Μετά, ακολούθησαν άλλα τέσσερα χρόνια καριέρας μέχρι και το Μάιο του 1970, όπου και διαλύθηκε επίσημα και το κάθε ένα από τα τέσσερα μέλη ακολούθησε σόλο καριέρα.
Ο χώρος του Κάντλστικ Πάρκ ήταν εκείνη την περίοδο η έδρα της ομάδας μπέιζμπολ των Σαν Φρανσίσκο Τζάιαντς και η χωρητικότητά του ήταν για 42.500 άτομα παρ’όλο που ο αριθμός των εισιτηρίων που πουλήθηκαν, ήταν 25.000 αφήνοντας έτσι μεγάλα κενά τμήματα ανάμεσα στα καθίσματα και μια απορία να πλανάται σχετικά με την περιορισμένη προσέλευση του κοινού στο χώρο της συναυλίας.
Σύμφωνα με στοιχεία που προέκυψαν “κατόπιν εορτής”, η αιτία της χαμηλής προσέλευσης ήταν μία δήλωση του Τζον Λένον σε τηλεοπτική συνέντευξή του, κατά τη διάρκεια του ίδιου καλοκαιριού, όπου, μεταξύ άλλων, είχε υποστηρίξει ότι οι Beatles είναι πλέον πιο διάσημοι κι από…τον Χριστό.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το σοκ που υπέστη η κοινή γνώμη, σε συνδυασμό με την παραδοχή του Πολ Μακάρτνεϋ ότι έχει κάνει χρήση LSD, συνετέλεσαν καθοριστικά στη διαμόρφωση του προαναφερθέντος κλίματος.
Το συγκρότημα εμφανίστηκε στη σκηνή-που βρισκόταν ακριβώς πίσω από τη δεύτερη βάση του γηπέδου έχοντας πέντε μέτρα ύψος και περίφραξη τουλάχιστον 4 μέτρων ύψους-ακριβώς στις 20.00 δίνοντας την ευκαιρία στο συγκεντρωμένο κόσμο να ακούσει ένα πλούσιο ρεπερτόριο από τις πιο γνωστές και αγαπημένες επιτυχίες του επιτυχημένου συγκροτήματος, που η φήμη του είχε κατορθώσει να εξαπλωθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Το τραγούδι “Long Tall Sally”, ήταν αυτό που έκλεισε την τελευταία συναυλία των Beatles αφήνοντας στο κοινό μια γλυκόπικρη αίσθηση δεδομένου του τεταμμένου κλίματος που περιγράψαμε παραπάνω.
Πρόσφατα, ήρθε επίσης στο φως της δημοσιότητας μια αδημοσίευτη φωτογραφία της τελευταίας αυτής συναυλίας των Beatles, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το “δώρο” του Πολ Μακ Κάρντεϊ στους θεατές ανά τον κόσμο.
Στην εν λόγω φωτογραφία εικονίζονται τα τέσσερα μέλη του συγκροτήματος να περπατάνε κατευθυνόμενοι στο χώρο της συναυλίας, συνοδεία αστυνομικών. Τη λήψη πραγματοποίησε ο φωτογράφος Τζιμ Μάρσαλ, ο μοναδικός φωτογράφος που είχε την αποκλειστική άδεια να απαθανατίσει τα “σκαθάρια” στη συναυλία του 1966.
Όπως και να έχει, ένα είναι το σίγουρο: τα διάσημα “Σκαθάρια” άφησαν την ιδιαίτερη και ξεχωριστή σφραγίδα τους στον κόσμο της μουσικής και τα τραγούδια τους θα ξυπνάνε πάντοτε μέσα μας συναισθήματα που ισοδυναμούν με τα νοερά ταξίδια σε έναν κόσμο, όπου είμαστε όλοι “μια γροθιά” και αγωνιζόμαστε για την επίτευξη συλλογικών στόχων που οδηγούν τον καθένα μας στη βίωση του προσωπικού του ονείρου.
Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι “όλοι μας ζούμε σε ένα κίτρινο υποβρύχιο”…
Παρακολουθήστε στα ακόλουθα βίντεο μια συλλογή από τα πιο πολυτραγουδισμένα άσματα των Beatles:
