Υπάρχουν λίγα πράγματα που μπορούν να θέσουν μια φιλία ή μια κοινωνική επαφή σε κίνδυνο όσο τα στραβοπατήματα των γιορτών.  Αν λοιπόν είστε καλεσμένοι σήμερα, ιδού οι απαράβατες εντολές που πρέπει να σεβαστείτε:

1. Δεν πάτε νωρίτερα από την ορισμένη ώρα. Αλίμονο κι ακούσω το κουδούνι να χτυπάει την ώρα που είναι ακόμα με τις πιτζάμες μου, που στην κουζίνα γίνεται το σώσε και που, για το καλό, ρίχνω κι έναν καυγά με το έτερο ήμισυ.

2. Δεν πάτε «επαυξημένοι». Αυτά τα «πέρασε κι ο Γιάννης που ήρθε από Θεσσαλονίκη χθες και που να τον αφήσουμε;» ή τα «μας πούλησε η baby sitter» ποσώς με ενδιαφέρουν –κι εγώ δηλαδή που θα τις βρω τις εξτρά καρέκλες και τα πιάτα και την όρεξη να τρέχω;

3. Δεν φτάνετε με άδεια χέρια –και μια Σοκοφρέτα, ίσα ίσα για να μην νιώθει ο άλλος μαλάκας, την κάνει τη δουλειά.

4. Δεν φτάνετε σαν τους μάγους με τα δώρα –η προσφορά ενός κονιάκ 60 ετών, όταν κάνει όσο το αυτοκίνητο του άλλου, μπορεί να ερμηνευτεί και ως προσβολή τύπου «να βρούμε και κάτι της προκοπής να πιούμε».

5. Δεν φτάνετε με φαγητά και γλυκά που θέλουν μεταχείριση με το γάντι και ψυγείο, εκτός αν το έχετε συνεννοηθεί εκ των προτέρων. Ψυγεία κανονικά έχουμε οι περισσότεροι, δεν έχουμε τους ψυκτικούς θαλάμους των χασάπικων, ούτε της ιατροδικαστικής υπηρεσίας.

 



6. Αν είστε άρρωστοι –πραγματικά άρρωστοι εννοώ, με μύτες που τρέχουν και κόκκινα μάτια- κάθεστε στο σπίτι σας. Δεν σας φταίει κανείς να σπείρετε την καταστροφή στη μισή Αθήνα.

7. Αν δεν έχει πέσει το σχετικό σήμα από τους νοικοκυραίους, δεν προσκαλείτε τους υπόλοιπους παριστάμενους για ένα «χαρτάκι». Μπορεί το «χαρτάκι» να μην είναι στο πρόγραμμά μου γιατί και την παρέα διαλύει και τραβάει σε μάκρος.

8. Δεν ανάβετε τσιγάρο –σας μιλάει καπνίστρια- αν δεν ρωτήσετε κι αν δεν έχετε εντοπίσει σταχτοδοχείο σε κοντινή απόσταση. Τα καμένα έπιπλα, οι ταπετσαρίες και τα χαλιά, συν οι στάχτες παντού, δεν είναι ό,τι εύχομαι για να μου μπει καλά ο χρόνος.

9. Αν έχετε έρθει συνοδευόμενοι από πρόσωπο που δεν είναι της στενής παρέας, δεν είναι δική μου υποχρέωση να τον/την συντροφεύω όσο εσείς χαζοπαζαρεύεστε με τους κολλητούς/ές ή το ‘χετε στρώσει στη πόκα.

10. Δεν ανάβετε το τζάκι αν δεν σας έχω ζητήσει να ανάψετε το τζάκι. Μπορεί να ‘χω χίλιους λόγους να το θέλω σβηστό.

10+1. Τρεις ώρες είναι αρκετές για να χαρούμε ο ένας την παρουσία του άλλου, να ανταλλάξουμε νέα, ευχές και μελομακάρονα. Αν, όταν κάθεστε, ξεχνάτε να σηκωθείτε, βάλτε αφύπνιση στο κινητό σας. Κι αν σας προτείνω ευγενικά να μείνετε λίγο ακόμα, παρακαλώ πολύ, αρνηθείτε. Θα σας ευγνωμονώ όλο το 2015.