Χωρίς κανέναν λόγο σκεφτήκαμε να πάρουμε γνωστά έντεχνα τραγούδια και να τους δώσουμε την χιπ χοπ μετάφρασή τους.
Και χωρίς καμιά αιτία, επίσης.
Και αυτό κάναμε.
Τσέκαρε μελαγχολικές ρίμες και κουλτουριάρικο φλόου και άστο να γνωστοποιηθεί, ΑΣΤΟ ΝΑ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΘΕΙ, ΝΑΙ.
Πριγκιπέσσα
Ναι Ναι, 2016, Σωκράτης Μάλαμας…
Είναι η επιστροφή καριόληδεεες
Κιθάρα στο χέρι και έχω στρίψει τζιβάνα
Στα πόδια μου πάντα η καλύτερα πουτάνα
στο κλουμπ όταν χορεύει, όλοι ησυχία μέσα
Μπελβεντέρε και λαπντάνς από την πριγκιπέσσα
Άλλα θέλω κι άλλα κάνω, πως να σου το πω
Την μάνα σου γουστάρω, μα την αδερφή σου κυνηγώ
Λάθη σωστά και πάθη μ’ έβγαλαν σωστό
Μπροστά εγώ
Πίσω το μπατσικό
Πάρανομο το φλόου μου, το ξέρω τους ενοχλώ
Είναι δώρο άδωρο να αλλάξεις χαρακτήρα
Όσα φράγκα και να βγάλω στο παγκάκι θα πίνω μπύρα
Μαζί με τ’ αλάνια,
Θα σκάμε τα ντουμάνια
Το ραπ μου πουλάει, το δικό σου στην αφάνεια
Γι’ αυτό σου λέω εκδίκηση αν ψάχνεις, για να μου μπεις στο μάτι
Έλα εδώ και χάιδεψε τ’ αρχίδια του Σωκράτη.
Στην αγορά του Αλ Χαλίλι
Στην αγορά του Αλ Χαλίλι
Ντόπα αν σπρώξεις μάγκα θα σου ανάψουν το καντήλι
Την αγορά ελέγχω
Από όλους υπερέχω
Και όπου σε βλέπω εσένα, σαν τον Κεντέρη θα σε τρέχω
Πουλάς χάλια ουσίες
Και ζητάς τρεις περιουσίες
Τέσσερις εγώ θα δώσω
Θα πληρώσω όσο όσο
Μέσα στο χώμα να σε χώσω
ΒΛΑΚΑ!
Εδω δεν κάνουμε πλάκα
Είσαι πιο ψεύτικος και από τον Βλάση τον Τσάκα
Μαδαφάκα
Χρυσαφικά γεμάτος σαν μαγεμένος Φαραώ
Βάλτα με την ομάδα μου και θα σε βρουν νεκρό
Να μου την λες για την κοτσίδα μου, είναι μες στα πλάνα σου
Συγγνώμη αλλά δεν σ’ ακούω, είμαι με τη μάνα σου.
Τι λάθος κάνω
Τι λάθος κάνω, μωρό μου, τι λάθος κάνω
Είσαι δεκάρι γκόμενα, κούνα το… κολομπιάνο
Είσαι δεκάρι γκόμενα, κούνα το… κολομπιάνο
Τι λάθος κάνω, μωρό μου, ΝΑΙ, τι λάθος κάνω
Πονάνε πολλοί
όταν ανεβαίνω στη σκηνή
τουφεκιά ζαχαρωτή
ζητάνε ν’ ακουστεί
και πριν το καταλάβουνε, έχω μαζέψει το χαρτί,
ΧΑ!
Το κρατάω σ’ ένα επίπεδο, μη σε γελάει αυτή η μούρη
Το στυλ μου είναι αμίμητο, δεν κλέβω τον Ξυλούρη
MCs συχνά μου λένε, “είσαι και γαμώ”
μα πίσω απ’την πλάτη μου, με θέλουνε νεκρό
Τους βλέπω πως κοιτάζουνε, τους βλέπω πως ζηλεύουν
Και σε κάθε λάηβ μου, τον τσαμπουκά γυρεύουν
Γι’ αυτό βγάζω τα όπλα μου, γδυθείτε το βραδάκι
Ο καιρός ήρθε να πείτε, “γαμάς βοσκαρουδάκι”.
Μου λες τα μάτια σου να μην τα αγαπώ
Μου λες τα φράγκα σου να μην τα αγαπώ
Χωρίς ρόλεξ και χρυσαφικά, να μάθω να ζω
Χωρίς διαμάντια στ’αυτιά
Φεράρι και Πορσικά
Έχω ξεκινήσει απ’ τον πάτο μπόι, συγγνώμη αν έφτασα ψηλά.
Εγώ το’φερα πρώτος, τώρα το πάω σε άλλα μέρη
Θες και εσύ να παίξεις έντεχνο; είσαι χαμένος από χέρι
Στον Σταυρό του Νότου μάγκα μου, κανένας δεν σε ξέρει.
Εγώ χτυπάω κνίτισσες και εσύ τη βγάζεις με το χέρι.
Του εντέχνου ο Μπος
Μόνο Γκούτσι και Ούγκο Μπος,
Δεν με νοιάζει το τι και πως
Είμαι της φάσης ο αρχηγός.
Τα πετράδια μου πολλά, μ’ αυτά παίζω μπιλιάρδο
Όσο εσύ για μια τυρόπιτα, τα σπρώχνεις στον Ριχάρδο
“Μην τα πουλάς ως χρυσό”, σου λέει “δώστα ως κοσμήματα”
Σε λίγο για να βρεις λεφτά, μπόι, θα σκάβεις μες στα μνήματα.
Εισιτήριο στην τσέπη σου
Δικό σου ήθελα να ‘μουν, εισιτήριο στην τσέπη
Να σου φωνάζω “αγάπη μόνο” σαν τον Τάσο τον Ποτσέπη
Μεγάλωσα στο έντεχνο μέσα στην αλητεία
Χίλια τραγούδια έγραψα, όλα σχεδόν αηδία
Γι’ αυτό στο ραπ το γύρισα, να γίνω ραψωδός
Με lyrics σε βομβαρδίζω, τρέχεις σαν παλαβός
Γυρνάω στους δρόμους, στυλό και χαρτί
Μπάφοι, πουτάνες, στ’αυτιά μουσική
στα λάηβ μας σκας, πληρώνεις για να δεις
του έντεχνου τ’αλάνια πως το κάνουμε μεις.
Θυμάσαι που τραγούδαγα “απόψε να μην κοιμηθούμε”;
Τώρα που μεγάλωσες, σε περιμένω να την πιούμε
Οι ρίμες μου λεπίδες και σαν αρχίζω το φριστάηλ
Στ’ αρχίδια μου τα ράδια και όλο το λαηφστάηλ.
Ο Νίβο και οι φλώροι του, μου φέρνουν εμετό
Στο λέω είμαι στη φάση απ’ το ’98.
