Το βιβλίο “Ο φύλακας στη σίκαλη”, το διάβασα κάπου στο 2ο έτος. Τότε, που ο κόσμος αρχίζει και παίρνει τη μορφή που του δίνεις εσύ μέσα από εφηβικές ματαιώσεις και σκληρές ενηλικιώσεις. Σε ένα μπαλκόνι δίπλα στη θάλασσα, μπόρεσα να αισθανθώ τον ήλιο να καίει όλα τα σημεία του προσώπου μου, για να καταλάβω ότι μέχρι να δύσει, το βιβλίο είχε τελειώσει. Τότε ήταν που σκέφτηκα ότι μπορεί αν είμαι τυχερή να αναστηθεί στην ανατολή. Αυτό ήταν και παρέμεινε για εμένα το αριστούργημα του Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ. Ένα βιβλίο που γεννιέται και πεθαίνει σε μια μέρα, κάθε μέρα.
Για την ιστορία, γράφτηκε το 1951 από τον Αμερικανό συγγραφέα και έμελλε να σημαδέψει όλες τις μετέπειτα γενιές. Έχει μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες και κάθε χρόνο 250.000 καινούργια χέρια το ξεφυλλίζουν. Λογοκρίθηκε το 1961 στην Αμερική, για να επανέλθει δυναμικά πολύ αργότερα και να μην ξεκολλήσει μέχρι και σήμερα από τη λίστα με τα 100 καλύτερα βιβλία παγκοσμίως.
Ο Σάλιντζερ, δεν επέτρεπε την παραμικρή αλλοίωση των λέξεων που χάραξε στο βιβλίο του και που όπως εκμυστηρεύτηκε σε φίλο του, πρόκειται για αυτοβιογραφία. Για το λόγο αυτόν, δεν επέτρεπε τις επανεκδόσεις αλλά τις ανατυπώσεις ίδιες με το αρχικό έργο και φυσικά δεν έδωσε ποτέ την άδεια να διασκευαστεί το βιβλίο σε κινηματογραφικό ή θεατρικό έργο.
“Αν θέλετε λοιπόν στα αλήθεια να τα ακούσετε, τότε πρώτο και κύριο μπορεί να περιμένετε πώς θα σας πω που γεννήθηκα, και τι φρίκη που ήτανε τα παιδικά μου χρόνια, και τι φτιάχνανε οι δικοί μου και τα ρέστα πριν με κάνουνε, κι ένα σωρό αηδίες και ξεράσματα καταπώς στο Δαβίδ Κόπερφιλντ, όμως δεν έχω όρεξη να πιάνω τέτοιες ιστορίες”
Ο 16χρονος Χόλντεν Κόλφιλντ, αποστρέφεται την αγάπη και τη συμπόνια του αναγνώστη. Δεν έχει ανάγκη τη συμπάθεια και την κατανόηση του, θέλει μόνο να σεβαστείς την αδιαπέραστη ερημία του. Είναι ένας εγκλωβισμένος τριαντάρης στο σώμα ενός εφήβου. Κρύβει ένα μεγαλείο που περικυκλώνει σαγηνευτικά την παραίτηση και την απελπισία του. Η ταύτιση του συγγραφέα με τον ήρωα του, είναι μοιραία.
Η περιπλάνηση του Κόλφιλντ, παραμένει μια από τις πιο ελκυστικές ιστορίες ενηλικίωσης στην αμερικανική λογοτεχνία και η εφηβεία αποτελεί το προσφορότερο πεδίο για την πρόσληψη της. Ο Κόλφιλντ μοιάζει αποκλεισμένος από τον κόσμο γύρω του, αισθάνεται παγιδευμένος “στην άλλη πλευρά”, όπως λέει ο ίδιος, ψάχνοντας διαρκώς έναν τρόπο διαφυγής από την πραγματικότητα. Ίσως, η καλύτερη μεταφορά για τους φόβους που γεννά η επώδυνη χειραφέτηση των χρόνων της εφηβείας.
“Η αποξένωση ως μέσο αυτοπροστασίας, ο φόβος της ενηλικίωσης, η πλαστότητα του κόσμου των ενηλίκων, το δίλημμα των διαπροσωπικών σχέσεων και της σεξουαλικότητας, το ψεύδος και η εξαπάτηση είναι ζητήματα που διατρέχουν το βιβλίο σε όλη του την έκταση” Χρήστος Χρυσόπουλος
Στο πρόσωπο του παιδιού, έχει αφήσει τα ίχνη της και η κακοποιητική εκπαίδευση. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που συνεχίζει ακόμη και σήμερα να τρομάζει τους μαθητές. Αποφασισμένος να βάλει ένα τέλος στον μέχρι τότε τρόπο ζωής του, δραπετεύει από το σχολείο, τσακωμένος με το φίλο του. Μόνη του έγνοια και ανάγκη να συναντήσει την αδερφή του. Είναι μαγικό πως η αγάπη της προς αυτόν, χαράσσει βαθιά τον αναγνώστη, καθώς και η αντίδραση του ήρωα σε αυτό το συναίσθημα.
Όνειρο του Χόλντεν, όπως εξομολογείται στην αδελφή του, είναι να φυλάει τα παιδιά που παίζουν, για να μην πέσουν στον γκρεμό. Φύλακας της πρακτικής αγάπης, αυτό που οφείλει να είναι το πρώτο μέλημα του ανθρώπου.
Ο Σάλιντζερ έφυγε το 2010 σε ηλικία 91 ετών, μέσα στο περιφραγμένο με πανύψηλες μάντρες σπίτι του από το οποίο έβγαινε σπάνια. Μοιάζει να αποφάσισε να ζήσει κυριολεκτικά πίσω από ένα συμπαγές τείχος δυόμισι μέτρων. Να είναι αυτή μια άλλου τύπου μεταφορά του “φύλακα” στην πραγματική ζωή;
“Ο Χόλντεν Κόλφιλντ είναι απλώς μια παγωμένη στιγμή στον χρόνο”. J.D.Salinger
Ο μύθος λέει, ότι το βιβλίο αυτό είχε σοβαρή επίδραση σε διαταραγμένα άτομα, χωρίς να είναι ωστόσο εντελώς ξεκάθαρο. Ο Mark David Chapman, δολοφόνος του John Lennon, ο John Hinckley που επιχείρησε να δολοφονήσει τον Ronald Reagan, ο Robert John Bardo που πυροβόλησε τη Rebecca Schaeffer, είναι μερικοί από αυτούς που όταν συνελήφλησαν, βρέθηκε επάνω τους αντίτυπο του “Φύλακα στη Σίκαλη”.
