μη μας χωράνε. Γενικά, μη χαμογελάτε στους ανθρώπους που σας εξυπηρετούν την Κυριακή, ξέρουν πολύ καλά τι τους κάνετε εκείνη την ώρα.
Λυπάμαι μόνο τους ανθρώπους που θα χρειαστεί να ξυπνήσουν και την τελευταία μέρα της εβδομάδας σε κάποιο κατάστημα, για να εξυπηρετήσουν άφραγκους καταναλωτές. Που θα τσακωθούν με τις σχέσεις τους από νεύρα τους, για τους γονείς που θα πρέπει να εξηγήσουν με ευγενικό τρόπο στα παιδιά τους, πόσο μπουρδέλο είναι αυτό το κράτος. Λυπάμαι για τους φίλους που δεν θα αράξουν παρέα να δουν μπάλα, για τις βόλτες στον ήλιο που δεν θα γίνουν. Λυπάμαι σήμερα, για τα αύρια που φτάνουν και που δεν χαμπαριάζουμε.
Θυμώνω που ξέρω ότι στις 7 Μαΐου και ώρα 11 το πρωί δεν θα παραλύσει το κέντρο της Αθήνας, από πολίτες που εναντιώνονται σε αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα που βουλιάζουμε χωρίς αναπνευστήρα, με τα σκατά να μας κλέβουν όλο το οξυγόνο. Λες και δεν δηλώνεται ήδη το 80% των εμποροϋπαλλήλων για εργασία Κυριακής 3-4 ωρών, ενώ δουλεύει πάνω από 8-10 ώρες, χωρίς πρόσθετη αμοιβή και χωρίς ρεπό. Θυμώνω πάντα με κάποιους μπουμπούκους υπανθρώπους, που πουλάνε ξερατό για τα όποια πολιτικά τους συμφέροντα, χορεύοντας στην πλάτη μεροκαματιάρηδων. Μα πιο πολύ θυμώνω με εσένα και με εμένα, για τη στιγμή που θα πούμε: “έλα μωρέ, ένα πραγματάκι είναι, γρήγορα θα κάνω” και θα τρυπώσουμε Κυριακή σε κάποιο μαγαζί. Δεν είναι όμως θέμα ούτε κόστους, ούτε χρόνου. Είναι ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ, γιατί δεν είμαστε δούλοι.
