Σαν σήμερα το 2000 ο Άκης Πάνου πέρασε στην αιωνιότητα.
Εκείνος, γιατί η μουσική του είχε περάσει πολλές δεκαετίες νωρίτερα.
Ο μεγαλύτερος Έλληνας λαϊκός συνθέτης που εμφανίστηκε μετά τη φουρνιά των Τσιτσάνη, Παπαιωάννου, Μητσάκη, άφησε πίσω του αναρίθμητα διαμάντια, τραγουδισμένα από τις μεγαλύτερες φωνές της εποχής.
Κυρίως όμως, τραγουδισμένα από τον λαό που τον λάτρεψε.
Εμείς ως φόρο τιμής σ’ αυτόν τον σπουδαίο καλλιτέχνη, είπαμε να μαζέψουμε κάποιες απ’ τις διασκευές που κυκλοφορούν στα τραγούδια του και να σας τις (ξανα)παρουσιάσουμε.
Για δείτε (και πείτε).
1. Φοίβος Δεληβοριάς – Πες μου παππού
Το 2008 ο Φοίβος κυκλοφόρησε τις “Απίθανες Περιπέτειες Του Φοίβου Δεληβοριά”, μια συλλογή που μέσα χώρεσε μεταξύ άλλων και διασκευές σε τραγούδια που δεν θα περίμενες ποτέ να “πειράξει” κάποιος που παίζει τη μουσική του. Όμως για τον Δεληβοριά δεν υπάρχουν όρια (και ευτυχώς) και έτσι πήρε την υπερφιλοσοφική κομματάρα του Άκη Πάνου και της έδωσε τον τόνο ευαισθησίας και λυρισμού που της έλειπε.
Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1985 σε επτάιντσο δισκάκι με τον ίδιο τον Πάνου στα φωνητικά.
2. Loxandra ensemble – Και τι δεν κάνω
Αυτή η μπάντα διασκευάζει κομμάτια και τα φέρνει κοντά στον ήχο που κυριαρχούσε στις δύο πλευρές του Αιγαίου (Σμύρνη, Πόλη, Πειραιάς), στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Κάτι πολύ κοντά στα ονομαστά Καφέ Αμάν.
Εδώ κάνει πιο παραδοσιακό ένα τραγούδι που σφράγισε ο Στράτος Διονυσίου με τη φωνή του.
3. Φατμέ – Είδα τα μάτια σου κλαμένα
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου όταν ήταν ακόμη με τους Φατμέ, έκανε κάτι που θεωρήθηκε αρκετά μπροστά ακόμα και για τα 80s. Πείραξε ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του Άκη Πάνου, το έφερε στα μέτρα του, πιο ροκ, πιο μελωδικό και το ξαναέκανε επιτυχία.
Η πρώτη εκτέλεση ανήκει στον Μιχάλη Μενιδιάτη και μας έρχεται από το 1967.
Η αλήθεια είναι ότι αυτούς τους τυπάδες δεν τους γνωρίζαμε καν, αλλά η διασκευή τους στο κόμμάτι του Άκη Πάνου έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον: είναι ό, τι πιο κοντά στον σκληρό ήχο έχουμε καταφέρει να βρούμε.
Δεν θα μπορούσαν να λείπουν απ’ αυτήν τη λίστα. Η συγκέκριμένη ηχογράφηση είναι από το μεγάλο φεστιβάλ του Sziget στην Ουγγαρία και παρά το γεγονός ότι το ερμηνεύουν πολύ συχνά live, εμείς δεν μπορέσαμε να το βρούμε σε κάποιο official album τους.
Η αυθεντική εκτέλεση του τραγουδιού ανήκει στη Βίκυ Μοσχολιού, στο μακρινό 1968.
Από το 00.00 έως το 04.45
Εντάξει, εδώ κλέβουμε γιατί δεν πρόκειται για διασκευή, αλλά για μια απλή επανεκτέλεση του τραγουδιού.
