Η πλατεία Δεξαμενής ήταν μία από τις αγαπημένες γωνιές του Νίκου Καζαντζάκη. Πέρα από τη συναναστροφή του με διάφορους πνευματικούς ταγούς της εποχής, στο συγκεκριμένο μέρος έμελλε να γνωρίσει τη σύντροφο και συνοδοιπόρο της ζωής του, Ελένη.

Αν μπορούσαμε να φανταστούμε, λοιπόν, το στοιχειό του να τριγυρνά συχνά-πυκνά στην περιοχή (όταν βέβαια δεν προτιμά την οικειότητα που του προσφέρει το Μεγάλο Κάστρο, έστω και το τόσο αλλαγμένο), είμαι βέβαιος ότι δεν παραλείπει να βολτάρει και 5-6 οικοδομικά τετράγωνα παρακάτω.

Στην οδό Ακαδημίας. Και πιο συγκεκριμένα, στον αριθμό 3, εκεί όπου βρίσκεται το θέατρο “Τζένη Καρέζη“. Τη συνήθειά του αυτή, την επαναλαμβάνει εδώ και πέντε χρόνια. Τόσα όσα και τα χρόνια που φιλοξενεί το συγκεκριμένο θέατρο την παράσταση “Ασκητική“. Το μέγιστο φιλοσοφικό έργο του μέγιστου των γραμμάτων. Το “κατά Καζαντζάκη Ευαγγέλιο” όπως τιτλοφορήθηκε κάποτε. 

Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή· ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός· κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.

Το συμπυκνωμένο απόσταγμα της εμπειρίας και της σοφίας του Καζαντζάκη, λοιπόν, από τις σελίδες της Ασκητικής μεταφέρεται θεατρικά σε σκηνοθεσία Πάνου Αγγελόπουλου, με την υποστήριξη πάντα των “Εκδόσεων Καζαντζάκη”. Ο Νικήτας Τσακίρογλου και η Κατερίνα Διδασκάλου, πλαισιωμένοι από νεότερους και ταλαντούχους ηθοποιούς, δίνουν φωνή στη νιτσεϊκή γραφή του πολυδιαβασμένου συγγραφέα.

Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.

Για τις σχέσεις ανθρώπου με άνθρωπο, για το φτάσιμο στον υπεράνθρωπο και για την αμοιβαιότητα που χαρακτηρίζει τη σχέση μας με τον Θεό. Για τον ανηφορικό μονόδρομο που ονομάζεται ζωή και καταλήγει στο αναπόφευκτο τοίχος του θανάτου. Για το χτες και το αύριο. Για το σήμερα. Για το εγώ, για τη ράτσα, για την ανθρωπότητα. Για την πλάση. Όλα όσα πραγματεύεται στα κεφάλαια της “Ασκητικής” ο ηρακλειώτης λογοτέχνης, ξεδιπλώνονται υπό τη μορφή θεατρικών ενοτήτων μπροστά στους θεατές.

Ένα εγχείρημα αν μη τι άλλο δύσκολο. Κι αυτό διότι, το πρωτότυπο κείμενο εμβαθύνει σε υπαρξιακά και μεταφυσικά ζητήματα με τρόπο ιδιαίτερο κι ως εκ τούτου η απόπειρα να μεταφερθεί λεκτικά δεν είναι μια εύπεπτη διαδικασία για τον θεατή.

Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω. Ν’ αγαπάς τον καθένα ανάλογα με τη συνεισφορά του στον αγώνα. Μη ζητάς φίλους. Να ζητάς συντρόφους! 

Τη δυσκολία αυτή, φαίνεται να ξεπερνά η παθιασμένη ερμηνεία των ηθοποιών οι οποίοι καταφέρνουν να κρατήσουν το κοινό σε εγρήγορση. Γιατί εγρήγορση χρειάζεται, αυτιά, μυαλό και καρδιά ορθάνοιχτα προκειμένου να μπουν μέσα σου οι καζαντζακικές διδαχές.

Μην το σκεφτείς πολύ. Να πας να τις ακούσεις. Κι αν δεν το έχεις κάνει ήδη, να τις διαβάσεις κιόλας. 

 

Θέατρο “Τζένη Καρέζη” 
Ακαδημίας 3
Τηλ: 2103636144 – 2103625520
Site
Facebook 

Εισιτήρια
Γενική είσοδος: 18€
Προπώληση: 15€
Ειδικές Ομάδες: 12€

Ώρες Παραστάσεων
Παρασκευή και Σάββατο 21:15
Κυριακή 20:15

​Σκηνοθεσία: Πάνος Αγγελόπουλος | Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Παίζουν: Νικήτας Τσακίρογλου, Κατερίνα Διδασκάλου, Σοφία  Κομηνέα, Δημήτρης  Γρηγοριάδης, Λευτέρης Βλάχος, Mαρία Παπαφωτίου.