Διεθνής Ημέρα Μουσείων σήμερα και σκεφτήκαμε να σας περάσουμε μια βόλτα μπροστά από τις πιο ενδιαφέρουσες προθήκες μουσείων της Ελλάδας. Τέσσερα της Αθήνας κι άλλα τόσα της Περιφέρειας το κατεστημένο μου μέσα.

Τα πρώτα τα έχουμε μέσα στα πόδια μας, αλλά πόδι να πατήσουμε στο εσωτερικό τους δεν λέμε… Όσο για εκείνα της Περιφέρειας, καλό είναι να τα συμπεριλάβουμε στη λίστα μας την επόμενη φορά που θα κανονίσουμε κάποιο τριπάκι προς τα έξω.

1. Μουσείο Ακρόπολης

Πάνω-κάτω, πάνω-κάτω… Την έχεις λιώσει αυτή τη ρημάδα τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, κρίμα δεν είναι να σνομπάρεις τη ναυαρχίδα των ελληνικών μουσείων; Μια Κυριακή πρωί, ένα Σάββατο πριν τον καφέ στο Κέντρο, μια καθημερινή που ρεπάρεις, φρόντισε να μπεις και να απολαύσεις τα εκθέματα που απλώνονται στα 14.000 τ.μ. του μουσείου. Ευρήματα από τα ιερά που ήταν ιδρυμένα στις πλαγιές της Ακρόπολης, έργα της Αρχαϊκής Εποχής που φέρνουν μπροστά στα μάτια σου την πραγματικότητα της πόλης-κράτους, ξαναζωντανεμένες πτυχές του Παρθενώνα, του Ερεχθείου, της Αθηνάς Νίκης, των Προπυλαίων. Τις ηλιόφωτες αίθουσες πλαισιώνουν αναθήματα, κούροι και κόρες με εκείνες που έμειναν γνωστές ως “Καρυάτιδες” να συγκεντρώνουν δικαιωματικά τη μεγαλύτερη προσοχή.

2. Εθνικό Αρχαιολογικό

Συμπληρώνει φέτος 150 χρόνια από τη θεμελίωσή του κι ως εκ τούτου λογικό είναι το Ελληνικό Τμήμα του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM) να θέτει το συγκεκριμένο μουσείο στο επίκεντρο των εορτασμών. Με περισσότερα από 11.000 εκθέματα στο εσωτερικό του αποτελεί, μαζί με το αντίστοιχο της Ακρόπολη,ς βασικό πολιτιστικό πυλώνα της πρωτεύουσας. Στις συλλογές του εκπροσωπούνται όλοι οι πολιτισμοί που άνθισαν στον ελληνικό χώρο από την προϊστορική εποχή ως το τέλος της Ρωμαιοκρατίας, με τον περίφημο Κούρο της Αναβύσσου, τον Μικρό Ιππέα και το Μηχανισμό των Αντικυθήρων να συγκροτούν μία μίνι dream team μουσειακών εκθεμάτων. Αν σε βγάλει ο δρόμος σου προς αυτήν την πλευρά της Πατησίων μέχρι τις 22 του μήνα, να ξέρεις πως μέσα κι έξω από το νεοκλασικό λαμβάνουν χώρα μια σειρά από τις εκδηλώσεις και μάλιστα χωρίς αντίτιμο. Ψήσου.

3. Εθνική Πινακοθήκη

Σκέψου να σηκώνεσαι βιαστικά-βιαστικά ένα Κυριακάτικο πρωινό έχοντας στο μυαλό σου ότι έχεις καθυστερήσει στο ραντεβού σου με τον Ελ Γκρέκο… Σουρεαλιστικό άγχος που μπορείς να το μετουσιώσεις σε πραγματικότητα αν αποφασίσεις να επισκεφθείς τους θησαυρούς που βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη. Γνωστό και ως Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, θα χρειαστείς αρκετό χρόνο και διάθεση για την περιήγησή σου στα 15.000 περίπου εκθέματα, ο βασικός πυρήνας των οποίων αφορά στις εικαστικές τέχνες. Κι αν ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος δεν είναι αρκετός, τι θα έλεγες για λίγο από Τσαρούχη, Γκόγια, Μόραλη, Ρέμπραντ, Θεόφιλο ή και Ντελακρουά; 

4. Εθνικό Ιστορικό

Την επόμενη φορά που θα κανονίσεις να κατέβεις στην Αγίας Ειρήνης, στην Καρύτση ή στην Κολοκοτρώνη, καλό θα ήταν να έχεις στο μυαλό σου πως στις παρυφές της τελευταίας βρίσκεται ένα από τα πιο αξιόλογα μουσεία της χώρας. Ιδιαίτερα δε, αν η περίοδος που μεσολαβεί από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης μέχρι το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι από εκείνες που ιντριγκάρουν περισσότερο τα ιστορικοκεντρικά σου γούστα. Η Χάρτα του Ρήγα Φεραίου, το πρωτότυπο του Συντάγματος του 1843, κειμήλια και προσωπικός εξοπλισμός των αγωνιστών του ’21, νότες του Καποδίστρια, του Όθωνα, του Βενιζέλου… Πανεθνικός οργασμός στο κτίριο όπου στεγαζόταν η Παλιά Βουλή.

5. Μουσείο Ηρακλείου

Δεδομένης της βαρύτητας που διαθέτει ο μινωικός πολιτισμός στο ψηφιδωτό εκείνο που συνθέτει την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, είναι αν μη τι άλλο κρίμα να “κατεβαίνουμε” στην Κρήτη έχοντας στο μυαλό μας μονάχα τις ρακές και τις πανέμορφες παραλίες του νησιού. Αν πετύχεις, λοιπόν, το Ηράκλειο μπροστά σου, μια επίσκεψη στο πρόσφατα ανακαινισμένο χώρο όπου φυλάσσεται η κρητική ιστορία 5.500 χρόνων είναι μία από τις καλύτερες προσωπικές σου επενδύσεις. Το λίθινο ρυτό σε σχήμα ταυροκεφαλής, η τοιχογραφία των Ταυροκαθαψίων, οι πινακίδες Γραμμικής Β από την Κνωσό, αλλά και ο αινιγματικός ενεπίγραφος Δίσκος της Φαιστού συγκροτούν το δέλεαρ. Εσύ βάλε απλώς τη θέληση!

6. Μουσείο Δελφών

Δύο περίπου ώρες αμαξάτος από την Αθήνα για να βρεθείς στον “Ομφαλό της Γης”, είναι μια θυσία τίμια που σου την οφείλεις. Ευρύματα από την Αρχαϊκή έως τη ρωμαϊκή Εποχή, τα περισσότερα εκ των οποίων σχετίζονται με δωρεές των πιστών που έσπευδαν στο πιο ξακουστό Μαντείο της αρχαιότητας κατά την εποχή της ακμής του. Ο ναΐσκος, ο γνωστός και ως ο “Θησαυρός των Αθηναίων”, εκεί δηλαδή όπου φιλοξενούνταν τα αναθήματα των Αθηναίων προς τον Απόλλωνα μετά από τη νικηφόρο αντιμετώπιση των Περσών, το άγαλμα του Ηνίοχου, ο μαρμάρινος Ομφαλός… Και, για να μη ξεχνιόμαστε, μετά από 5 λεπτά περπάτημα βρίσκεσαι στο θόλο της Αθηνάς Προναίας. Αν δεν έχεις ακούσει κάτι για τη θέα από το εν λόγω σημείο, μάλλον ήρθε η ώρα να δώσεις στα μάτια σου την ευκαιρία να την απολαύσουν.

7. Μουσείο Βασιλικών Τάφων

Η επιλογή αυτή έρχεται να καλύψει τις διαμαρτυρίες των αναγνωστών του Βορρά προτού καν αυτές γεννηθούν. Εκεί, στην πρώτη πρωτεύουσα του βασιλείου των Μακεδόνων, 75 μόλις χιλιόμετρα δυτικά της συμπρωτεύουσας, ήταν που τη δεκαετία του ’70 ο καθηγητής Ανδρόνικος προκάλεσε παγκόσμιο θαυμασμό φέρνοντας στο φως τους βασιλικούς τάφους και κυρίως αυτόν του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Φίλιππου Β’. Το οστεοφυλάκιο του τελευταίου, η χρυσή λάρνακα με τον δεκαεξάκτινο Ήλιο της Βεργίνας, από κοινού με την εμβληματική πανοπλία (κάποιοι πιστεύουν ότι ανήκει στον ίδιο τον Μέγα Αλέξανδρο), αποτελούν δύο βασικές αφορμές για να “τραβηχτείς” μέχρι τη Βεργίνα. 

8. Μουσείο Δίου

Μένουμε Μακεδονία, που θα έλεγε και ο Ιβάν Σαββίδης και μεταφερόμαστε στο Δίον. Στην σημαντικότατη αυτή αρχαία μακεδονική πόλη που δεσπόζει στους πρόποδες του Ολύμπου, οι πρόγονοί μας είχαν στήσει το επίσημο θρησκευτικό τους κέντρο για να… συνομιλούν με τους ένοικους στο ρετιρέ του βουνού. Στο μέρος από όπου ξεκίνησε την εκστρατεία του ο Μέγας Αλέξανδρος, θα βρεις σήμερα ένα αρχαιολογικό πάρκο (μέσα στα όρια του οποίου βρίσκεται και το Μουσείο του Δίου), του οποίου τα “καλούδια” δεν θα σε αφήσουν παραπονεμένο: ιερά, ψηφιδωτά, λουτρά, μέρος τους αρχαίου σταδίου όπου διοργανώνονταν οι γυμνικοί αγώνες, θέατρο που χρονολογείται πίσω στα ελληνιστικά χρόνια… Μακεδονία ξακουστή και χορταστική!