Εδώ και μερικούς μήνες τσακώνομαι συχνά-πυκνά με τη φίλη μου τη Γωγώ. Αιτία; Το γεγονός ότι έγινε νονά ενός παιδιού που οι γονείς του είχαν τη φαεινή ιδέα να το ονομάσουν… Γεράσιμο. Αντί να κάνει αντάρτικο δίνοντάς τους “άκυρο” και σώζοντας έτσι τον μπέμπη, πήγε με τα νερά τους και δέχτηκε τελικά να δώσει το συγκεκριμένο αδιανόητο όνομα σε μια ψυχή που δεν έχει φταίξει σε τίποτα και σε κανέναν…
Μα Γεράσιμος; Είμαστε σοβαροί; Να με συμπαθάς (συνονόματε με το μωρό) αναγνώστη, αλλά το συγκεκριμένο όνομα το θεωρώ ως μία κακόγουστη φάρσα που έστησαν εναντίον σου οι δικοί σου όταν ήσουν βρέφος και -συγνώμη που στο λέω- αλλά δεν πρόκειται ποτέ σου να ξεφύγεις από τις όποιες συνέπειες αυτής τους της απόφασης. Άκου εκεί Γεράσιμος…
Πριν από 2-3 ημέρες, όμως, η Γωγούλα μου έβγαλε γλώσσα και με χτύπησε ανελέητα και ρεβανσιστικά. Αιτία; Το γεγονός ότι διάβασε μια είδηση από τη μακρινή Ρωσία, σύμφωνα με την οποία οι νεαροί γονείς ενός βρέφους ονόμασαν τον γιο τους Λούσιφερ, φέρνοντας στα πρόθυρα υστερίας τους συγγενείς και τις Ελένες Λουκίες της σιβηρικής περιοχής όπου ζούνε. «Πώς σου φαίνεται τώρα το Γεράσιμος;», μου είπε με ξινίλα κι άντε να της αντιμιλήσω… Ας αφήσουμε, όμως, τον Γεράσιμο με τα μεγάλα μάγουλα στην ησυχία του κι ας ασχοληθούμε με τον συνομίληκό του, τον Λούσιφερ.
Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι η σχετική νομοθεσία δεν απαγορεύει στους γονείς να δώσουν ένα τέτοιο όνομα, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι αξιωματούχοι της περιοχής που προσπαθούν να μεταπείσουν τους νέους γονείς, τονίζοντας τα ψυχολογικά βάρη που ενδεχομένως θα φέρει ο γιος τους μελλοντικά.
Οι ίδιοι, δηλώνουν απροκάλυπτα σατανιστές και θεωρούν την ονοματοδοσία αυτή -ένα είδος τάματος προς τον Σατανά μετά από μια αρκετά δύσκολη εγκυμοσύνη- ως «ένα σύμβολο ελεύθερης σκέψης, περηφάνειας και διανόησης». Συμπληρώνουν δε πως αν αύριο-μεθαύριο το παιδί τους έχει πρόβλημα που οι φίλοι του θα του φωνάζουν τρολάροντας “ασταδιάλα ρε Λούσιφερ“, θα μπορεί να αλλάξει το όνομά του με το που συμπληρώσει τα 14 του χρόνια. Κανονικά και με το νόμο.
Κι ενώ τα γούτσου-γούτσου με τον Σατανά καλά κρατούν στο βόρειο ημισφαίριο, στο αντίστοιχο νότιο και συγκεκριμένα στo Μεξικό, αυτοί που ψάχνουν να βγάλουν διαβατήριο για την Κόλαση τα βρίσκουν σκούρα. Αυτό συμβαίνει τουλάχιστον στην περίπτωση ενός 42χρονου τύπου ονόματι Κάιμ Μόρτις, ο οποίος εδώ και 11 χρόνια υποβάλλεται σε όλες εκείνες τις εξωτερικές μεταμορφώσεις προκειμένου να μοιάσει στο διάβολο. Για να μην τα πολυλογούμε, αυτός είναι κι αυτό κάνει…
Το χόμπι του αυτό, ωστόσο, δεν λένε να το αποδεχτούν οι γονείς του, οι οποίοι διαολίστηκαν (λογικό) και τον έδιωξαν από το σπίτι κακήν κακώς. Ο μόρτης ο Κάιμ ο Μόρτις, όμως, δεν μάσησε και κατέφυγε στη Βολιβία, όπου εκεί ο κόσμος τον υποδέχτηκε σχετικά καλύτερα.
Ο ίδιος, πάντως, δεν παραδέχεται ότι οι… μετατροπές που έχει κάνει αποσκοπούν στο να μοιάσει στον Εξαποδώ. Θεωρεί απλά πως αποτελούν το κατάλληλο μέσο για να τονιστεί η διαφορετικότητά του.
ΥΓ: Το Provocateur δεσμεύεται πως θα μεσολαβήσει έτσι ώστε να λάβουν χώρα όλες οι απαιτούμενες ενέργειες προκειμένου ο αξιαγάπητος Κάιμ να ταξιδέψει στη μακρινή Σιβηρία. Εκεί όπου, όπως δείχνουν τα πράγματα, βρίσκεται η πραγματική του οικογένεια κι ένα αξιολάτρευτο Λουσιφεράκι που τον περιμένει…
