Βρε είμαστε με τα λογικά μας ναπούμε; Δεν πρόλαβε καλά καλά να δείξει “1η Σεπτέμβριου” το ημερολόγιο και ήδη άρχισαν τα κλισέ του τύπου “Καλό Χειμώνα“, “95 μέρες για τα Χριστούγεννα” και “65 Αυγούστου“;

Όταν φτάνει λοιπόν η στιγμή που ερχόμαστε φάτσα φόρα με αυτές τις κλισεδιές και πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε, τελειώνουν όλα. Κατεβάζουμε κεφάλι, γυρνάμε το πρoσωπάκι μας σε “νευριασμένο πατζαρί” και με άδεια τελειωμένη κλείνουμε τα αυτιά στα σάπια αστειάκια που ηχούν στους διαδρόμους της δουλειάς.  

Επειδή όμως μαζέψαμε πολλά και θα σκάσουμε, ήρθε η ώρα να αποκαλύψουμε τον πραγματικό χαρακτήρα του κάθε κλισεδιάρη της επιστροφής. ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ. Επιπλέον σου δείχνουμε και τον τρόπο για να την παλέψεις μαζί του. Στο τέλος ψηφίζουμε και για τον καλύτερο, το νου σου laugh

Έτοιμοι;

“65 Αυγούστου…”

Όλο αυτό ξεκίνησε μια μέρα ως γλυκανάλατο αστείο στα social (φήμες θέλουν δημιουργό τον Κορτώ, χωρίς όμως να έχουν εξακριβωθεί). Eντάξει, κι εμείς γελάσαμε στο πρώτο στάτους, στο δεύτερο, αλλά τέσσερα χρόνια μετά η Πλάκα είναι… κάτω από την Ακρόπολη. Συνήθως το άτομο που το λέει -ή το πληκτρολογεί- διατηρεί κοινό προφίλ στο Facebook με το αμόρε, κρατάει και αρχείο φωτογραφιών από το νησί που επισκέφτηκαν ΜΑΖΙ τον Ιούλιο, τις ανεβάζουν ΜΑΖΙ -μέρα παρά μέρα- και σταδιακά μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου που θα σταματήσουν να μας πρήζουν.

Βαθμός κλισέ: 8/10

Πώς θα την παλέψεις μαζί του; Με κλωτσιά πελαργού

Τα κεφάλια μέσα τώρα…

Πίσω από εδώ κρύβονται οι γονείς σου. Έπειτα οι δασκάλοι σου και σήμερα τα αφεντικά σου (Αλέκα βγες από μέσα μου). Είναι το αφεντικό σου που έχει ζητήσει άδεια και την έχει δώσει με δυσκολία από τον εαυτό του από τις αρχές Ιουνίου, και επιπλέον έχει την απαίτηση να δουλεύουν όλα ρολόι από τα μέσα Ιουνίου. Τότε δηλαδή που τελείωσε η άδειά του. Κι αν τολμήσεις να του την πεις “Ακόμα Αύγουστος είναι αφεντικό, ας είμαστε λίγο πιο χαλαροί” θα σε κατακεραυνώσει (μτφρ: σε αφήσει μαλάκα) με την χαρακτηριστική κλισεδιά “Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του…“.

Βαθμός κλισέ: +∞

Πώς θα την παλέψεις μαζί του; Με δάγκωμα

“95 μέρες για τα Χριστούγεννα…”

Μιλάμε φυσικά για τον τύπο που τα βράδια του Ιούλη φοράει διακριτικά ζακέτα. Ξέρεις τώρα, δεν βάζει τα χέρια μέσα από τη ζακέτα αλλά κουκουλώνεται στους ώμους με την πρόφαση “σαν να έβαλε λίγο ψυχρούλα”. Είναι ο πιο προβλέψιμος όλων, δεν πίνει ποτέ παγωμένο καφέ ενώ συχνά πυκνά ανεβάζει χριστουγεννιάτικους ύμνους από τους Wham και την Μαρία την Κάρεϊ από τα μέσα Σεπτέμβρη μέχρι τα Θεοφάνια. Μετράει πάντα αντίστροφα μέχρι να έρθουν οι Άγιες μέρες, ενώ μόλις έρθουν πανηγυρίζει και συνεχίζει το ίδιο τροπάριο από τα τέλη Αυγούστου και μετά.

Βαθμός κλισέ: 9/10

Πώς θα την παλέψεις μαζί του; Με τζαμποσακούλα

Δεν έγινε κάτι τώρα που τελείωσε το καλοκαίρι. Όλα στο μυαλό είναι…

Ο “Όλα στο μυαλό είναι” είναι ίσως ο πιο συμπαθητικός κλισεδιάρης που θα συναντήσεις στην επιστροφή. Προσπαθεί πάντα να σε υποστηρίξει για τις δύσκολες μέρες που ακολουθούν, λέγοντάς σου “Όλα στο μυαλό είναι” και όποτε βρίσκεις τα σκούρα, τον ακούς στον διάδρομο να ψιθυρίζει “Όλα στο μυαλό είναι… όλα στο μυαλό είναι”. Στα social media ανεβάζει quote Γκάντι και Βέγγου και τα πίνει μόνος σε ξεχασμένα μπαράκια στη Φωκίωνος Νέγρη.

Βαθμός κλισέ: 7/10

Πώς θα την παλέψεις μαζί του; Με μια κουτουλίτσα

“Του χρόνου πάλι…”

Δεν θα δυσκολευτείς να τον αναγνωρίσεις μέσα στον όχλο καθώς στάνταρ φοράει μπλουζάκι “Winter is Coming”. Αν δεν το φοράει, το έχει βάλει στα άπλυτα επειδή για την πρώτη μέρα της δουλειάς σκαρφίστηκε (επειδή είναι και χωρατατζής βλέπεις) να αγοράσει στάμπα με την φάτσα του Μακόλεϊ Κάλκιν. Λέει ακόμα ανέκδοτα για ξανθιές και πόντιους ενώ δεν παραλείπει να βλέπει και σε επανάληψη φάρσες του Φερεντίνου. Επιπλέον tip για να τον αναγνωρίσεις, η καθημερινή του ατάκα “έβαλε λίγο κρύο, άντε να πιούμε κανένα ζεστό καφεδάκι”. Κι ας βρισκόμαστε στην πιο ζεστή μέρα της χιλιετίας.

Βαθμός κλισέ: 10/10

Πώς θα την παλέψεις μαζί του; Με μπαζούκα

Κράτησε σαν φυλαχτό τις συμβουλές μας (sic), κι αν ακόμα συνεχίσεις να μην την παλεύεις μαζί τους, τι να σου πούμε. Ακολούθησε την τεχνική του Τόνι του Μοντάνα…

*Φυσικά και δεν μιλάμε για παρακίνηση σε βία, κάνουμε απλά χιούμορ. Μέτριο μεν, χιούμορ δε(ν).