Συνέντευξη με τον Έλληνα σουβλατζή του Ομπάμα

Κι όμως έφαγε ο Ομπάμα σουβλάκι με πίτα στην Πλάκα! Ξέφυγε κάποια στιγμή από τους σωματοφύλακές του και κατάφερε να τρουπώσει στο σουβλατζίδικο του κυρ Βαγγέλη.

Του ζητήσαμε να μας μιλήσει για την -μάλλον άσχημη- εμπειρία του με τον Μπάρακ και δέχτηκε.

Ορίστε τι μας είπε.

Καλημέρα σας κύριε Βαγγέλη.
Γεια σου και σένα παλικάρι μου. Κάτσε.

Προτιμώ όρθιος κύριε Βαγγέλη.
Όρθιος στο μαγαζί μου είμαι μόνο εγώ. Κάτσε, μη σε ξαπλώσω.

Μάλιστα κύριε Βαγγέλη. Μπορούμε να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη;
Και δεν την ξεκινάς;

Τι σας είπε ο Πρόεδρος όταν μπήκε στο μαγαζί σας;
Τον θυμάμαι, μεσημεράκι ήτανε όπως τώρα, είχα σκύψει πάνω απ’ τα κάρβουνα να φυσήξω κι ανοίγει την πόρτα, με πιάνει η μπουρούχα και γέμισε καπνιά η μούρη μου. Με βλέπει ο πρόεδρος, με κοιτάει, “Μάι νίγκα”, μου λέει.

Κι εσείς τι του είπατε;
Του είπα να βάλει τα γυαλιά του.

Χο, χο, χο,! Σα να λέμε “του βάλατε τα γυαλιά”!
Άει γαμήσου Σεφερλή.

Με συγχωρείτε.
Άσε με μωρή τσουτσού, που θες και «με συγχωρείται».

Ναι, δίκιο έχετε. Πείτε μου όμως, τι σας ζήτησε ο Πλανητάρχης;
Στην αρχή ήθελε κεμπάπ. Μου λέει “δώσε μου αυτό το περίεργο που είναι σα φλογέρα”. Του λέω “Πρόεδρε άσε καλύτερα, θα βρεις κανέναν συγγενή σου μέσα“. Το βούλωσε.

Κι ύστερα;
Τι κι ύστερα; Τον έβαλα να κάτσει εκεί χάμου στη γωνίτσα, του λέω «περίμενε θα σου ετοιμάσω εγώ δυο δίπιττα».

Χοιρινό;
Τι άλλο ρε φίλε; Το κοτόπουλο είναι για τους μαλάκες σαν εσένα.

Μάλιστα. Κι ώρα περίμενε;
Μου λέει “κάτι να πιούμε μάι νίγκα”. Του λέω “μόνο μπύρα έχω κι από μπύρα μόνο Μύθο“. Γυρνάει ο Πρόεδρος, μου λέει “κι εγώ Μύθος είμαι“. Τον κοιτάω, του λέω “Τι Μύθος ρε χλεχλέ; Επειδή έκανε τη Συρία μπουρδέλο; Σιγά το κράτος…“

Το ‘πιε;
Το ‘πιε.

Και στη συνέχεια;
Του φτιάχνω τα τυλιχτά, βάνω κρεμμύδι, βάνω ντομάτα, βάνω τζατζίκι, μου λέει “όχι απ’ αυτό, θα βρωμάει ο στόμας μου”. Του κλείνω το ματάκι και του λέω “φύγε ρε κακομοίρη, αφού δεν ζμπρώχνεις, τη Μισέλ σπίτι την άφησες“. Μούγκα ο Πρόεδρος, σαν τα αρνιά.


Κι αφού του πήγατε τα δίπιττα;
Μπούκωσε, ντερλίκωσε, σηκώθηκε, με πλήρωσε, μου λέει “ρισίτ”. Του λέω για “σιτ” θα πας στην πράσινη την πόρτα, πίσω απ’ την κολώνα.

Μάσησε;
Πώς να μη μασήσει; Εγώ δεν έχω δώσει απόδειξη στον Τσακαλώτο θα κολλήσω στο Αμερικανάκι;

Αλήθεια αυτό με τον Τσακαλώτο;
Λέει ποτέ ψέματα ο Βαγγέλης; 

Τι να σας πω…
Θες να βγεις με τα πόδια μπροστά απ’ το μαγαζί;

Όχι κύριε Βαγγέλη μου, με συγχωρείτε. Ο Θεός να σας έχει καλά, ευχαριστώ πολύ για την ωραία συνέντευξη που μου παραχωρήσατε.
Από πού είσαι είπαμε;

Από το “Ρrovocateur”:
Αυτοί είναι που βάζουνε τους κώλους;

Όχι κύριε Βαγγέλη, εμείς τρολάρουμε.
Συγγρού κι έτσι, ε;

Όχι ακριβώς κύριε Βαγγέλη.
Δεν πειράζει παιδί μου, καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Άντε στρίβε τώρα γιατί έχω και Τατιάνα να δω.