Παρακολουθούσα ένα πορνό στο xtube. Oκ, ήταν ένα από εκείνα τα βράδια που μάλλον παρακολουθούσα πολλά πορνό στο xtube. Αρκετά από αυτά θα φαινόντουσαν σοκαριστικά για το μέσο θεατή. Η αλήθεια είναι πως για αρκετούς ακόμα και ένα απλό πορνό αποτελεί διαστροφή και προκαλεί σοκ. Ίσως επειδή αυτό που πρώτα από όλα τους σοκάρει είναι η παραδοχή των φαντασιώσεων τους και των κρυφών τους επιθυμίων. Η απώθηση τους σε ένα σκοτεινό και φοβιστικό μέσα στις παγίδες του μπαούλο. Πολύ πιο σκοτεινό κι επικίνδυνο από ένα πορνό, μια παρτούζα, ένα κολάρο σκύλου, ένα σαδομαζό παιχνίδι αφέντη και σκλάβου.

Κάτι τέτοια έβλεπα, με δεσίματα, αλυσίδες, ταπείνωση, ομαδικό πήδημα. Gay, straight, τρανς, από όλα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, πέρα από τη στιγμιαία απόλαυση της «εικονογράφησης» φαντασιώσεων από επαγγελματίες, ήταν μια μίνι συνέντευξη στο τέλος ενός κλιπ από τον πρωταγωνιστή που είχε τραβήξει του λιναριού τα πάθη. Αυτόν που τον είχανε στη μέση δέκα μαντραχαλαίοι με το κεφάλι πατημένο κάτω και τον έκαναν πέντε κρίκοι ένα τάληρο. 

Βγήκε λοιπόν ο τυπάκος, μάλλον ερασιτέχνης πορνοστάρ που απλά του έκανε κέφι να παίξει, και στην κάμερα ήταν η απόλυτη τσουλάρα, κι είχε μετά το χαμόγελο μικρού παιδιού. Να λέει στην πόσο απίστευτη εμπειρία ήταν, που έκανε τη φαντασίωση του πραγματικότητα και ναι μεν ήταν λίγο ακραία και κάποια στιγμή ίσως αισθάνθηκε άβολα αλλά το θέμα ήταν ότι το ευχαριστήθηκε σαν παιχνίδι, εκτονώθηκε και ποτέ δεν πίστευε ότι θα καταφέρει να το κάνει με δέκα ταυτόχρονα (καλά, δε σε πίστεψα σε αυτό γιατί μια χαρά πεπειραμένος μου φάνηκες στο να παίρνεις ομάδες ποδοσφαίρου).

Το μόνο τρομακτικό και διαστροφικό σε όλο αυτό, ήταν πως στο φόντο, πίσω από την οθόνη του pc μου είχα αφήσει ανοιχτή την τηλεόραση στο βουβό κι έπαιζε «Το Καφέ της Χαράς» με υπότιτλους. Ναι, αυτό ήταν διαστροφή. Τίποτα άλλο δεν ήταν. Το έχω πει και το ξαναλέω. «Μη μου στερείς τη χαρά αν παίζω με ότι εσύ δεν παίζεις». Και μη με κρίνεις. Οτιδήποτε συμβαίνει μεταξύ δύο συναινούντων ενηλίκων στο κρεβάτι, στον πολυέλαιο, στο πλυσταριό ή στο  πατάρι είναι απολύτως αποδεκτό.

Στα gay μπαρ του Βερολίνου στο Σόνενμπεργ, το BDSM και το leather (σε απλά ελληνικά το sm) είναι κανόνας κι ένας κύριος μπορεί να σέρνει στα τέσσερα έναν άλλο με λουράκι σκύλου γυμνό μέσα στο μπαρ την ώρα που εσύ δίπλα πίνεις βότκα και μιλάς με τον κολλητό σου για την οικονομική κρίση. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα, σαν μια παράλληλη performance. Γιατί αυτό είναι στην ουσία το «ζόρικο» σεξ. Μια performance. Πολύ πιο αθώα από πολλά «φυσιολογικά» σεξ που γίνονται μέσα σε κρεβατοκάμαρες νοικυραίων.

Σε αυτά τα bar έχω συναντήσει μερικούς από τους πιο ευγενικούς και αθώους ανθρώπους. Γιατί γνωρίζουν ότι παίζουν ρόλο. Όταν ο ρόλος τελειώνει και η απόλαυση έχει επιτευχθεί,  κανείς δεν χρωστάει σε κανέναν. Και το πρωί αν σε πετύχουν στο δρόμο με κοστούμι να πηγαίνεις στο γραφείο, δεν ντρέπονται να σε χαιρετήσουν, δεν ντρέπονται γι αυτό που έγινε τη νύχτα, δεν προσποιούνται ότι δεν έγινε κάτι. Αντίθετα σε χαιρετάνε, το θυμούνται και χαμογελώντας σου λένε «ας το ξανακάνουμε μια μέρα»

Θυμάμαι το αριστουργηματικό photo άλμπουμ «Sex» της Madonna από τον Στίβεν Μέιζελ. Με την ίδια και διάσημους φίλους της να τα κάνουν όλα στο φακό, τριάδες, πεντάδες, λεσβιακά, ομοφυλοφιλικά, αλυσοδεμένα, δημόσια. Το ξεφύλλιζα και μου έκανε εντύπωση η αθωότητα του. Την πρώτη φορά που το είχα ξεφυλίσσει και ήμουν πιτσιρικάς δεν το αντιμετώπισα με καλλιτεχνική διάθεση, ήμουν και στα ντουζένια μου τότε, μέσα στους λεκέδες το βιβλίο.

Όλοι όσοι φωτογραφίζονται και πάνω από όλα η ίδια η Madonna που δηλώνει «το μουνί μου είναι ο ναός της σοφίας» κοιτάζουν το φακό, γελώντας, άλλοι πιο κρυφά, άλλοι πιο φανερά, σαν να συνωμοτούν παίζοντας ένα παιχνίδι ενηλίκων. Που έχει τις απαρχές του όσον αφορά στην έκφραση της σεξουαλικότητας, στην παιδική ηλικία, σε εκείνα τα χρόνια που διαμορφώνονται μέσα μας οι τάσεις, τα σχήματα, οι εικόνες που θα καθορίσουν το πώς νοιώθουμε και ικανοποιούμε τον ερωτικό πόθο.

Ναι πιθανότατα σύμφωνα με έναν ψυχίατρο, το να σου αρέσει να τρως σφαλιάρες ενώ είσαι δεμένος σαν γαρδούμπα στο κρεβάτι και σε βρίζει ο άλλος να είναι μια νεύρωση που υποδηλώνει κάτι στο υποσυνείδητο σου. Ναι και; Κάνεις κακό σε κανέναν; Αφού το απολαμβάνεις συνέχισε να το απολαμβάνεις. Κακό κάνεις μόνο στον εαυτό σου όταν η απόλαυση σου μεταφράζεται σε ενοχές και τύψεις.

Επειδή έκανες κάτι «που δεν ήταν καλό και καθώς πρέπει». Επειδή αν το πεις ακόμα και σε κολλητούς σου φίλους θα σε πούνε ανώμαλο; Ε τότε αλλού είναι το  λάθος. Όχι στο τι κάνεις στη ζωή σου. Αλλά στο πως παρά την μικρή της διάρκεια, την απαξιώνεις. Με φίλους ή επιλογές που ανήκουν στα πρέπει σου και όχι στα θέλω σου.

 «Φτωχός είναι αυτός που οι απολαύσεις του εξαρτώνται από την άδεια κάποιου άλλου» έλεγε πάλι η Μadonna στο θρυλικό για την εποχή του κι απαγορευμένο από πολλά κανάλια, video του “Justify My Love”. Kαι μόνο γι αυτήν την απελευθερωτική εμπειρία στην εφηβεία μου της χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Αφού έχει εισβάλλει σε ένα ξενοδοχείο που όλοι πηδιούνται με όλους σε διάφορους συνδυασμούς, στο τέλος ανοίγει την πόρτα ενός δωματίου. Και τρέχει στο διάδρομο ξεκαρδισμένη από τα γέλια.  Σαν μια βόλτα σε ένα ερωτικό λούνα παρκ. Θυμάμαι την έκφραση μου μπροστά στην τηλεόραση. Και μια μαύρη κολλώδη σκιά, σαν ρευστή πίσσα να φεύγει επιτέλους από το σώμα μου, να νοιώθω καθαρός, χωρίς καμία υποχρέωση να απολογηθώ.

Θυμάμαι κι ένα αγόρι όμορφο και σκληρό. Είχαμε κάνει άγριο σεξ, πολύ άγριο. Αν το γυρίζαμε πορνό αυτή τη στιγμή θα είχα μια άλλη καριέρα, με πολύ περισσότερα λεφτά και δε θα χρειαζόταν να γράφω για σεξ, για να πληρωθώ. Θα πληρωνόμουνα επειδή το κάνω και απολαμβάνω.Τες πα, οι λάθος αποφάσεις καριέρες έχουν το κόστος τους. Όταν τελειώσαμε λοιπόν με το αγόρι, γυρνάω προς το μέρος του, ξαπλώνω στο στήθος του και του χαϊδεύω τα μαλλιά. Με κοιτάζει με ένα βλέμμα σαστισμένο. «Είσαι ο ίδιος Τάσος που ήσουνα και πριν, εδώ και μία ώρα που κάναμε πολεμικές ασκήσεις εδάφους;» «Ακριβώς ο ίδιος» του απαντάω. Τον φιλάω, ντύνομαι, ανοίγω την πόρτα και βγαίνω στο ζεστό καλοκαιρινό βράδυ. Ανάβω ένα τσιγάρο και περπατάω, τραγουδώντας, ήρεμος, χαρούμενος, αθώος και καθαρός.

*Ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο www.twitter.com/klarinabourana . Kάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του facebook www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.