Είδαμε κάτι παλιά tweets του Σκυλακάκη και σκαλώσαμε, τα διαβάζαμε, τα ξαναδιαβάζαμε, δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε στα μάτια μας, μας φαινόταν εξωφρενικό το ότι κάποιος στην Ελλάδα της κρίσης, της ανεργίας, της φτώχειας έχει το θράσος να ξεστομίσει τόσο μεγάλες αλήθειες.

ΜΟΝΟ ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΑΥΤΑ.

Ωστόσο, επειδή άφησε λίγο φλου την κατάσταση, μιλήσαμε εμείς με ανθρώπους της αγοράς, με αυτούς δηλαδή που κάνουν κουμάντο στην πιάτσα (υπαλλήλους των 300 ευρώ, υπαλλήλους απλήρωτους για μήνες, πρόσφατα απολυμένους κτλ.) και τους ρωτήσαμε με τι κριτήρια διάλεξαν το αφεντικό τους.

Συγκεντρώσαμε κάποιες απ’ τις μαρτυρίες τους και φτιάξαμε τον απόλυτο οδηγό, ώστε να διαλέξεις το σωστό επόμενο αφεντικό και να μη δουλέψεις όπου να ‘ναι, γιατί “τι να κάνω, εκεί βρήκα, δεν υπάρχουν δουλειές σήμερα”… Τι πάει να πει “εκεί βρήκα”; Η ελεύθερη αγορά είναι εκεί έξω και σε περιμένει. Ακολούθησε αυτά τα απλά δέκα βήματα και ασ’ την να σε ταξιδέψει.

1ο Βήμα
Ανοίγεις το mail σου και τσεκάρεις τα βιογραφικά των εργοδοτών που σου έχουν σταλεί, κατά προτίμηση μόνο την τελευταία βδομάδα, ώστε να μη σου πάρει πολλές ώρες αυτή η διαδικασία (οι καιροί είναι δύσκολοι και τα αφεντικά στέλνουν CV αβέρτα).

2ο Βήμα
Τσεκάρεις τις σπουδές των ενδιαφερόμενων αφεντικών, την προηγούμενη εργοδοτική τους εμπειρία, ενώ καλό είναι να τσεκάρεις και τις συστάσεις από προηγούμενους υπαλλήλους τους (αν και δεν είναι οι συστάσεις όλων των υπαλλήλων το ίδιο αξιόπιστες).

3ο Βήμα
Κλείνεις την πρώτη συνέντευξη, κατά προτίμηση στον χώρο του αφεντικού, εκεί όπου θα νιώθει πιο άνετα.

4ο Βήμα
Φτάνεις στην επιχείρηση, μπαίνεις και κοιτάς εξονυχιστικά τον χώρο εργασίας για να δεις αν σου ταιριάζει (πχ έχει λάμπες φθορίου; Τα στυλό έχουν μασημένα καπάκια; Κανά καλό γκομενάκι έχει ή θα πηγαίνεις κάθε μέρα άλουστος;).

Μετά από λίγη ώρα, λες σε έναν απ’ τους υπαλλήλους να πουν στο αφεντικό να σε αφήσει να περάσεις, ότι είσαι έτοιμος για τη συνέντευξη… Ας μην τον αφήσεις άλλο να περιμένει, κρίμα είναι, δουλειά ζητάει να δώσει ο άνθρωπος, κάποια ανάγκη θα ‘χει.

5ο Βήμα
Μπαίνεις στο γραφείο, τον χαιρετάς και κάθεσαι σταυροπόδι απέναντί του. Αν το αφεντικό δείχνει νευρικό, εσύ προσπαθείς να τον χαλαρώσεις, να νιώσει ότι αν απορριφθεί, δεν σημαίνει και το τέλος του κόσμου, όλο και κάποιος υπάλληλος θα τον προτιμήσει και θα θελήσει να δουλέψει γι’ αυτόν.

6ο Βήμα
Προκειμένου να ελαφρύνεις το κλίμα, ξεκινάς με ερωτησούλες του τύπου “από πού είσαι”, “τι ομάδα υποστηρίζεις”, “πώς και αποφάσισες να βγάλεις πολλά λεφτά” κτλ… Μετά τον ρωτάς γιατί άνοιξε ξαφνικά θέση στην επιχείρησή του, αν για παράδειγμα ο προηγούμενος σηκώθηκε και έφυγε γιατί το 12ωρο για 300 ευρώ το έβρισκε υπερβολικό και άλλα παρόμοια που πολύ πρόθυμα θα σου απαντήσει.

7ο Βήμα
Τον ρωτάς πώς φαντάζεται τον εαυτό του σε 5 χρόνια από σήμερα. Αν σου πει “θα έχω φεσώσει τους πάντες και θα έχω εξαφανιστεί στο Μαϊάμι”, καλό είναι να μην τον προτιμήσεις. Προσοχή, αυτή η ερώτηση είναι πολύ σημαντική. Αυτό ξεχνάνε να ρωτήσουν πολλοί υπάλληλοι (βλέπε Μαρινόπουλο) και βρίσκονται μετά ΥΠ’ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥΣ να μένουν απλήρωτοι από χρεοκοπημένες επιχειρήσεις.

Τελευταία ερώτηση και πιο σημαντική που πρέπει να κάνεις είναι “γιατί πιστεύεις ότι πρέπει να δώσεις σε εμένα αυτήν τη δουλειά”;

8ο Βήμα
Προσοχή. Σημαντικός παράγοντας για να επιλέξεις το σωστό αφεντικό είναι να έχεις μελετήσει πρώτα τα οικονομικά της εταιρείας του. Καλό αυτό θα είναι να το κάνεις με κάποιον λογιστή, που θα μπορεί να τσεκάρει τους ισολογισμούς και να μπορεί να σε κατατοπίσει για το αν είναι βιώσιμη η εταιρεία και κυρίως ΤΙΜΙΑ.

9ο Βήμα
Στη συνέχεια τον ρωτάς πόσα χρήματα έχει σκοπό να σου δώσει και αν αυτά που σου προσφέρει είναι πολύ λιγότερα απ’ αυτά που βγάζει η επιχείρησή του, δέχεσαι. Δείχνει άνθρωπο λογικό, άνθρωπο του επιχειρείν, που σκέφτεται μακροπρόθεσμα και που δεν θέλει να σου δώσει ένα ξεροκόμματο μόνο σήμερα, αλλά θέλει να σου δώσει ένα ξεροκόμματο και αύριο και μεθαύριο και για πάντα.

10ο Βήμα
Αφού λοιπόν έχεις ακολουθήσει την ίδια διαδικασία σε τουλάχιστον 10 αφεντικά, διαλέγεις σε ποιο θες να πας να δουλέψεις.

Απλό, ε;

Ωστόσο, καλό είναι να ενημερώσεις με ένα mail τους απορριφθέντες εργοδότες, ότι η θέση έχει κλείσει και ότι δεν είσαι πλέον διαθέσιμος για πρόσληψη, αλλά και ότι κρατάς τα βιογραφικά τους για το μέλλον, στην περίπτωση που χρειαστεί να ξαναψάξεις για δουλειά.

Και κάτι που ξεχάσαμε να αναφέρουμε. Αποφεύγουμε τα αφεντικά-γυναίκες, ειδικά εκείνες που έχουν παιδιά, σκυλιά, γατιά ή όσες είναι νιόπαντρες και πιθανόν να κάνουν σύντομα παιδί. Μία επιχείρηση δεν μπορεί να σταθεί με ένα αφεντικό που παίρνει άδειες εγκυμοσύνης και λείπει για κανά χρόνο για να χαζολογάει με τα πιτσιρίκια, έλεος. 

Καλή τύχη ρε.