Το κλασικό αυτοκίνητο το νοσταλγούμε όσο τον πρώτο μας έρωτα στο γυμνάσιο. Γράφουμε γι’ αυτό με την ίδια αγάπη που σκαλίζαμε και τα πρώτα μας ραβασάκια.
Και ο λόγος προφανής, καθώς το Retro του στοιχείο μας αναγκάζει να το καψουρευτούμε σαν να ‘ναι το πρώτο μας κορίτσι.
Κάτι η φινέτσα, κάτι η ζάντα, κάτι το εσωτερικό του σαλόνι και να! Δημιουργείται ο δικός μας επίγειος παράδεισος. Εκεί όπου θέλουμε να πάμε όταν κλείσουμε τα ματάκια μας, ρε αδελφέ μου, και να “σκίζουμε” τα σύννεφα καβαλώντας Ferrari F40 και BMW 2002… 
Ποίηση, γλυκόλογα και σαλιαρίσματα, ΤΕΛΟΣ.
Καιρός να βγουν κάποιες αλήθειες στη φόρα και να αποδειχθούν ποιοι στα αλήθεια το πονάνε και ποιοι κάνουν χαβαλέ μαζί του.
Για να σε δούμε…
