Όπως χαζολογούσα στο ίντερνετ (ναι, χαζολογάω στο ίντερνετ ), έπεσε το μάτι σε μια ενδιαφέρουσα είδηση. Ένα αρθρίδιο που πάνω κάτω έγραφε ότι οι υπερτροφές (γκότζι μπέρι, κινόα, σπόροι κία κλπ. κλπ.) μπορεί θεωρητικά να θεραπεύουν πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν αλλά δεν είναι και τόσο αθώες όσο ακούγονται. Διότι άμα τις φας εντελώς απρόσεκτα και σε υπερβολικές ποσότητες, μπορεί να τσιμπήσεις κι εσύ με τη σειρά σου μερικά προβληματάκια από light (κοιλιακά) ως heavy (φουλ ζάχαρο). Βέβαια το κομμάτι ήταν μεταφρασμένο του θανατά, θα μπορούσε να το είχε γράψει η θεία μου η Μαρίτσα μετά από κρίση ιλίγγου, αλλά και πάλι κάπως προέκυπτε ένα γενικό νόημα: Ακόμη και οι υπερτροφές, τα έχουν τα κουσούρια τους.
Βέβαια εγώ τα συμπεράσματά μου τα είχα βγάλει όταν άκουσα εκείνη την διαφήμιση που έλεγε ότι κι ο Μεγαλέξανδρος ιπποφαές έτρωγε. Τότε λοιπόν αναρωτήθηκα “αφού έτρωγε ιπποφαές, γιατί τα κακάρωσε σε ηλικία 33 ετών;“, είπα όμως να μην το κάνω ζήτημα και να μην το θίξω. Είναι και εθνικό το θέμα μην το ξεχνάμε, πώς να τα βάλεις με το μύθο, άσε που παραμονεύει και η αδερφή του η γοργόνα κι εγώ ταξίδεψα φέτος στη Μυτιλήνη με πλοίο. Φύλαγε τα ρούχα σου, φιλαράκι…
Ας επιστρέψουμε όμως στις κάθε είδους υπερτροφές, διατροφικές θεραπείες, σούπερ ντούπερ δίαιτες και βάλε και πάρε και δώσε. Πρώτον, όσον αφορά τα φαρμακευτικά σκευάσματα θυμάμαι πάντα ένα ωραίο που είχε πει ο σπουδαίος γραφιάς Ηλίας Μπαζίνας: “Δηλαδή, άμα φυτέψω εγώ ένα χάπι με βιταμίνες στο χώμα, θα φυτρώσει;” Την απάντηση την ξέρουμε όλοι, όπως γνωρίζουμε επίσης ότι ενίοτε η λάθος δοσολογία βιταμινών μπορεί να σε στείλει πακέτο. Στην καλύτερη περίπτωση τουαλέτα, στην χειρότερη πελάτη του Βορίδη με τον ορό στο μπράτσο.
Το αυτό συμβαίνει και με τις σούπερ ντούπερ δίαιτες που ξεκινούν από κάτι απλές καταστάσεις τύπου Atkins και φθάνουν σε εξωγήινες φάσεις όπως η ορθορεξία. Και τον μεταβολισμό μπορούν να σου γανώσουν και τον οργανισμό να σου τσαλαπατήσουν και την ψυχολογία να σου διαλύσουν. Χώρια τον προϋπολογισμό, που τον μαδάνε όπως ο Μιμίκος τα κοτόπουλα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις υπερτροφές, που άμα παραβείς τον αρχαίο κανόνα (“παν μέτρον άριστον”) και καταναλώσεις, ας πούμε, στην καθησιά σου τρία σακιά κινόα και δέκα θάμνους γκότζι μπέρι όχι μόνο δεν θα βελτιώσεις τις σωματικές σου λειτουργίες αλλά ενδέχεται να τις ξαποστείλεις στο εξώτερο διάστημα.
Και τότε γιατί τρέχουν όλοι στις σούπερ ντούπερ δίαιτες, στις υπερτροφές, στις βιταμίνες; Έχω την εντύπωση ότι δεν είναι θέμα διατροφής, ότι είναι θέμα θρησκευτικής πίστεως. Ότι έχει ανάγκη από κάπου να πιαστεί ο άνθρωπος της κενής εποχής και να εναποθέσει τις ελπίδες του για ένα καλύτερο αύριο.
Συνολικά και κοινωνικά δεν γίνεται (πέθαναν οι ιδεολογίες, δεν πέθαναν;), άρα πάμε στο επίπεδο το προσωπικό, στο επίπεδο της αυτοβελτίωσης. Εκεί που ο καθένας μας γίνεται ένας μικρός θεός και αψηφά τους νόμους της φύσης. Με σούπερ ντούπερ δίαιτες, με υπερτροφές, με βιταμίνες, με όλες αυτές τις αηδίες που μας πλασάρουν καθημερινά. Σαν εικονίτσες πλαστικές και σταυρουδάκια τσίγκινα, που πουλάνε οι τσιγγάνες στους δρόμους. Πάρε κόσμε, η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα.
