Το βιβλιοπωλείο είναι για αρχόντους δεν είναι για λινάτσες, είναι αρχοντική ασχολία. Φυσικά δεν χρειάζεται να στο πούμε εμείς. Το βιβλιοπωλείο είναι ένας χώρος μυσταγωγίας στον οποίο δεν πηγαίνεις μόνο για να αγοράσεις, αλλά και για νιώσεις όλη την ατμόσφαιρα.
Το βιβλιοπωλείο όπως τα πάντα στη ζωή έχει 7 τύπους που συναντάς κάθε φορά που πηγαίνεις. Έτσι και το Provocateur έχει 2 τύπους, τον Μπόβολο και τον Ράπτη, που γράφουν για τους 7 τύπους που συνήθως συναντάς σε αυτό.
Τσέκαρε και δώσε κι εσύ τα φώτα σου στα σχόλια.
Ο Προφέσορας πάντα θα ψάχνει το βιβλίο, το οποίο δεν θα υπάρχει στο βιβλιοπωλείο. Με το που μπαίνει μέσα, πιάνει τον Κατάλογο (θα τον δεις παρακάτω) στην πάρλα και του αραδιάζει κουλές λίστες. Ξεκινάει από φιλολογικά, περνάει από τα χρηματοοικονομικά και στο τέλος παίρνει τα άπαντα του Λιακόπουλου και του Στίβεν Κινγκ. Περιμένει πώς και πώς να ψιθυρίσει κάποιος δίπλα του το οτιδήποτε, για να του πιάσει κουβέντα και άλλο ένα κουσούρι που έχει είναι να μην αφήνει τα βιβλία στη θέση τους. Επομένως, αν τον συναντήσεις στα νουάρ ή στην θεωρία του Σοπενάουερ, αυτός είναι ο μαλάκας. Όχι ο Κατάλογος.
Ο Εύδοξος ή η Εύδοξος είναι ο κλασικός τύπος δόλιου φοιτητή που είναι με τους κωδικούς στα χέρια και τρέχει γύρω γύρω το κέντρο για να βρει το βιβλιοπωλείο που θα τον εξυπηρετήσει. Θα τον καταλάβεις από το άγχος στο βλέμμα και την ταραχή στην καρδιά. Ο Εύδοξος δεν ενδιαφέρεται για το βιβλίο όπως οι υπόλοιποι πελάτες του βιβλιοπωλείου. Θέλει απλά να τελειώσει την κωλοσχολή για να πάρει τη σειρά του στον ΟΑΕΔ με την ησυχία του. Ξενερώνει που βρίσκεται εκεί και ξενερώνει περισσότερο που ξύπνησε νωρίς για να βρίσκεται εκεί.
Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε ότι οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, oνόματα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική. Κατά δεύτερον, ο Φασολάκης, είναι ξεκάθαρα η χαρά του καταστηματάρχη αφού στα χέρια του κρατάει όλη την τύχη του μαγαζιού. Αγοράζει καμιά δεκαπενταριά παραμύθια, μόνο για το εγγόνι που έχει κληρονομήσει το όνομά του, ενώ δεν βάζει ποτέ όρια στο πόσα θα ξοδέψει για ένα βιβλίο. Ωστόσο πριν φύγει κάνει και μια γρήγορη γύρα από τις προσφορές, για να χαζέψει ταξιδιωτικούς χάρτες, ένθετα για την υγεία, όπως και τις βιογραφίες του Κολοκοτρώνη, του Τσε και του Αλέφαντου. Θέλει να έχει σφαιρική άποψη όταν το ρωτήσει το εγγονάκι του “Παππού, τι είναι ΠΑΣΟΚ;”
Ένα και εβδομήντα δύο μπόι, με ελαφρύ αραίωμα και γυαλιά Μίλτου Πασχαλίδη. Ο Κατάλογος είναι προλετάριος, δεν είναι αφεντικό στο μαγαζί και είναι μακράν ο πιο συμπαθητικός του βιβλιοπωλείου. Αν και ποτέ δεν θα ανταλλάξετε κάτι παραπάνω από ένα “ευχαριστώ-παρακαλώ”. Ξέρει μέχρι και τους σελιδοδείκτες απ’ έξω και φυσικά γνωρίζει την περίληψη όλων των βιβλίων. Εντάξει, μερικές φορές σποϊλεριάζει βέβαια. Έχει τελειώσει Πάντειο αλλά δουλεύει για τρεις και εξήντα, ενώ ο,τι επιπλέον χρήματα καβατζώνει -ύπουλα- από ανταλλαγές και μεταχειρισμένα τα κρατάει για το μεταπτυχιακό του ή για να αγοράσει κουπόνια του ΚΚΕ.
Ο Ενασυνένας είναι εκείνος που ξέρει πώς να εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία που του παρουσιάζεται. Είναι ικανός να διανύσει την απόσταση Γη-Πλούτωνας για να καταφέρει να πάρει ένα βιβλίο του Κούντερα 0,20€ φθηνότερα. Συχνάζει περισσότερο στα κεντρικά βιβλιοπωλεία με τα μεταχειρισμένα και εξετάζει ευλαβικά κάθε τιμή που παίζει. Ο Ενασυνένας έχει γύρω στα 970 βιβλία που δεν θα διαβάσει ποτέ και τα αγόρασε μόνο επειδή ήταν σε έκπτωση. Είναι ο ίδιος τύπος που βάζει νερό στο σαμπουάν για να παρατείνει τη ζωή του.
Κάπου εκεί ανάμεσα σε νεράιδες, καρδιές, έρωτες, καφέδες στη χόβολη, αγγέλους και δαίμονες βρίσκεται η Χρυσηίδα. Δεν γίνεται να την μπερδέψεις καθώς στα χέρια της κρατάει βιβλίο που ζυγίζει δυόμιση κιλά (το λιγότερο), ενώ το γεμάτο στρασάκια κιτς εξώφυλλο κάνει μπαμ από ακτίνα δύο χιλιομέτρων. Διαβάζει παθιασμένα δυο-τρεις (το πολύ) Έλληνες συγγραφείς (μαζί και τον Κοέλιο) και φυσικά δεν ξεχνάει μετά την αγορά του, να το ποστάρει κάτω από το προφίλ του αγαπημένου της συγγραφέα με σχόλια όπως: “magiko”, “dimiourgei eikones”, “anatrixiasa” και “ΤΕΛΙΟ ΧΟΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΚΩΜΑ, ΑΥΓΟΥΣΤΕ ΜΟΥ”. Μόλις το τελειώσει, βλέπει και το ομώνυμο Κυπριακό σήριαλ.
Αυτός είναι ο τύπος του περίεργου πελάτη που πάντα θα θέλει κάτι εξεζητημένο. Συνήθως θα τον δεις κρεμασμένο να στέκεται στο κένο ανάμεσα σε fiction και ιστορικά, για να προσπαθήσει να ψαρέψει το πίσω πίσω βιβλίο από το 64ο ράφι που ΣΙΓΟΥΡΑ είναι αυτό που θέλει. Ο ενοχλητικός Ακροβάτης είναι αυτός που βγάζει το λάδι του τίμιου Καταλόγου που θα ήθελε να τον δολοφονήσει αλλά κάνει υπομονή. Θα τον καταλάβεις όταν δεις έναν τύπο να κοιτάζει μόνο τα πάνω ράφια λες και έχει πρόβλημα στο σβέρκο.
