Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, ο Παντελής Ζερβός είναι ο εκπληκτικός φωτογράφος που έχει αναλάβει εκ μέρους του Provocateur τη φωτογράφιση των σκυλιών της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας για την ενότητα Show Me Some Love. Πριν από μερικές ημέρες, λοιπόν, ήρθε στο Κέντρο μας στο Κορωπί για να με φωτογραφίσει και να ξεκινήσει έτσι το promotion και για τη δική μου υιοθεσία. Με το που τον είδα να περνάει την είσοδο, κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει. Ήταν η προστατευτική στολή που φορούσε; Ήταν η ασπίδα που κρατούσε στα χέρια του; Δεν ξέρω, κάτι δεν μου καθόταν καλά… Μου φαινόταν φοβισμένος και επαλήθευσα αυτήν μου την εντύπωση όταν ξεκίνησε η φωτογράφιση.

Τότε, δηλαδή, που τον άκουσα να ψιθυρίζει στην Κατερίνα, την υπέροχη γιατρό που μας φροντίζει, τα εξής: “Υπάρχει περίπτωση να με κατασπαράξει;”. Αμέσως έσκυψα το κεφάλι μου. Όχι τόσο από τη στενοχώρια, αλλά επειδή δεν ήθελα να φανεί το γέλιο που μου ξέφυγε αυθόρμητα. Είχα πλέον καταλάβει γιατί είχε αυτήν την στάση απέναντί μου… Θα σας εξηγήσω κι εσάς αμέσως.

Με λένε Τζακ και είμαι τριών ετών. Αδέσποτος κι εγώ, όπως όλα τα σκυλιά που φιλοξενούνται προσωρινά στις εγκαταστάσεις της Φιλοζωικής, με φέρανε εδώ πριν από λίγο καιρό. Μέχρι την ημέρα εκείνη σουλατσάριζα στο Μαύρο Λιθάρι, στη Σαρωνίδα, στην καταπληκτική εκείνη παραλία που τα καλοκαίρια γίνεται ο κακός χαμός από τους Αθηναίους που έρχονται για να δροσιστούν. Αυτό, λοιπόν, ήταν το λημέρι μου. Μπάνια, ρακέτες, τεκίλες, τσάρκα στα μπιτσόμπαρα μαζί με άλλα σκυλιά και άγιος ο θεός! Μέχρι που βαρέθηκα τις κραιπάλες και τραβήχτηκα προς τον οικισμό της περιοχής, μήπως και βρω κάτι πιο μόνιμο, κάτι πιο οικογενειακό.

Εκεί γνώρισα την κυρά Μαρία. Μια φανταστική γυναίκα που από τη πρώτη στιγμή έβαλα στην καρδιά μου επειδή μου γέμιζε κάθε μέρα το στομάχι επειδή το βλέμμα της εξέπεμπε μια γαλήνη και ηρεμία. Αποφάσισα να της αφιερωθώ και να μην το κουνήσω ρούπι από την αυλή της. Συγκεκριμένα, έξω από την αυλή της, καθώς δεν με άφηνε να μπω μέσα. Είχε δυο γατιά η αγαπητή και φοβόταν τη συνύπαρξή μας. Έστω κι έτσι, όμως, ήμουν ευχαριστημένος. Εκτός από ένα πιάτο φαΐ, είχα εξασφαλισμένη και την ευχάριστη συντροφιά της.

Όπως κάθε σκύλος-φύλακας που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι εγώ ήμουν κύριος στις υποχρεώσεις μου. Κέρβερος σωστός έξω από την πόρτα της, δεν άφηνα κανέναν να πλησιάζει. Κάνα δήθεν τσαμπουκαλεμένο βλέμμα, κάνα ψευτογρύλισμα, άντε στη χειρότερη κάνα γάβγισμα σε κάποιον περαστικό. Μέχρι εκεί. Τίποτα παραπάνω. Το ορκίζομαι. Έλα όμως που βρέθηκαν μερικοί καλοθελητές γείτονες που άρχισαν να βάζουν λόγια και να λένε πως είμαι κίνδυνος για τη γειτονιά!  Όσες διαβεβαιώσεις και να τους έδινε η κυρά Μαρία για τον αγαθό χαρακτήρα μου, αυτοί δεν έλεγαν να καταλάβουν. Και μια μέρα, μετά από μια έντονη γαβγομαχία με έναν άλλο σκύλο της γειτονιάς, κάποιος κάτοικος τηλεφώνησε στην αστυνομία και με κατήγγειλε ως… ταραξία. Ποιον; Εμένα! Το πιο τρυφερό σκυλί της περιοχής! Όχι, πείτε μου: είναι αυτά μούτρα ταραξία;

Είναι να μη σου βγει το όνομα, οπότε τον δικαιολογώ τον φίλο μου τον Παντελή. Και να ‘μαι τώρα εδώ, στη Φιλοζωική, να περιμένω τον άνθρωπο που δεν καταλαβαίνει από κουτσομπολιά, τον άνθρωπο που θα με πάρει σπίτι του και θα του δώσω να καταλάβει από την πρώτη κιόλας στιγμή το ποιος είμαι και τι ψυχούλα έχω. Ιδανικό θα ήταν να είχε και αυλή (αρκεί να με έχει μέσα σε αυτήν κι όχι απ’ έξω…). Αλλά και να μην έχει, θα τα βρούμε, είμαι καλόβολος. Τον περιμένω με την ίδια ανυπομονησία που περιμένω και το μεσημεριανό μου!

UPDATED: Ο Τζακ τα κατάφερε! Βρήκε ήδη μια υπέροχη οικογένεια που τον υιοθέτησε!
 

* Φωτογραφίες: Παντελής Ζερβός

* Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Πρόγραμμα Υιοθεσίας Σκύλων, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία.