Το έχεις πάθει κι εσύ, το έχω πάθει κι εγώ, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας… Έχει υπάρξει η κακιά η στιγμή που έχουμε βγει έξω στη κοινωνία και η κοινωνία μας κοιτάζει καλά-καλά γιατί έχουμε ανεβάσει τα μανίκια από το πουκάμισό μας λες και είμαστε τίποτα μεταλλωρύχοι στις αρχές του 20ού αιώνα που είναι έτοιμοι για τσαμπουκά και σηκώσαμε άρον-άρον τα μανίκια μας για να παίξουμε σφαλιάρες…
Αλλά έχουμε μια καλή δικαιολογία: ΔΕΝ ΦΟΡΑΜΕ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ (παρά μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις και σε πολύ επικίνδυνες αποστολές).
Για κάτι τύπους σαν κι εμάς, λοιπόν, για τους αούγκαλους στα μάτια των κυριλέδων, υπάρχουν ορισμένα αρθράκια όπως αυτό του Esquire που έρχονται σαν μάννα εξ ουρανού για να μας λύσουν τα χέρια. Ή έστω για να σουλουπώσουν λιγάκι την τσαπατσούλικη εικόνα ενός ατάκτως φτιαγμένου μανικιού πάνω σε αυτά…
Δες, εξασκήσου και βγες επιτέλους εκεί έξω σαν αφεντικό…
