Την Παρασκευή το βράδυ, η Χρύσα Λύκου και ο Νίκος Ράπτης δεν έβαλαν τα καλά τους και πήγαν στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Παρήγγειλαν το κρασάκι τους, τσιμπολόγησαν τα ξηροκάρπια τους και περίμεναν σχετικά υπομονετικά να αρχίσει το αμφιλεγόμενο πρόγραμμα του Δεκέμβρη. Και οι 2 φανς της hip hop σκηνής, κατάφεραν να διαφωνήσουν. Φίλιππος Πλιάτσικας και Foxmoor τους έκαναν μπίλιες…
Αντιδρούν μεταξύ τους…
Νίκος: Γούσταρα, επειδή μπερδεύτηκαν δύο διαφορετικοί κόσμοι. Δύο δυσανάλογα είδη μουσικής, έγιναν ένα βρε αδελφέ σε αυτό το παράξενο λάιβ. Αυτό δεν είναι άλλωστε και η μαγεία της μουσικής (sic); Εντάξει, τώρα για να είμαι ειλικρινής το νέο τους τραγούδι δεν με ενθουσίασε καθόλου. Ωστόσο, έδωσα ένα μεγάλο ρισπέκτ στον Μιχάλη, επειδή τραγούδησε το “Μοναξιά μου Όλα” (έκλαψα λίγο, αλλά έκατσα) και τον Φίλιππο που ράπαρε την “Μελωδία της Παρακμής”. Γέλασα αρκετά σε εκείνο το σημείο. Η Χρύσα, με σκούνταγε εκνευρισμένα και μου έλεγε “δεν είναι δυνατόν ρε φίλε, δεν είναι δυνατόν, τα αυτιά μου“. Είχε τη φάση του αυτό το ιδιόμορφο μείγμα. Εγώ το χάρηκα αρκετά, παρόλο που δυσανασχέτησα σε μερικά σημεία.
Χρύσα: Ο Νίκος από πάνω σας κρύβει πόσο γελάσαμε και αυτό είναι άδικο, αφού το γέλιο είναι ζωή. Βρεθήκαμε μεταξύ των fans και η αμηχανία τους ήταν πάρα πολύ αστεία. Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, φώναζαν οι καθιστές καλοχτενισμένες κυρίες, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα. Έξυναν το κεφάλι τους μέσα από τα σκουφιά και τα καπέλα, οι όρθιοι hip hopερς. Ζωντάνευαν οι τελευταίοι στην αλλαγή με το “Τραγούδα και Γέλα”. Ταυτόχρονο πένθος για τις “έντεχνες” ψυχούλες, που ξέκλεβαν λίγο χρόνο για selfie και να ανανεώσουν το κραγιόν τους. Μαστίγιο καρότο και σκωτσέζικο ντουζ σε μια βραδιά για όσους είναι δίδυμοι στο ζώδιο.
Νίκος: Ξεκάθαρα, για την guest εμφάνιση της Γιολάντας, κατά ραπερόκοσμο “Sadahzinia”. Στο “Σκιάχτρο”, όλο το Γυάλινο σηκώθηκε στο πόδι και οι συχνές ανατριχίλες έδιναν κι έπαιρναν. Συμπάθειες θα μου πεις, αλλά ρε συ την λατρεύω αυτήν την γυναίκα. Επιπλέον, δίνω και μια καρδιά στον BD Foxmoor για το freestyle που έκανε. Ε ναι, το βρήκα διασκεδαστικό και φυσικά εντελώς απρόσμενο μετά από στίχο που έλεγε: “Λένε για μένα οι όμορφες που ζήσαμε μαζί“. Και μια καρδιά στον Φίλιππο, που ερμήνευσε το αγαπημένο μου λαϊκό άσμα “Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα”.
Χρύσα: Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα… Την αλήθεια μου θα την πω. Και σε συναυλία Πυξ Λαξ έχω τραγουδήσει και σε συναυλία Active Member έχω αφήσει την ψυχή μου γυμνή. Κάποια στιγμή όμως σκέφτηκα ότι κάτι σε αυτό με “κρατάει” και κάτι με “πετάει”. Θα μπορούσαν να είναι οι τοξικές εμμονές που θερίζουν και τον Μιχάλη όπως δήλωσε. Έτσι, προτίμησα να φυσήξει κόντρα και εγώ σκιάχτρο του κόσμου, να μην ανήκω πουθενά. Αυτό το βράδυ, κάπως προδόθηκαν ξανά οι αναμνήσεις. Ένα πρόγραμμα ασύνδετο στο συναίσθημα, δύο κόσμοι που δεν κατάφεραν να ενωθούν, με τους εκπροσώπους τους να προσπαθούν να δείξουν, μια δήθεν οικειότητα. Η μουσική δεν γνωρίζει σύνορα, όμως αυτή τη φορά δεν έφτασε ούτε μέχρι τα διόδια.
Νίκος: Για τον κόσμο που ήταν χωρισμένος στη μέση. Είχε την πλάκα του να βλέπεις από τη μία τους fans του lowbap όρθιους να φωνάζουν “LOWBAP, LOWBAP” και από την άλλη τις γκρούπις του Φίλιππου κυριλέ να πίνουν το κρασάκι τους, να χτυπάνε το τραπέζι και να χτυπάνε παλαμάκια. Μπέσα τώρα, αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να καταλάβεις τι σου εξηγώ. Άσε δηλαδή, που είδα λάιβ και στο πρώτο τραπέζι την Ζωούλα την Κωνσταντοπούλου να ρίχνει τσιφτετέλι. Θα με βρίσεις και ίσως με πεις και περίεργο, αλλά ήταν χάρμα ιδέσθαι η Ζωούλα. Το είπε και η Λύκου αυτό άλλωστε, όχι μόνο εγώ.
Χρύσα: Εντάξει έξαλλη δεν με λες, αλλά αν είναι να πω κάτι που με παραχάλασε, θα διαλέξω τη διασκευή του “Λένε για εμένα”. Ξεπερνάω τα σχόλια “που είσαι ψηλέ;” “που είσαι χοντρέ;” και φτάνω στο τι λένε τέλος πάντων για αυτούς τους δύο. Για τον Πλιάτσικα, 20 χρόνια τώρα λένε οι όμορφες (?!). Για τον σκληρό της hip hop όμως λένε ότι πουλήθηκε για το χρήμα. Ότι στέρεψε η έμπνευση του νωρίς, ότι σήμερα που η κοινωνία βράζει εκείνος αδιαφορεί. Αυτά δεν τα λέω εγώ. Εκείνος τα έφτυσε σαν ρίμες στη σκηνή. Και εκεί που λες πονάει η καρδιά του από την ανωτερότητα, μπαμ! “Πόσο νοσταλγώ τις μέρες που τους αρχίζαμε στις φάπες”. Προφανώς κόλλησε και 3-4 άντε γαμηθείτε για έμφαση, σκούντημα στο αρμόνιο και τον Πλιάτσικα να συμφωνεί μάλλον για να μην φάει και αυτός καμία. Ούρλιαζαν και κορίτσια πίσω μου που πρέπει να ήταν μικρότερες από εμένα, οπότε σίγουρα έχουν ρίξει και αυτές κάμποσες. Αυτά που έκανες και μας ξενέρωσαν, αυτά νοσταλγείς και πάλι…
Αυτά από εμάς! Φαγωθήκαμε, γκρινιάξαμε, αλλά πάλι φίλοι είμαστε. Πήγαινε και εσύ να τους τσεκάρεις στις επόμενες δύο εμφανίσεις τους στο Γύαλινο Μουσικό Θέατρο και πες μας πως αισθάνθηκες. 
