Για το animation που είναι τέχνη (όπως και τα κόμικ!), τα ‘χουμε ξαναπεί. Τι τα θες; Στο βρόντο πάει. Στη χώρα που φαρσοκωμωδία είναι η Βουλή και χρώμα έχουν μόνο οι ταινίες, άνεση και έξυπνο χιούμορ θεωρούνται άνευ σημασίας – ακόμα και για παιδική κατανάλωση. Φτάσαμε να μη παραδεχόμαστε τον Βέγγο και τον Σταυρίδη, τον Τιμόν και τον Πούμπα θα παραδεχτούμε; Άσε μας ρε Γεροντόπουλε…
Κάπως έτσι λοιπόν, έξω γυρίζουν γαμάτα animation για ενήλικες (όχι ρε θείο, δεν είναι τσόντες!) κι εδώ ακόμα φοβόμαστε να ονειρευτούμε μια διαφορετική πραγματικότητα. Τελευταίο θύμα αυτής της πρακτικής, το έπος που ακούει στο όνομα Sausage Party! Δεν διαφημίστηκε, έκατσε λίγο στις αίθουσες, ελάχιστοι το είδαν. Γιατί; Γιατί ήταν καρτούν αλλά… ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙΚΟ!
Παγκόσμια Ημέρα Animation, πήρα απόφαση πως δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Αν το καλοσκεφτείς, και τα “παιδικά” που βλέπαμε μικροί είχαν κι αυτά τις σπόντες τους. Τι εννοώ σπόντες; Πάρε μια δεκαριά ατακάρες που φυσικά δεν σκανδαλίζουν το πιτσιρίκι σου, αλλά σε κάνουν να κλαις απ’ τα γέλια. Έλα μετά να μου πεις, αν στ’ αλήθεια είναι η ντίσνεϋ (και όχι μόνο) μια αυστηρά παιδική ιστορία…
Υ.Γ. Πάρε κι ένα τρέιλερ για να δεις, τι έχασες!
1. Γιατί ο Γούντι είναι κύριος!
Εκεί λοιπόν που είσαι αρχηγός των παιχνιδιών, σκάει μύτη ξαφνικά ο αλήτης και δεν φτάνει που τους θαμπώνει όλους, νομίζει ότι είναι και διαστημάνθρωπος! Του εξηγείς πως είναι παιχνίδι και σου απαντάει: “Η λέξη που θέλεις να πεις, νομίζω είναι αστροφύλακας!”. Ε, τώρα τι του λες;
2. Honeymoon…
Ο Αλαντίν παντρεύεται, οι 40 κλέφτες μπουκάρουν στο γάμο με ελέφαντες (!), το παλάτι τρέμει και το Τζίνι παρατηρεί με θυμοσοφία…
3. Ατυχήματα και… ατυχήματα!
Οι γνωστές Πάουερπαφ Γκερλς που όλοι ξέρουμε ότι φτιάχτηκαν από ζάχαρη, μπαχαρικά και πολλά γλυκά. Και το χημικό Χ φυσικά που έπεσε κατά λάθος. Λοιπόν, όταν φέρνουν μια φίλη τους στο σπίτι, εκείνη υποστηρίζει πως… κι άλλα παιδιά μπορούν να γεννηθούν κατά λάθος!
4. Το μέγεθος ΔΕΝ μετράει!
Ο κακόμοιρος μπάκουρος προσπαθεί να ρίξει επιτέλους το γκομενάκι πείσει την πριγκίπισσα πως δεν είναι καλή ιδέα να αρραβωνιαστεί κάποιον που μόλις γνώρισε. Εκείνη επιμένει πως ξέρει πολύ καλά τον αρραβωνιάρη της. Κι έτσι ξεκινάει μια σειρά από ερωτήσεις – απαντήσεις όπως τι φαγητό του αρέσει, πώς λένε τον καλύτερό του φίλο και… Αχα!
5. Ή μήπως μετράει;
Απ’ την άλλη μεριά, τι να υποθέσει κι ο καημένος ο Σρέκ όταν ο λόρδος του “Πέρα Μακριά” έχει χτίσει ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ! (Ειδικά σε μια ταινία που είναι γεμάτη από τέτοια πιπεράτα αστειάκια!)
6. Μπας και είσαι “πολύ” γρήγορος ρε Φλας;
Είναι αναμφίβολα ένας επικά γαμάτος τύπος. Είναι όμως κι είναι ένας επικός ποζεράς! Έπρεπε να βρεθεί κάποια να τον βάλει στη θέση του. Και βρέθηκε! “Είμαι ο γρηγορότερος άνθρωπος στον κόσμο!” της λέει. Και τρώει στη μούρη μια πληρωμένη απάντηση!
7. Η δύσκολη συγκίνηση του Ιάγκο.
Ντάξει, εκεί στην Άκραμπα το ‘χετε βγάλει απ’ τα μάτια πια! Ουδέν σχόλιο, Ιάγκο. Όπως τη βρίσκει κανείς…
8. Γυναίκες ρε φίλε…
Θες να της πεις ότι έχεις ένα ποντίκι. Τίποτα πονηρό, ένα ΠΟΝΤΙΚΙ! Αλλά είσαι λίγο φλώρος, είναι που σ’ αρέσει κιόλας η μαντάμ, αρχίζεις λοιπόν να λες για ένα μικρούλι, μικροσκοπικό… Κι εκείνη τα λέει όλα με ένα βλέμμα! Γυναίκες…
9. Εθνικός Ευεργέτης
Το Όσμοσις Τζόουνς, είναι μια απίθανη καρτουνάρα που περιγράφει τη ζόρικη υπόθεση ενός μπάτσου. Δηλαδή, όχι ακριβώς μπάτσου. Στην πραγματικότητα είναι λευκό αιμοσφαίριο και όλα γίνονται μέσα στο ανθρώπινο σώμα (του Μπιλ Μάρεϊ!). Κάπου μέσα στον εγκάφαλο – προεδρικό μέγαρο λοιπόν, συναντάμε κι ένα άγαλμα του ιδρυτή της κοινότητας! Εγώ πάντως έκλαψα…
10. Οι φαντασιώσεις του Φρόλο
Είναι σαφές πως πρόκειται για τον πιο μεγάλο σάτυρο που μπήκε ποτέ σε καρτούν. Εξαίσιος και τόσο ανθρώπινος κακός μεν (by Victor Hugo), αλλά… όλοι ξέρουμε τι φανταζόσουν γεροτράγο!
Bonus: Hellfire!
Και για του νούμερο 10 το αληθές: παιδικό καρτούν, τα μικρά δεν παίρνουν μυρωδιά αλλά μανάδες και μπαμπάδες, ακούστε αυτό! Υπέροχο, βαθύ, αλλά και τόσο αυστηρά ενήλικο!
