Επανάσταση: Ιαχές, σπαθιά, καριοφύλια, μπαρούτι, γιούργιαααα! Ή μήπως όχι; Λοιπόν, όχι απαραίτητα. Κι αυτό γιατί υπήρξαν μερικές από δαύτες που έγιναν σ’ ένα κινηματογραφικό κάπου, κάποτε και κυρίως κάπως. Κι αυτό το κάπως ξεκινάει από όπλα λέιζερ και φτάνει μέχρι προπονητικές εντολές.
Υπάρχουν σαν να λέμε δηλαδή επαναστάσεις κι επαναστάσεις. Εμείς ωστόσο διαλέξαμε για σας τις πιο προβοκατόρικες!
1. Οργουελική Αγγλία, 2030: V for Vendetta
Αν κατάφερε ποτέ μια ταινία να πιάσει το πραγματικό νόημα της επανάστασης, είναι αυτή. Χωρίς αθώους νεκρούς, χωρίς “παράπλευρες απώλειες”, με βόμβες που πληγώνουν μονάχα κολόνες και μάρμαρα. Ένα ρομαντικό παραμύθι, ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα, πυροτεχνήματα ελπίδας και οι “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” σε κλασικό βρετανικό στοίχο: Remember, remember, the 5th of November…
2. Πάνεμ, 74 χρόνια μετά την καταστροφή της περιοχής 13: Hunger Games
Η αρχαιοελληνική θησεία των Αθηναίων στον Μινώταυρο, η ρωμαϊκή αρένα κι ο (πανταχού παρών) Τζορτζ Όργουελ, συναντούν τη σταθερά καταπληκτική Τζένιφερ Λώρενς. Ένα μέλλον με κιτς αισθητική και “ευγενική” δικτατωρία. Η επανάσταση εκεί περίμενε απλώς τη Μπουμπουλίνα της. Την Κάτνις!
3. Παντού, 1999 (2199): The Matrix
Έκανε μόδα τις μαύρες καμπαρντίνες και μάγκα τον Κιάνου Ριβς. Ένα πανηγύρι ειδικών εφέ κι έξοχου slow motion, την ώρα που ο (Θόδωρος) Νίο (Κoλοκοτρώνης) καλείται να πάρει τη μεγάλη απόφαση: κόκκινο ή μπλε χάπι; Είσαι έτοιμος να πολεμήσεις τις αρμάδες των ρομπότ που μας χρησιμοποιούν για… μπαταρίες;
4. Σ’ έναν πλανήτη πολύ μακρινό, Πριν πολύ καιρό: Star Wars
Τι γιαταγάνι – τι φωτόσπαθο. Τι Δερβενάκια – τι Death Star! Τι Μακρυγιάννης – τι Χανς Σόλο. Και στο ρόλο του Κιουταχή ο (τύμπανα παρακαλώ) Νταρθ Βέιντερ! Γιατί η ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη, αλλά κυρίως θέλει να ‘ναι η “δύναμη” μαζί σου!
5. Κάπου, Στο μέλλον: Metropolis
Μια εξπρεσιονιστική προβολή της αρχαίας Αιγύπτου στο μέλλον. Οι πλούσιοι και οι φτωχοί, οι άρχοντες κι οι σκλάβοι, και η σπίθα της εξέγερσης αρχίζει με έναν έρωτα! Το διαμάντι του Φριτζ Λαγκ, φτιαγμένο το 1927, αποτέλεσε έμπνευση για τον Κιούμπρικ, τον Μπάρτον, τον Λούκας. Δηλαδή έφερε (και) κινηματογαφική επανάσταση!
6. Αυστραλία, Μετά την αποκάλυψη: Mad Max
Ένας χοντρός, κάτασπρος, σπυριάρης πασάς. Αυτός είναι που απόμεινε να κυβερνάει την Αυστραλία μετά την αποκάλυψη. Ελέγχει το νερό, εξουσιάζει τους ανθρώπους, σωστός σουλτάνος! Ποιος θα του αντισταθεί; Ποιος θα τον πολεμήσει; Το χαρέμι του! Γι’ αυτό σε πάω ρε Τζορτζ Μίλερ. Γιατί ξέρεις από αληγορίες. Αλλά αυτό έλειπε, τι πατριωτάκι θα ‘σουν αλλιώς;
7. Διαστημόπλοιο Axiom, 700 Χρόνια από σήμερα: Wall – E
Δυο ρομπότ ερωτεύονται (ενώ εμείς 700 χρόνια πριν δεν λέμε ν’ αλλάξουμε δυο κουβέντες μεταξύ μας)! Αυτό κι αν είναι επανάσταση! Κι ύστερα βοηθάνε τους ανθρώπους να γυρίσουν στη γη, την ώρα που ένα ολόκληρο διαστημόπλοιο – πλανήτης τους κρατάει φυλακισμένους για να τους “προστατέψει”. Υψηλοί συμβολισμοί και ρομαντικά μηνύματα, σε ένα καρτούν που αποτελεί το καλύτερο δείγμα της μετά Toy Story εποχής!
8. Τέξας, 1966: Glory Road
Αίμα δεν έτρεξε ποτάμι, όμως ας το παραδεχτούμε: το να βάλεις μαύρους παίκτες στην ομάδα σου, στο Τέξας του ’66, ήθελε αρχίδια. Κι ο Ντον Χάσκινς τα είχε και… τα έδειξε (που θα ΄λεγε κι ο Χίος)! Η δική του επανάσταση ίσως δεν ελευθέρωσε έδαφος, αλλά απελευθέρωσε τη σκέψη. Νίκησε τον ρατσισμό τότε, κι έδειξε ένα δρόμο που ωστόσο δεν τον έχουμε πάει ακόμη ως το τέλος. Φυσικά, εκτός των άλλων, μας χάρισε εν πολλοίς κι αυτό που σήμερα ξέρουμε ως ΝΒΑ!
