Κάναμε κάτι τόσο καμένο που δεν υπάρχει τρόπος να το προλογίσουμε, οπότε θα το πούμε απλά:

Πήραμε ελληνικές επιτυχίες (ποπ, λαϊκά, τέτοιου είδους κομματάρες) και τις μεταφράσαμε σε έντεχνα.

Δηλαδή τον στίχο τους τον μετατρέψαμε από λαϊκοπόπ σε έντεχνο.

Αυτό, δεν έχει κάτι παραπάνω.

Πρώτα διαβάζετε το πρωτότυπο τραγούδι και στη συνέχεια την (ο Θεός να την κάνει) μετάφραση.

Αυτό δεν είναι ένα απλό θέμα. Αυτός είναι ένας έντεχνος Τιτανικός για όλους μας.

1 . Stan – Με στεναχωρεί

Με στεναχωρεί που τα βράδια μου λείπεις
Με στεναχωρεί ο έρωτας σου αλήτης
και εσύ δεν έρχεσαι

Με στεναχωρεί και καπνίζω και πίνω
Με στεναχωρεί λίγο λίγο να σβήνω
πες μου αν χαίρεσαι

(και ο έντεχνος διασυρμός που του αξίζει)

Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι

Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι που τα δειλινά μου λείπεις
Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι ο έρωτάς σου αγύρτης
Και συ δεν φανερώνεσαι.

Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι, τσιγάρα και αλκοόλ φθηνό
Με σπρώχνει στης λύπης το πηγάδι, της ζωής μου το φευγιό
Πες μου αν σε γέλια λούζεσαι.

 

2. Παντελής Παντελίδης – Δεν ταιριάζετε σου λέω

Μπορεί να χάνεσαι και στη δική του αγκαλιά
μπορεί να λιώνεις και με τα δικά του τα φιλιά
μπορεί να νιώθεις όπως τότε ασφαλής μαζί του
μα σε ρωτάω, αυτός μπορεί να δώσει τη ζωή του;

Δεν ταιριάζετε σου λέω τόσο
αντικειμενικά σ’ το λέω
και άσ’ τις φίλες σου να λένε το αντίθετο
ξέρεις μάτια μου πού μένω
και όσο δίνεσαι θα περιμένω 
από αντίδραση το ξέρω το έκανες και αυτό.

(και ο έντεχνος διασυρμός που του αξίζει)

Δεν έχει η ανάσα σας το ίδιο χρώμα σου λέω

Ίσως να ακροβατείς στον ωκεανό της δική του αγκαλιάς
Ίσως οι μπλε χειμώνες να ξεβάφουν και με τα δικά του τα φιλιά,
Ίσως να νιώθεις όπως τότε πριγκηπέσσα μαζί του
Μα σε ρωτάω αυτός μπορεί να δώσει την απουσία του

Δεν έχει η ανάσα σας το ίδιο χρώμα σου λέω
Τόσο αντικειμενικά στο λέω
Και άσε τα κόκκινα φεγγάρια να ψιθυρίζουν το αντίθετο
Ξέρεις βρόχινη αυγή μου που μένω
Κι όσο ξοδεύεσαι θα περιμένω
Της εκδίκησης η σιωπηλή κραυγή σε οδήγησε σ’ αυτό.

3. Βαζαίος/Γιαννούλης – Πιτσιρίκα

Αγαπώ αγαπώ μια πιτσιρίκα, 
ειναι τρε, ειναι τρέλα είναι γλύκα 
Ότι μου, ότι μου’ λειπε το βρήκα, 
στην μικρή, στην μικρή την πιτσιρίκα 

Πιτσιρί, πιτσιρίκα θ’ αρρωστήσω, 
άμα δε, άμα δε σε συναντήσω, 
και τα ο, και τα όμορφα σου χείλη 
τρυφερά, τρυφερά να τα φιλήσω 

(και ο έντεχνος διασυρμός που του αξίζει)

Μικρή μου Φεγγαρένια

Αγαπώ αγαπώ μια φεγγαρένια
Είναι τρε είναι τρέλα, είναι μαλαματένια
Ό, τι μου, ό, τι μου’ λειπε το βρήκα,
στην μικρή, στην μικρή την φεγγαρένια.

(Εδώ μπαίνει ο Χαρούλης)

Αρετού, Αρετούσα θ’ αρρωστήσω
άμα δεν, άμα δεν σε συναντήσω,
και τα ζα και τα ζαχαρωτά σου χείλη
ολόγλυκα, ολόγλυκα να τα φιλήσω.

 

4. Κωνσταντίνος (Personas) – Η πιο ωραία στην Ελλάδα

Ζαλίζομαι απ’ το πολύ ποτό,
τα χείλη σου μυρίζουν αλκοόλ
Μα δεν με νοιάζει, δεν με πειράζει,
απλώς θέλω να τα γευτώ.
Τίκα, τάκα, τίκα, τακ …
Άκου πως ηχεί η καρδιά μου για σένα,
παλαμάκια σου χτυπά, στο ρυθμό της
χόρεψε εσύ για μένα.

(και ο έντεχνος διασυρμός που του αξίζει)

Η πιο νεράιδα στην Ελλάδα

Στη στεριά ναυαγώ απ’ το πολύ ποτό
Τα χείλη σου μυρίζουν της ξενοιασιάς το νερό
Μα δεν με νοιάζει, δεν με παίρνει το μαράζι
Απλώς θέλω μέσα τους να κολυμπώ.
Χέι χέι τα ρα ρα
Άκου πως φωνάζει η σιωπή μου για σένα,
Παλαμάκια σου χτυπά, σε ρυθμό κιρκαδιανό
Λύγισε τη μέση σου για μένα.

 

5. Νίκος Οικονομόπουλος – Εξαιτίας σου

Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου
Το τσιγάρο αν ξαναρχίσω, όλα εξαιτίας σου
Αν θα πιω κι αν υπερβάλλω για την απουσία σου
Κι αν απόψε δεν την βγάλω, θα ναι εξαιτίας σου…

Υποφέρω εξαιτίας σου, με θυμώνει η προδοσία σου
Δε κοιμάμαι εξαιτίας σου, με πληγώνει η αδιαφορία σου
Μου χουν λείψει τα αστεία σου, στο κρεβάτι η παρουσία σου
Ο θυμός σου η ηρεμία σου, όλα μαύρα εξαιτίας σου

(και ο έντεχνος διασυρμός που του αξίζει)

Εξαιτίας της λήθης σου

Αν θα πιω όλον τον Βόσπορο και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου
Στη νικοτίνη αν ταξιδευτώ, όλα εξαιτίας σου.
Αν θα πιω κι αν υπερβάλλω για τη μη παρουσία σου
Και στου Άδη τα μονοπάτια αν βαδίσω, όλα εξαιτίας σου.

Αερικό, εξαιτίας της λήθης σου, σαν στοιχειό, η προδοσία σου
Ξαγρυπνάω εξαιτίας σου, με λαβώνει η αδιαφορία σου
Μου’ χουν λείψει τα αστεία σου, στη φουφού του καστανά η παρουσία σου
Ο χειμωνανθός σου, η ηρεμία σου, φουρτουνιασμένα σύννεφα εξαιτίας σου.