“Καλή Καθαρά Δευτέρα να έχουμε Συνέλληνες.
Σήμερα θα πετάξουμε τον χαρταετό μας στον Ύψιστο, ώστε να λάβει την πανάγαθη ευλογία του.
Ο χαρταετός θα είναι χειροποίητος, ώστε να μη δώσουμε την ευκαιρία σε τίποτα πλανόδιους Ρομά σαν τον Χρήστο τον Σαντικάι να κατακρεουργήσουν άλλο ένα έθιμο και να μας παίρνουν τις δουλειές (βαθύ αχχχ, λέει “ώπαλάκιααααα” και κάθεται).
Υλικά για την κατασκευή: Παίρνουμε τρεις βέργες από ξύλο, περίπου 80 εκατοστά η καθεμία. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως στις απομιμήσεις, καθώς το ξύλο πρέπει να είναι μόνο Τίμιο και να προέρχεται από τους Αγίους Τόπους. Για να το καταλάβετε, ρίχτε ένα 50ευρω κάτω και κοιτάξτε άλλου. Αν το πάρει, δεν είναι τίμιο.
Μα τι θυμήθηκα τώρα που είπα Αγίους Τόπους… Μεγάλη Πέμπτη στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου, σε ένα χωριό λίγο έξω από την Βέροια, με έχουν καλέσει για να ψάλλω στην ακολουθία των Αχράντων Παθών. Για κακή μου τύχη όμως, έχω βάλει μεγάλη δόση κονσίλερ στα μαλλιά μου κι έτσι άρχιζουν οι επιδοκιμασίες από θαυμάστριες, που λυγίζουν στο θέαμα. Αρχίζουν τα μαλλιοτραβήγματα για να κόψουν μία και μόνο τούφα από την κόμη μου, με αποτέλεσμα ο Πατήρ Γεώργιος να σταματάει την ακολουθία, ώστε να απομακρύνει τον γυναικείο πληθυσμό. Και ήταν όλες τόσο όμορφες, με τις μακριές τους φούστες και τα πιασμένα κότσο μαλλιά τους, Θεέ μου (νοσταλγεί και κοιτάζει νωχελικά τον ουρανό…).
Πού είχα μείνει; Αχ, ναι, στον χαρταετό! Παίρνουμε σπάγκο, κόλλα, χαρτί γλασέ (όχι όμως σε προκλητικό χρώμα, επειδή δεν θα αρέσει στον Κύριο), λεπτό σύρμα, ταινία κολλητική και την εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα για ουρά.
Κατασκευή χαρταετού: Παίρνουμε τα τρία ευλογημένα ξύλα. Τα δένουμε με τον σπάγκο στο κέντρο πολύ σφιχτά μεταξύ τους. Αν πάλι ατυχήσουμε και σκιστεί ο σπάγκος δεν πληγωνόμαστε. Πρέπει να μην ξεχνάμε ότι είναι αναρίθμητες οι ευκαιρίες που μας δίνει ο Θεός για να τελειοποιηθούμε. Τώρα αφήνουμε περίπου μισό μέτρο σπάγκο να κρέμεται.
Στην άκρη από το ένα πηχάκι στερεώνετε γερά το σύρμα και την πίστη σας στον Θεό, και το περνάτε περιμετρικά γύρω από τον σκελετό του σταυρού, χαρταετού ήθελα να πω. Συγχωρέστε με. Κάνοντας μια προσευχή με το σύρμα σε κάθε πηχάκι, εκεί που έχετε κάνει την εγκοπή.
Φροντίζετε όπως θα γυρίζετε το σύρμα, οι αποστάσεις μεταξύ των άκρων από τα πηχάκια να διατηρούνται σταθερές, (όπως σταθερή και αγνή πρέπει να διατηρείται και η ψυχή σου, καθώς είναι το πολυτιμότερο κεφάλαιο στη ζωή), έτσι ώστε να διατηρείς στο τέλος ένα κανονικό Εξαπτέρυγο.
Ακουμπάτε τον σκελετό πάνω στο χαρτί και το κόβετε κυκλικά σε σχήμα μυροδοχείου, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών.
Σε αυτό το σημείο, μπορείτε να διακοσμήσετε στην επιφάνεια του χαρτιού με αγιογραφίες της Παναγίας της Σουμελάς ή του Αγίου Φανούριου, έτσι ώστε να έχετε έναν χαρταετό ΠΑΝΤΑ ύπο την επίβλεψη του κυρίου.
Κατόπιν ξαναβάζετε τον σκελετό πάνω στο χαρτί, γυρίζετε τα περιθώρια προς τα μέσα και κολλάτε ταινία. Σε δυο άκρα στερεώνετε σπάγκο, για να δέσετε στην μέση του την ουρά. Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το μήκος του δικέφαλου αετού της ορθοδοξίας, έτσι ώστε να έχει πίστη όταν πετάει.
Την ουρά μπορείτε να την κατασκευάσετε από λωρίδες που θα έχετε κόψει από πρωτοσέλιδα με προφητείες του Αγίου Παΐσιου, τα οποία τα δένετε στον σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών, το ένα από το άλλο. Προσοχή! Πάνω από 20 εκατοστά είναι αμαρτία, αδέλφια μου.
Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσατε την ουρά, δένετε τα ζύγια. Εδώ πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα. Να μην υπερπαχύνετε τα ζύγια σας, γιατί εξασθενείτε ταυτόχρονα την ψυχή σας. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του χαρταετού, βρίσκεται στα ζύγια.Τα ζύγια πρέπει να σχηματίζουν ένα ισοσκελές τριώδιο. Συγχωρέστε με. Πάλι μαλακία είπα. Συγγνώμη για τα αισχρά μου λόγια, ο Εωσφόρος έχει ορεξούλες σήμερα και με σκανδαλίζει. Ισοσκελές τρίγωνο ήθελα να πω. Στο σημείο της ένωσης – όχι των Αεκατζήδων – δένετε έναν γερό σπάγκο, την καλούμπα.
Γυρίζετε τον χαρταετό σας κόντρα στον άνεμο και… “Ω γλυκέ μου αέρα, γλυκύτατέ μου αετέ (…)“