Το 2015 μας άφησε, κι εμείς ψάξαμε εις ανάμνησή του και βρήκαμε τις ταινίες που googlαρίστηκαν περισσότερο στην Ελλάδα την προηγούμενη χρονιά.
Σιγά το κατόρθωμα θα μου πεις, ο καθένας μπορεί να τις βρει.
To γιατί αυτές, ωστόσο, είναι μια άλλη κουβέντα. Και αυτό το γιατί, θα το βρείτε μόνο εδώ.
10. Into the Woods
Διότι του Έλληνα άμα του τάξεις κάτι, θα σε κυνηγάει μέχρι να πεθάνεις. Και του ‘ταξες, αγαπημένη Ντίσνεϊ. Του ‘ταξες ενήλικο παραμύθι με κακιά μάγισσα, κι έφαγε ο καημένος στη μάπα τη Μaleficent. Ε, σου λέει, τα ‘κανε μαντάρα η Τζολί και τώρα βάζουνε τη Μέριλ Στριπ. Καλό δε θα ‘ναι; Κάτσε να δούμε. Τελικά δεν είδαμε και πολλά.
9. Crimson Peak
Πέρα από τους Λαρισαίους, που άκουσαν crimson (βυσσινί) και σηκώθηκε σούζα το αλογάκι, γενικότερα δεν εξηγείται αυτή η ξαφνική ελληνική πρεμούρα για τον Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο. Εκτός κι αν βγήκε βρώμα πως ο τύπος είχε κάνει πριν το “Δαχτυλίδι της Φωτιάς” (Pacific Rim) και νόμιζαν ότι είναι το σήριαλ με την Οικονομάκου…
8. The Τheory of Εverything
Εδώ προφανώς, αποδεικνύεται η μεγάλη εκτίμηση που τρέφουμε ως έθνος για την επιστήμη και τους επιστήμονες… (“Ναι ρε συ, είναι ταινία με τη ζωή αυτού του… Που κοιτάει τα αστέρια, μωρέ! Να δεις πώς τόνε λένε… Στίβεν Τζέραντ;.. Όχι, όχι, θυμήθηκα, Στηβ Γιατζόγλου!“).
7. Interstellar
Κάποιοι θυμήθηκαν την Ίντερ, κάποιοι θυμήθηκαν τη “Στέλα” μπορείτε να μου κάνετε μήνηση για το λογοπαίγνιο αλλά καλό είναι να μην ευτελίζουμε τα πάντα. Οι περισσότεροι έψαχναν απεγνωσμένα λίγο γνήσιο διάστημα για να ξεχάσουν το πλαστικό (σαν McDonalds) “Gravity”. Τελικά, βρήκανε Νόλαν, ΜακΚόναχι, Χάθαγουεϊ και σωτηρία της ανθρωπότητας. Άξιζε το ψάξιμο!
6. The Imitation Game
Τρομερή ταινία κι αυτό είναι που με μπερδεύει: Στα Όσκαρ πήγε μέτρια (8 υποψηφιότητες, μόλις 1 βραβείο για το σενάριο), το στόρι ψιλοάγνωστο (σε όσους δεν είχαν δει το “Breaking the Code” του 1996), ο σκηνοθέτης το ίδιο. Συνήθως δεν τα στηρίζουμε κάτι τέτοια. Κι όμως. Το “Παιχνίδι της Μίμησης” με τον Σέρλοκ – Μπένεντικτ Κάμπερπατς και την Κίρα Νάιτλι ιντρίγκαρε το ελληνικό κοινό, αφήνοντας ελπίδες για ένα καλύτερο κινηματογραφικά μέλλον.
5. American Sniper
Γενικότερα μας αρέσουν αυτά τα “ο καλός Αμερικάνος κι ο κακός Ανατολίτης”. Εδώ τα ‘σπασε στην Ελλάδα η παπάτζα το “Hurt Locker”, δεν θα ξεσπούσε μανία με τον “Σκοπευτή”, που είναι και του Κλιντ του Ίστγουντ; Έσκασε και η επικαιρότητα με τους τζιχαντιστές κι έδεσε το γλυκό! Η Ευρώπη ολάκερη τη λάτρεψε την ταινία. Θα μέναμε εμείς στην απ’ έξω που είναι και γνωστό ότι ανήκομεν εις την Δύσην;
4. Μad Max
Εδώ κι αν είναι εύκολη η… διάγνωση! Έχετε δει τα δύο προηγούμενα Mad Max; Πιο καλτ δεν έχει. Θα μπορούσε να παίζει ακόμη κι ο Μιχαλόπουλος! Βάλε κουρασμένα παλικάρια – πρώην μηχανόβιους, βάλε σαραντάρες που έβγαλαν από την ντουλάπα τη φούξια κορδέλα τους, να σου φωτιά η ταινία στις ηλικίες 40 και βάλε!
3. Spectre
Το κάναμε με το Skyfall, το κάναμε και με το Casino Royale… Γενικά από την εποχή του Δρ. Νο, του Χρυσοδάχτυλου και του Θου-Βου (πράκτωρος 000), τονετιμάμε στα μέρη μας τον Τζίμι τον Μποντ…
2. Birdman
Ώπα; Τι είναι τώρα αυτό; Στο ελληνικό νούμερο 2, το ψαγμένο αριστούργημα του Ιναρίτου! Η καλύτερη σκηνοθεσία της εικοσαετίας κίνησε το ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού που γκουγκλάρησε τα μέγιστα τον Άνθρωπο-Πουλί. Νταξ, ήτανε λίγο πιασάρικο και το “ο πρώην Batman παίζει Birdman”, αλλά όπως και να ‘χει τα φαινόμενα είναι ξεκάθαρα. Οι Έλληνες ξέρουν! (Μόλις διάβασες την “Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας”).
1. Fifty Shades of Grey
Τι να πω εγώ τώρα; Αρκετά γελοία για δράμα, σκέτη από συναίσθημα, ψόφια από σκηνοθεσία κι ο αισθησιασμός πολύ αστραφτερός (κι ολίγον τι φλώρικος). Με λίγα λόγια… ντεκαβλέ! Γιατί, λοιπόν, πρώτη; Η γυναικεία απελευθέρωση μάλλον άργησε μια μέρα (και μερικές δεκαετίες) να ‘ρθει προς τα μέρη μας. Εκτός κι αν έχει άλλη εξήγηση, γιατρέ μου, αυτό το: “Θέλω βία κι αγωνία, αλλά χολυγουντιανά, βελούδινα, μη χαλάσει και το μανικιούρ…”
Και τώρα Προβοκάτορες, η ώρα σας. Ψηφίστε την καλύτερη, την πιο πολυγκουγκλαρισμένη ταινία της χρονιάς στην Ελλάδα, γιατί αν σας πω να ρίξετε τη χειρότερη, το πάμε μάλλον για 100%…
