Προκαλούν τρόμο σε όποιον κακομοίρη βρεθεί απέναντί τους στις ταινίες και είναι εκείνα στα οποία οφείλεται η εξευτελιστική τσιρίδα που έβγαλες μια βραδιά μπροστά στην κοπέλα σου. Δεν έφταιγες εσύ, οκ. Εκείνο το καταραμένο ζόμπι πετάχτηκε, άλλωστε, από το πουθενά και κάλυψε τα 3/4 της οθόνης σου.
Κύριο χαρακτηριστικό τους, η δίψα τους για αίμα και το γεγονός ότι ξεπετάγονται από το έδαφος με μεγαλύτερη μαεστρία κι από τα μυρμήγκια. Τα τερατόπουλα αυτά, λοιπόν, κλείνουν περίπου 70 χρόνια ζωής (λολ) στις κινηματογραφικές οθόνες, με την ταινία ”I Walked with a Zombie” να χρονολογείται ήδη από το μακρινό 1943.
Με το κλασσικό Zombie Walk, καθιέρωσαν την παρουσία τους στον κινηματογραφικό κόσμο κι έκτοτε κάθε θρίλερ που δεν συμπεριλαμβάνει ένα Ζόμπι, είναι απλά ένα θρίλερ που δεν σέβεται τον εαυτό του.
Σταθμός στην καριέρα τους, στάθηκε η δεκαετία του ’70, όταν ο κόσμος έκανε ουρές για ένα εισιτήριο σε ζομπιοφιλική ταινία.
Μη ξεχνάμε, άλλωστε και το βίντεο κλιπ του Michael Jackson, ο οποίος 33 χρόνια πριν, για χάρη του τραγουδιού ”Thriller”, ντύθηκε Ζόμπι και μας έκανε να φιγουράρουμε σε death pop ρυθμούς.
Πλέον έχουν πιο mainstream κι από τον Άδωνι Γεωργιάδη σε τηλεοπτικό παράθυρο. Προφανώς η σειρά ”The Walking Dead” που σπάει τα ταμεία, να ‘χει παίξει κι αυτή το ρόλο της…
Τέλος, θα φροντίσουμε να εμπλουτίσουμε τις εγκυκλοπαιδικές σου γνώσεις αραδιάζοντάς σου το εξής: Ο μύθος των Ζομπιών (ΝΕ ΤΙ) ξεκίνησε από τους κατοίκους της Αϊτής, οι οποίοι ορκίζονταν πως έβλεπαν(;) διάφορα ανρωπόμορφα τέρατα στους δρόμους. Ποιος ξέρει; Ίσως να τους έπαιρναν τα ντουμάνια από τη γειτονική Τζαμάικα.
