Υπάρχουν πολλά «ξέρεις ότι είσαι σε συναυλία του Θανάση όταν…», αλλά νομίζω ότι ανάμεσα τους υπάρχει ένα που ξεχωρίζει, που κερδίζει όλα τα υπόλοιπα σαν υπερατού. Ξέρεις ότι είσαι σε συναυλία του Θανάση όταν ανάμεσα στα κομμάτια, αυτά τα λίγα δεύτερα που σκηνή σκοτεινιάζει, φέγγει η καύτρα από το τσιγάρο του Δημήτρη Μυστακίδη.
Οι συναυλίες αυτές από τα χρόνια των Λαϊκεδέλικα (20 χρόνια πίσω δηλ.) αλλά και των μεταγενέστερων σχημάτων που συντρόφευαν και συντροφεύούν στη σκηνή και τις ηχογραφήσεις τον Θανάση Παπακωνσταντίνου ήταν για πολλούς η πρώτη γνωριμία με τον Μυστακίδη. Και από εκεί, σε προσκαλούσε να ανακαλύψεις τον δικό του κόσμο, ένα κόσμο λαϊκό και «τσιμπητό» σαν το τρόπο που παίζει την κιθάρα του.
Είναι τα ρεμπέτικα, είναι το πάθος του για τη λαϊκή μουσική, είναι η διδασκαλία στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, είναι οι βραδιές στο Μπατμαν στο Νέο Κόσμο, είναι το συνέδριο για τη λαϊκή μουσική που διοργάνωσε πριν λίγες εβδομάδας στην Τεχνόπολη, είναι ο πρώτος του προσωπικός δίσκος, το «Μόρσο». «Είναι άγριος ο κόσμος, Μήτσο» τραγουδά στο «Γεράκι» σε στίχους Θάνου Παπανικολάου. Πέντε λέξεις για να περιγράψουν μια ολόκληρη εποχή.
Ο Μυστακίδης αυτή την εποχή εμφανίζεται στο Σταυρό του Νότου τις Παρασκευές. Δεν περιμένεις από εμάς να σου πούμε αν αξίζει να το δεις. Όσο όμως θα στέλνεις μηνύματα σε φίλους για να το κανονίσεις, πάτα το play για να ακούσεις και τη κουβέντα που κάναμε μαζί του στο Provocateur.
Photo Credits: Θάνος Ηλιόπουλος
