Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει ποτέ αστυνομικά μυθιστορήματα. Προτιμούσα από πάντα τους κλασσικούς και ρομαντικούς που ταξίδευαν το μυαλό μου, σε εποχές που ευχόμουν να έχω ζήσει. Όταν δεν ξεχνιόμουν με την Λογοτεχνία, προσέτρεχα στην ποίηση. Στον Ρίτσο που με σημάδεψε, στον Σαχτούρη που με ζωγράφισε, στον Βάρναλη που ερωτεύτηκα. Ό,τι έπεφτε στα χέρια μου το διάβαζα. Εκτός από εκείνον τον τύπο, με τα στρογγυλά γυαλιά και την αυστηρή μορφή. “Τον Καβάφη, θα τον εκτιμήσεις μεγαλώνοντας”, μου είχε πει κάποτε κάποιος και η προφητεία του επαληθεύτηκε.
Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου, ήρθε να ενώσει τις δύο δυσπιστίες μου, σε ένα βιβλίο που διαβάζεται με μια ανάσα, παρά τις 518 σελίδες του. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, με πλοκή που εκτυλίσσεται μέσα από τα ποιήματα του Καβάφη, κρύβοντας τη λύση σε μια σειρά φόνων…
Η πλήρη γνώση και η πλούσια βιβλιογραφία του συγγραφέα, πάνω στο έργο του ποιητή, κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια που συνδέονται με τα Καβαφικά νοήματα. Στην ιστορία, ο ιδιωτικός ντεντέκτιβ Νίκος Μεντής, ειδικός στην εγκληματολογία, συναντά τον καθηγητή Ξενοφών Δαρείο, ειδικό στο καβαφικό έργο. Τη γνωριμία τους θα σηματοδοτήσει η δολοφονία της Πανδώρας Καλλέργη, από τη Αίγυπτο. Η Καλέργη, ζούσε με την κωφάλαλη υπηρέτρια της και λάτρευε τον αλεξανδρινό ποιητή. Νεκρή και γιορτινά ντυμένη σαν “πληγή από φρικτό μαχαίρι”, ανοίγει τι χορό των φόνων.
Ο Μάντης, τζογαδόρος και ερωτευμένος με τα άλογα κούρσας, δέχτηκε την εξιχνίαση του εγκλήματος, που του ανατίθεται μέσω ενός μυστήριου mail, μιας και χρειαζόταν επειγόντως, χρήματα. Ο Δαρείος είναι ομοφυλόφιλος. Ο σύντροφος του Λόρενς, αυτοκτόνησε μετά από απιστία του. Και οι δύο ζουν τα προσωπικά τους δράματα. Στην υπόθεση, προστίθεται ο αστυνόμος Λεμονής με τον βοηθό του…
Οι φόνοι όμως δεν σταματούν στην άτυχη ηλικιωμένη και τα πράγματα δυσκολεύουν τους πρωταγωνιστές. Δίπλα στα θύματα, ο δολοφόνος αφήνει περίπλοκα μηνύματα, που συνδέονται με τα ποιήματα του Καβάφη. Άλλωστε, ποιανού στίχοι θα ταίριαζαν περισσότερο σε αυτό το μυστήριο; Ο αλεξανδρινός ποιητής ήταν υπηρέτης των υπαινιγμών, με ιδιομορφίες και κρυψίνους. Οι θάνατοι των φαινομενικά αγνώστων μεταξύ τους ανθρώπων, έχουν ένα σημαντικό κοινό στοιχείο: τη σχέση τους με τον Καβάφη.
Ποιο, μπορεί τελικά να είναι το κίνητρο του δολοφόνου; Η κληρονομιά, το συμφέρον, η εκδίκηση, λόγοι τιμής ή κάποιο πάθος;
Μια ιστορία χρονικά τοποθετημένη στην Αθήνα του σήμερα, μακριά όμως από αναφορές στις δυσκολίες της κρίσης και των Μνημονίων. Παρόλα αυτά και χωρίς να χάνει ο έργο τη λογοτεχνική του συνέπεια, κάνει αναφορά στη διαφθορά των συνειδήσεων, στους νεόπλουτους και στους τάχα αριστερούς.
Η λύση των πολλαπλών μυστηρίων δίνεται στην Αλεξάνδρεια. Οι δύο ήρωες ταξιδεύουν ως εκεί για να δουν εκ του σύνεγγυς τους χώρους όπου ζούσε η Καλλέργη και ο Καβάφης, αλλά και για να βρουν προσωπικά αντικείμενα του ποιητή, κειμήλια ή αποκηρυγμένα ποιήματα.
Το κείμενο έχει στιγμές που καθηλώνουν όχι μόνο με τη δράση των ηρώων, αλλά και με τη λογοτεχνικότητα του. Κυρίως, οι πεντασέλιδες σημειώσεις της Πανδώρας Καλλέργη για την Αλεξάνδρεια και τις αναμνήσεις της από τον Καβάφη, είναι ένα λογοτεχνικό διαμάντι.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο, φόρος τιμής στον Κωνσταντίνο Καβάφη, που αποδεικνύει ότι οι Έλληνες λογοτέχνες αξίζουν λίγο περισσότερο την προσοχή μας. Το αναπάντεχο τέλος θα σε κάνει να θέλεις το επόμενο έργο του Παπαθεοδώρου, χθες.
