Μια συμπάθεια την έχουμε για την τέχνη του δρόμου κι αν παρακολουθείς Provocateur κάτι θα έχει πάρει το μάτι σου. Η καλαίσθητη street art, όλες εκείνες οι δημιουργίες που κάτι έχουν να πουν και κάτι έχουν να προσθέσουν στο ακαλαίσθητο – πολλές φορές – αστικό τοπίο, είναι καλοδεχούμενη και σε πολλές περιπτώσεις απαραίτητη.
Αρκεί να τηρούνται, βεβαίως βεβαίως, κάποια συγκεκριμένα όρια, όπως παραδείγματος χάριν, τα “χτυπήματα” σε μνημεία και σε τοίχους που ανήκουν στο γείτονα που του έκοψαν το ΕΚΑΣ και όσο να ‘ναι, οι βούρτσες και ο κουβάς με τα χρώματα που θα σπεύσει να αγοράσει, θα τον πονέσουν περισσότερο και από τις αλχημείες του Κατρούγκαλου.
Όρια τα οποία συνήθως παραβιάζονται μέσα από τις ανεξέλεγκτες “ταγκιές” (tags). Τις υπογραφές, δηλαδή, που κοτσάρουν διάφορα πιτσιρίκια και ομάδες γκραφιτάδων – ή μη – σε κάθε πιθανό κι απίθανο σημείο, για να δηλώσουν την παρουσία τους. Κι αν στην Ελλάδα ελάχιστα γίνονται για να εξαλειφθεί το φαινόμενο, στο εξωτερικό παρατηρούνται ορισμένα best practices που μπορούν να αφήσουν ικανοποιημένες όλες τις πλευρές.
Για παράδειγμα, στη Γαλλία και συγκεκριμένα στις πόλεις Rennes και Arles, τον τελευταίο καιρό έχει κάνει αισθητή την παρουσία του ο Mathieu Tremblin, ένας απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, ο οποίος πλέον έχει αφοσιωθεί στις αστικές μικροπαρεμβάσεις. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν και η κατά κάποιο τρόπο ωραιοποίηση του φαινομένου των άναρχων υπογραφών, αποτελούν μια ιδανική εφαρμογή του ρητού “και η πίτα ολάκερη και το σκυλί χορτάτο”…
Τσέκαρε!