Φεύγοντας από το γραφείο Τρίτη βράδυ, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να παρακολουθήσεις μια πολύ ωραία παράσταση. Βέβαια, πώς μπορείς να ξέρεις ότι αυτό που θα δεις είναι όντως κάτι που θα επιβεβαιώσει τις προσδοκίες σου; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει. Να έχεις δει το ίδιο έργο στο παρελθόν και να σε άφησε πλήρως ικανοποιημένο. Ε λοιπόν αυτό κάναμε κι εμείς. Στο Θέατρο Vault, έναν από τους ομορφότερους καλλιτεχνικούς χώρους της πόλης είδαμε την πρεμιέρα της παράστασης “Μικρές Ιστορίες Φόνων” που παίζεται για δεύτερη χρονιά μετά από την τεράστια περσινή επιτυχία.

Η ιστορία έχει να κάνει με την δύναμη της αγάπης στις δύο σημαντικότερες εκφάνσεις της. Τόσο την σκοτεινή και καταστροφική πλευρά της όσο και την λυτρωτική. Φυσικά το έργο δεν στέκεται μόνο σε αυτο. Όλα περιστρέφονται γύρω από τον κόσμο της κίτρινης δημοσιογραφίας και των αδίστακτων εκπροσώπων της που πατούν επί πτωμάτων (εν προκειμένω, κυριολεκτικά) για να καταφέρουν τον σκοπό τους. 

Μία ντίβα τηλεπαρουσιάστρια, η “βασίλισσα της τηλεθέασης”, βρίσκεται στη φύλακη ύστερα από ένα έγκλημα πάθους και από εκεί παρουσιάζει στο κοινό το τελευταίο της show. Στο κύκνειο άσμα της θα δείξει σε όλη τη χώρα 5 ιστορίες φόνων και θα καλέσει θύτες, θύματα (ναι, νεκρούς) και μάρτυρες να δώσουν την δική τους εκδοχή για κάθε συμβάν ξεχωριστά. Όλα θυσία στον βωμό της τηλεθέασης.

Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζιά είναι διακριτική και λιτή, ακριβώς αυτό που χρειάζονταν τα εκπληκτικά κείμενα του ταλαντούχου Παναγιώτη Μπρατάκου. Οι ενδυματολογικές επιλογές σαφώς καλύτερες από τις περσινές, ενώ τα τραγούδια του Μάνου Αντωνιάδη αναδεικνύονται με πολύ όμορφο τρόπο χάρη στις φωνητικές ικανότητες των ηθοποιών. 

Όλοι οι ηθοποιοί ανεξαιρέτως μας προσφέρουν πολύ ποιοτικές ερμηνείες και μάλιστα σε περισσότερους από έναν ρόλους. Η Αλεξάνδρα Κόνιακ εκτός από την τεράστια βελτίωσή της υποκριτικά (σε σχέση με την περσινή version) μας χαρίζει κι ένα πολύ μικρό δείγμα της υπέροχης φωνής της τραγουδώντας (όπως όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης) το πιο γνωστό από τα πρωτότυπα τραγούδια του έργου. Το “Σκότωσέ με αν μ’ αγαπάς“. Η Μυρτώ Γκόνη στον ρόλο της παρουσιάστριας είναι καθηλωτική (και άκρως ερωτεύσιμη αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση) ενώ ο Μάριος Μακρόπουλος ξεχωρίζει στο ρόλο του νεαρού ναρκομανή. 

*Tip: Αν πας και λίγο νωρίτερα δεν χάθηκε ο κόσμος. Θα πιεις το ποτάκι σου στο ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό bar του θεατρού και ύστερα θα ανηφορίσεις για την παράσταση.

Συνολικά, αυτή είναι μία από τις καλύτερες παραστάσεις που θα έχεις την ευκαιρία να δεις αυτή τη χρονιά. Κείμενο που εναλάσσει το δυνατό χιούμορ με τη σκληρή απεικόνιση της χειρότερης δυνατής πραγματικότητας, σκηνοθεσία επιβεβλημένα απλή αλλά καθόλου απλοϊκή και εξαιρετικές ερμηνείες, συνθέτουν τις “Μικρές Ιστορίες Φόνου”. Μην τις χάσεις.