Αν η κλασική μουσική μπορούσε να ‘χει ένα όνομα, αυτό θα ήταν μάλλον Μότσαρτ. Ή Μπετόβεν (μπα όχι, Μότσαρτ!). Στη ροκ νομίζω πως θα ταίριαζε καλά το Τζίμι Χέντριξ. Στη Τζαζ ακούγεται σωστό το Τσάρλι Πάρκερ. Αν είμαι ωστόσο σίγουρος για ένα όνομα, αυτό είναι της μουσική του κινηματογράφου. Εκεί συμφωνούν τα συμπεθέρια, κι οι γονείς, κι ο νονός, κι ο παπάς και όλοι. Το παιδί θα το βγάλουμε Ένιο. Ένιο Μορικόνε!
Γιατί; Γιατί χωρίς αυτόν δεν θα ‘χαμε σήμερα Χανς Ζίμερ. Γιατί αυτός δίδαξε τους καλύτερους της εποχής του (Γουίλιαμς, Μπέρνστιν). Γιατί κρύβεται πίσω από τις πιο πολλές και πιο σπουδαίες δουλειές από όλους τους υπόλοιπους μαζί. Μα πάνω απ’ όλα, γιατί αυτός ο τύπος έκανε το απίστευτο: πήρε τη μουσική κι από κομπάρσο την έκανε πρωταγωνιστή. Και κάτι παραπάνω.
Οι μελωδίες του Μορικόνε, κατάφεραν να επηρεάσουν τόσο πολύ την ποπ κουλτούρα, που συχνά ξεπέρασαν τα ίδια τους τα φιλμ. Τι είπες; Δεν γίνεται; Πάμε μαζί μια βόλτα και θα δεις. Ή μάλλον, θα ακούσεις!
The Good, the Bad and the Ugly
Ίσως είσαι σινεφίλ, ίσως κι όχι. Μπορεί να σ’ αρέσουν τα γουέστερν, ή μπορεί και να τα συχαίνεσαι. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος κι εδώ ας συμφωνήσουμε. Όταν ακούς “Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος”, το μυαλό σου δεν πάει πρώτα στον Κλιντ Ίστγουντ και τον Λι Βαν Κλιφ. Ούτε στους Βόρειους και τους Νότιους. Πριν την υπέροχη εικόνα του Σέρτζιο Λεόνε, το μυαλό σου πάει εδώ, σωστά;
A Fistful of Dollars
Τα ίδια κι εδώ, με μια σημαντική όμως διαφορά. Ας υποθέσουμε ότι καλούς κακούς και άσχημους, τους ξέρουνε πολλοί. Ε, λοιπόν τη χούφτα με τα δολάρια την ξέρουν οι μισοί! Τη μουσική της όμως;
For a Few Dollars More
Η πιο άγνωστη ταινία της (παραπάνω) τριλογίας, και ίσως υπερβολή απ’ τη μεριά μου. Όμως αυτό τον ήχο πώς να τον αφήσεις απ’ έξω; Πώς να χαλάσεις ένα μουσικό τρίο που αποτελεί σχεδόν όλα όσα (αρκεί να) ξέρουμε για το ποιοτικό γουέστερν; Ξανά ήχοι της φύσης, υπέροχος Μορικόνε και μουσική που πάλι ξεπέρασε το φιλμ της!
Once Upon a Time in America
Η μοναδική γκανκστερική ταινία στην ιστορία του σινεμά που προσπάθησε (και εν πολλοίς τα κατάφερε!) να φτάσει το “Νονό”, έφερε την βαριά υπογραφή του Σέρτζιο Λεόνε. Και ποιον θα διάλεγε ο Σέρτζιο για να τη ντύσει νότες; Μα φυσικά τον φιλαράκο του τον Ένιο, που μπορεί να μην έγραψε μια μελωδία αναγνωρίσιμη όσο ο “αντίπαλός του”, αλλά… ε, σαν κάτι να κατάφερε!
Investigation of a Citizen Above Suspicion
Το φιλμ του Ελίο Πέτρι είναι ένα απ’ τα καλύτερα και πιο… ιντριγκαδόρικα ευρωπαϊκά φιλμ όλων των εποχών. Συν τοις άλλοις βραβευμένο με ξενόγλωσσο Όσκαρ και υποψήφιο για Όσκαρ σεναρίου. Με το χέρι στην καρδιά τώρα, έχεις δει ή έστω ακούσει για την πάρτη του; Μάλλον όχι. Τώρα, μήπως έχει πάρει τ’ αυτί σου αυτό το άλλο αριστούργημα;
Maddalena
Τη Μανταλένα την ξέρεις; Όχι τη Βουγιουκλάκη, “άλλος με τη βάρκα μας!” και τα ρέστα. Λέω για τη “Μανταλένα” του Τζέρσι Καβαλέροβιτς, που προσπαθούσε ν’ αποπλανήσει τον παπά. Σαν τη Θεοφανία Παπαθωμά με τον Ζαλμά; Όχι ε; Ε, πού να την ξέρεις, ούτε η μάνα της δεν την ξέρει! Από ολόκληρη ταινία, μόνο το τραγούδι έκανε καριέρα. Μάντεψε τίνος τραγούδι ήταν…
Malena
Τη Μαλένα όμως, την ξέρεις. Εδώ δε μιλάμε για λινάτσες, μιλάμε για αρχόντους. Και φυσικά, εδώ ο Ένιο δεν ξεπέρασε την εικόνα, πολύ απλά γιατί αυτή η εικόνα δεν ξεπερνιέται! Ωστόσο είναι μεγάλη μαγκιά που κατάφερε να την αγγίξει, κρύβοντας στη μουσική του ταυτόχρονα την αστεία ντροπή του “ξαναμένου” πιτσιρίκου και τη μαγευτική γοητεία της ωραίας Ιταλίδας. Θεούλης!
Cinema Paradiso
Αν έχεις απολαύσει σε θερινό το κορυφαίο έργο της καριέρας του Τζιουζέπε Τορνατόρε, ξέρεις! Ξέρεις πόσο “μισή” θα ήταν η μαγεία αυτής της ταινίας, χωρίς τη μουσική της. Μια μουσική τόσο ξεκούραστη, τόσο νοσταλγική, τόσο περιγραφική και ιταλική, μα φυσικά κι άλλο τόσο πασίγνωστη!
