Ο Γιώργος Χρυσοστόμου είναι ο Αρτούρο Ούι. Τον συναντήσαμε λίγο πριν την ανέβει στη σκηνή και μας μίλησε για τη μακάβρια φάρσα «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι», όπου ο Μπέρτολτ Μπρεχτ σημαδεύει τους μηχανισμούς που στηρίζουν και εκτρέφουν τον φασισμό. Την παράσταση που ανεβάζει ο Άρης Μπινιάρης σε ένα νέο χώρο στην Κυψέλη, το Θέατρο ARK κι έχει γίνει sold out στόμα με στόμα. Γιατί; “Παρελαύνουν σε αυτή την πασαρέλα διεφθαρμένοι πολιτικοί, διεφθαρμένοι δημοσιογράφοι, κάποιοι διεφθαρμένοι επιχειρηματίες, υπάρχει ο φόβος της φτώχειας. Κι εκεί βρίσκει πρόσφορο έδαφος ο Αρτούρο κι ανεβαίνει στην εξουσία. Οι θεατές μας λένε ότι είναι πολύ δίπλα μας όλο αυτό” μας λέει ο πρωταγωνιστής της. Εκείνος ως πολίτης λίγο πριν τις εκλογές πώς αισθάνεται; “Αυτό που αισθάνομαι ως πολίτης είναι ότι με κοροϊδεύει ένα σύστημα, περιμένω να δω τι δεν θα αλλάξει πάλι με τις εκλογές” απαντά.

Που είδε τόσα πολλά βιντεάκια του Χίτλερ για να μπει στο ρόλο και μετά το σκηνοθέτης “τον μάζευε”. Και ξανά στις πρόβες μέχρι να τελειοποιήσει το ρόλο. Και το πέτυχε.Το παραβολικό αυτό έργο είναι ένας παραλληλισμός της ιστορίας της ανόδου του ναζισμού στη Γερμανία μέχρι την κατάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ. Ο Μπρεχτ ανασυνθέτει την ιστορία μεταφέροντας τη δράση στο γκανγκστερικό περιβάλλον της Αμερικής του μεσοπολέμου. Ο Γιώργος Χρυσοστόμου δεν πιστεύει ότι είναι φτασμένος, δεν πιστεύει ότι μπορεί να υιοθετήσει μια περσόνα και να πορευτεί στο θέατρο ούτε θέλει να τυποποιηθεί σε ρόλους. «Φτασμένος σημαίνει τελείωσα, έφτασα. Εγώ πάω ακόμα. Με τρομάζει η λέξη. Αν πω “εντάξει Γιώργο, είσαι φτασμένος” χωρίς να το καταλάβω θα σταματήσω να προσπαθώ για την εξέλιξη μου και θα μείνω σε μια θεατρική περσόνα» λέει χαρακτηριστικά.

Με τα χρόνια άφησε την ευαισθησία του να βγει στην επιφάνεια. “Ανήκω στη γενιά του “τα αγόρια δεν κλαίνε”. Είμαστε παιδιά του ’80. Έτσι ήταν τότε η διαπαιδαγώγηση. Η γενιά του “τρως ξύλο στο σχολείο από τον διευθυντή και μετά τρως ξύλο στο σπίτι”. Τώρα ξέρω ότι είναι θαρραλέο να κλαις” λέει στη συνέντευξη. Κι έχει δίκιο. Είναι σε μια ώριμη φάση της ζωής του αλλά δεν έχει γίνει ακόμη ο άνδρας που ονειρευόταν. Μπορούμε να τον ρωτήσουμε σε δέκα χρόνια αν τελικά τα κατάφερε.

Ήταν αρκετά 11:30 λεπτά για να μας πείσουν ότι είναι χαρισματικός; Πατήστε play και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.