Αγαπητέ τηλεθεατή του Survivor απευθύνομαι σε εσένα με την καλύτερη των προθέσεων. Αν είσαι από 25 και κάτω, πολύ πιθανόν σήμερα να μάθεις πώς ήταν το Survivor πριν το Survivor. Γιατί τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα* ήταν ακριβώς αυτό, αλλά πολύ καλύτερο. Και δεν το λέω αυτό επειδή δεν είμαι fan του Survivor, αλλά μόνο γιατί αυτή είναι η αλήθεια.
Αν είσαι 25 και πάνω λογικά ξέρεις τι ακριβώς ήταν αυτή η παιχνιδάρα και δεν χρειάζονται ιδιαίτερα επιχειρήματα για να σε πείσουμε. Ρίξε μια ματιά για να μαθαίνεις ή για να θυμάσαι που λέει και το κλισέ…
Τα ΠΧΣ (για συντομία) είναι μακράν του δεύτερου το καλύτερο παιχνίδι που έδειξε ποτέ η Ελληνική τηλεόραση. Συμμετείχαν χώρες από όλη την Ευρώπη, κάθε φορά με άλλη πόλη, και οργανωνόταν από την EBU που διοργανώνει και τη Eurovision. Μέχρι το 1999 που σταμάτησε η διεξαγωγή τους, τα ΠΧΣ ήταν η μεγαλύτερη τηλεοπτική αρρώστια.
Και ναι. Ήταν πολύ καλύτερα από το Survivor. Και θα στο αποδείξουμε.
Η παρουσίαση
Πέρασαν διάφοροι παρουσιαστές από αυτή την ηλεκτρική καρέκλα, αλλά δύο ήταν εκείνοι που ανέβασαν το επίπεδο. Ο μακαρίτης δυστυχώς Κώστας Σγόντζος και η Δάφνη η Μπόκοτα. Δύο μεγαθήρια της Ελληνικής τηλεόρασης που κατουράνε όλους τους Τανιμανίδηδες της γης. Ο θεός Σγόντζος συνήθιζε να κάνει πέσιμο σε παρουσιάστριες άλλων χωρών και να μας κάνει περήφανους σε όλη τη γη για το γκρικλοβεριλίκι, ενώ η Δάφνη Μπόκοτα περιέγραφε τα αγωνίσματα σαν άλλος Χελάκης και έριχνε και κανά μπινελικάκι για τη διαιτησία, σαν γνήσια ελληνίδα. Τι να μας πει ο κύριος αυγολέμονος ο Τανιμανίδης που έχει πάει εκεί για τουρισμό. Κάποιοι κάποτε πάλευαν για την πατρίδα ρε. Μπόνους ότι για λίγο πέρασε από την παρουσίαση και η Άντζελα Γκερέκου. 1-0.
Οι συνθήκες
Σκέψου το Survivor και όλα του αγωνίσματα χωρίς τη βρώμα και την πείνα των συμμετεχόντων του. Ε αυτό ακριβώς ήταν τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα ρε φίλε! Σκέψου το Survivor χωρίς ξεκατινιάσματα και μπίχλα και άσχημες συνθήκες. Αυτό ήταν τα ΠΧΣ ρε διάολε. Ένα όμορφο υγιές παιχνίδι για την νεολαία, για το καυλάντισμα πολιτών διαφορετικών χωρών μεταξύ τους. Βέβαια φορούσαν κάτι σάπιες στολές που φαντάζομαι δεν θα ήταν πολύ βολικές για το χαμούρεμα, αλλά τουλάχιστον το γήπεδο για να παιχτεί μπαλίτσα ήταν πολύ καλύτερο από αυτό του Άγιου Δομίνικου. 2-0!
Οι γνώσεις
Στο Survivor το μόνο που μπορείς να μάθεις είναι πόσο ζυγίζει μια καρύδα ή πόσες τρίχες (δεν) έχει ο Λάμπρος ο Χούτος. Τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα από την άλλη ήταν ένας τεράστιος και διαρκής ταξιδιωτικός οδηγός. Μάθαινες τα πάντα για την κάθε πόλη που διοργάνωνε τα αγωνίσματα, έβλεπες υπέροχες τοποθεσίες και έπαιρνες πληροφορίες για την ιστορία της Ευρώπης. Για τον Άγιο Δομίνικο τι να μάθεις τώρα με το Survivor; Όλο τα ίδια και τα ίδια. Παραλίες, καρύδες, φοίνικες, ψάρια, καρύδες, κλαρινογαμπριλίκια, καρύδες, ξεκατινιάσματα, καρύδες και άντε να ακούσεις και για την κακή οδηγική συμπεριφορά των ντόπιων. Μόνο ο Ιαβέρης δεν βγήκε να κράξει! 3-0 στο χαλαρό…
Ωραία γκομενάκια
Επειδή εδώ στο Provocateur έχουμε μάθει να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς και να λέμε μόνο αλήθειες, πρέπει να ομολογήσουμε πως στο θέμα της ομορφιάς το Survivor κερδίζει κατά κράτος. Ωραία γκομενάκια σχεδόν όλοι παίκτες. Δίμετροι άντρες με ατελείωτα six pack, γυμνασμένες γυναίκες με ωραίες καμπύλες και παντού μαγιό και ακάλυπτο δέρμα. Τα ΠΧΣ εδώ υστερούσαν σημαντικά αφού οι παίκτες συνήθιζαν να φορούν σουρεαλιστικές στολές που δεν τους επέτρεπαν να δείξουν τα κάλλη τους. Και κάπως έτσι μπορεί να έβλεπες το ουρί του παραδείσου να μοιάζει με τον Πάγκαλο και να ξενέρωνες. Αλλά εντάξει μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. 3-1 και αυτό ήταν το γκολ της τιμής για το Survivor.
*Μιλάμε για τα αυθεντικά “Παιχνίδια χωρίς σύνορα” και όχι αυτό το ντεμέκ revival πριν μερικά χρόνια με το όνομα Eurogames και παρουσιαστή τον Θέμη Γεωργαντά.
