Ο Χάρης ο Γαμμάτος και η μάνα του είναι λόγος να μείνεις μέσα Παρασκευή βράδυ. Ο αστείος μισανθρωπισμός αυτού του τηλεοπτικού χαρακτήρα σου θυμίζει τον εαυτό σου, τον κολλητό σου, τον συνάδελφο στο διπλανό γραφείο. Η δε μάνα του είναι ένα έπος και όσοι έχουμε δει την Ελένη Ουζουνίδου στο θέατρο, ξέραμε τι μπορεί να κάνει αυτή η ταλαντούχα ηθοποιός. Ο Χάρης Χιώτης παίζει για δεύτερη χρονιά σε μια θρυλική παράσταση που πάλι γίνεται -στόμα με στόμα- επιτυχία. Όταν είπα σε φίλους ότι θα μιλήσω μαζί του μου είπαν ότι κλαίγανε στα γέλια με τον χαρακτήρα του Πανάγου Βαλαβάνη. Οι άνθρωποι που συνεργάζονται μαζί του μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον Χάρη, τον Χαρούλη όπως τον αποκαλούν. Κι αυτό είναι πιο μεγάλο παράσημο από τον θαυμασμό για το κωμικό του ταλέντο.
Πόσες φορές σε έχουν φωνάξει «Γαμ(μ)άτο» στο δρόμο από τότε που ξεκίνησαν “Τα Νούμερα” ;
Έχει συμβεί κάποιες φορές, όχι πολλές. Το πολύ όμορφο στις τυχαίες συναντήσεις είναι τα χαμόγελα των ανθρώπων και τα ωραία λόγια τους για την σειρά και τις ιστορίες που τους αφηγούμαστε. Εκεί παίζεται το παιχνίδι. Είναι πολύ αναζωογονητικό όταν συναντάς ανθρώπους και σου μιλούν με τόση ζεστασιά για τα Νούμερα.
Έχεις πάει ποτέ σε stand up comedy βραδιά; Δεν είναι και πολύ πετυχημένα τα αστεία σου στα Νούμερα, φαντάζομαι το ξέρεις;
Έχω πάει, εννοείται. Κατά την άποψη μου, το χιούμορ είναι καθαρά προσωπικό στοιχείο και κατάκτηση του καθενός μας, σύμφωνα πάντα με τα βιώματα μας. Κάτι που φαίνεται αστείο σε εμένα μπορεί σε κάποιον άλλον να μην φανεί καθόλου και με κάτι που θα ξεκαρδιστείς εσύ μπορεί εγώ να απορήσω. Και έτσι πρέπει να γίνεται. Οι άνθρωποι είμαστε όλοι διαφορετικές “μηχανές” αναζήτησης και λαμβάνουμε και επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες διαφορετικά ο καθένας από τον άλλον. Αγαπώ πολύ τα αστεία και το χιούμορ. Πιστεύω ότι η ζωή συμβαίνει καλύτερα μέσα από το γέλιο.
Πίστευες ότι τα Νούμερα θα γίνονται trending topic στο Twitter;
Επειδή δεν έχω ασχοληθεί πολύ με το twitter δεν ήξερα καν τι σημαίνει trending topic. Χαίρομαι όμως πολύ που γράφονται τόσο ωραία πράγματα για τα Νούμερα. Είναι μία σειρά που δημιουργείται με πολλή αγάπη και τα όμορφα σχόλια αποδεικνύουν πως αυτό αντανακλάται στον κόσμο που την βλέπει.
Είχες πάει στην Ταράτσα του Φοίβου;
Δεν είχα πάει, συνέπιπταν οι παραστάσεις της Ταράτσας με δικές μου παραστάσεις και υποχρεώσεις και δεν είχε τύχει να πάω. Έχω όμως ακούσει τόσο πολλά από φίλους μου για την Ταράτσα που είναι σαν να πήγαινα κάθε χρόνο. Και φέτος, έχω την τύχη να παίρνω μία γεύση από Ταράτσα μέσα από τα Νούμερα.
Πόσο πολύ έφαγες στην Τούρτα της Μαμάς; Και πώς πήρες τον ρόλο; Πέρασες από casting ή γνώριζες τον Αλέξανδρο Ρήγα;
Έφαγα πολύ είναι η αλήθεια, πολύ και ωραία. Με τον Αλέξανδρο Ρήγα γνωριζόμασταν από πιο παλιά και δεν χρειάστηκε να περάσω κάστινγκ για τον συγκεκριμένο ρόλο. Ο Ζώης είναι ένας ρόλος που αγάπησα πολύ. Ήταν η ψυχοθεραπεία μου μέσα στην καραντίνα και στην πρώτη πολύ δύσκολη κόβιντ περίοδο.
Πρώτη φορά γνωρίζω έναν ηθοποιό που αποφάσισε να γίνει ηθοποιός όταν πήγαινε στο δημοτικό σχολείο. Πώς έγινε αυτό;
Η αγάπη της αδερφής μου, της Αγνής, μου έδειξε τον δρόμο και με οδήγησε στο θεατρικό εργαστήρι του σχολείου που πηγαίναμε. Τότε κατάλαβα ότι το θέατρο πρέπει, με όποιον τρόπο, να κατέχει θέση στην ζωή μου. Ύστερα, η Αγνή πήγε σε δραματική σχολή και εγώ ακολουθούσα σε πρόβες και παραστάσεις. Και κάπως έτσι, η αγάπη για την υποκριτική και το θέατρο έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας.
Ένα κλισέ για τους ηθοποιούς είναι ότι δεν βγάζουν αρκετά χρήματα (μέχρι να φτάσουν σε ένα επίπεδο αναγνώρισης) και κάνουν άπειρες άλλες δουλειές για να τα βγάλουν πέρα. Ισχύει στην περίπτωση σου; Κι αν ναι, τι άλλο έχεις κάνει για να πληρώσεις τους λογαριασμούς;
Ισχύει. Έχει χρειαστεί να κάνω άλλες δουλειές. Έχω δουλέψει σε καφέ, έχω δουλέψει σε catering, έχω τρέξει παραστάσεις σε φώτα και ήχο, έχω κάνει ηλεκτρολογικά μεροκάματα, έχω κάνει γενικά διάφορες δουλειές. Σε διάφορες εποχές της ζωής μου, χρειάστηκε να δουλέψω παράλληλα. Το σημαντικό είναι η κάθε δουλειά να συμβαίνει με χαμόγελο, και, όταν δεν είναι η δουλειά που έχεις επιλέξει να υπάρχει η ηρεμία, η σιγουριά και η πίστη μέσα σου ότι είναι προσωρινή.
Τι κάνεις στο Σεσουάρ για Δολοφόνους; Είναι πιο ωραία μια παράσταση όταν συνεχίζει και δεύτερη χρονιά;
Στο Σεσουάρ για δολοφόνους κρατώ τον ρόλο του Πανάγου Βαλαβάνη, αστυνομικό δαιμόνιο, που μαζί με τον Σταύρο Σταυράκο που υποδύεται ο Δημήτρης Μακαλιάς, εξιχνιάζουμε τον φόνο της Αμαλίας Τσαλίκογλου. Έχουμε την τύχη να πηγαίνουμε δεύτερη χρονιά. Μια παράσταση που πηγαίνει δεύτερη χρονιά είναι πιο σίγουρη επειδή έχει δοκιμαστεί και αυτό προσφέρει ασφάλεια επί σκηνής. Με τα παιδιά έχουμε γίνει μία πολύ ωραία παρέα και ξεκαρδιζόμαστε κάθε βράδυ. Υπάρχει απόλυτη σκηνική εμπιστοσύνη και αυτό δίνει άλλη έκφραση σε όλη την παράσταση.
Με ποιον από τους ηθοποιούς που συνεργάζεσαι στην παράσταση θα έκανες παρέα και γιατί; Αν μας πεις με όλους πρέπει να μας δώσεις τον λόγο για τον καθένα.
Κάνω με όλους, αλήθεια. Η σκηνή δημιουργεί πολύ όμορφους και ισχυρούς δεσμούς. Οι ηθοποιοί γινόμαστε οικογένεια και αυτό δημιουργεί κοινές συνιστώσες, ταιριάσματα καθημερινότητας και σύνδεση. Στο Σεσουάρ έχουμε γίνει παρέα από την πρώτη στιγμή, γελάμε πολύ και περνάμε όμορφα τόσο επί σκηνής όσο και παρασκηνιακά, όλοι, και όταν μας το επιτρέπουν τα υπόλοιπα τρεξίματά μας κάνουμε και τις βόλτες μας.
Έχω δει τον Βασιλιά Ληρ, δεν ήξερα ότι ήσουν βοηθός σκηνοθέτη. Έχεις σκηνοθετήσει κι άλλες παραστάσεις;
Οι βοηθοί σκηνοθέτες, δεν σκηνοθετούν ακριβώς μία παράσταση. Είναι το στήριγμα, η δεύτερη άποψη και όλο το τρέξιμο και η επικοινωνία που πρέπει να συμβεί ώστε να ανέβει μία παράσταση. Με την Αγνή, τον Σταμάτη Μπάκνη και την Αναστασία Μανιάτη έχουμε τους Repente Arts. Με την ομάδα μας έχω σκηνοθετήσει τέσσερις παραστάσεις. “Δύο μεγάλες μύτες”, “…στο ορφανοτροφείο”, “Τολμάς;” , “Ο πρίγκιπας που ονειρεύτηκα να φιλήσω”.
Τι είναι οι Repente Arts που έχετε ιδρύσει με την αδελφή σου;
Είναι η θεατρική μας ομάδα, η εταιρεία μας. Είμαστε μία παρέα, η Αγνή, η Αναστασία, ο Σταμάτης και εγώ. Αγαπάμε πολύ το θέατρο και την έκφραση και ιδρύσαμε την δική μας ομάδα με νομική υπόσταση για να μπορούμε να πραγματοποιούμε τις ιδέες μας και τα θέλω μας, όποτε φυσικά το επιτρέπουν και οι συνθήκες. Κάνουμε σεμινάρια, παραστάσεις, θεατρικά παιχνίδια, πράγματα που μας κάνουν να χαμογελάμε και ταυτόχρονα συνδέουν δημιουργικά και χαμογελαστά τις ζωές μας.
Έχεις παίξει ποτέ σε άδεια ή σχεδόν άδεια αίθουσα;
Φυσικά. Χαρακτηριστικά θυμάμαι, στις πρώτες μας παραστάσεις με την ομάδα μας, ένα χιονισμένο βράδυ Δευτέρας είχαμε στην αίθουσα 3 θεατές αν θυμάμαι καλά. Για την ακρίβεια 3 υπέροχους θεατές που μετέτρεψαν εκείνο το άδειο βράδυ σε παράσταση γιορτή.
Έχεις συνυπάρξει με τον Πέτρο Φιλιππίδη τρεις φορές στο θέατρο, όπως κι άπειροι ηθοποιοί. Πώς ένιωσες όταν βγήκαν στη δημοσιότητα οι καταγγελίες εις βάρος του; Πιστεύεις ότι άλλαξαν όντως τα πράγματα στο θέατρο μετά το ξέσπασμα του ελληνικού #MeToo;
Πιστεύω πως ναι. Πιστεύω πολύ στην εξέλιξη των πραγμάτων. Οι νέες γενιές, όπως συμβαίνει σε κάθε εποχή, έρχονται και πρέπει να έρχονται για να αλλάξουν τα πράγματα. Και τα πράγματα αλλάζουν. Και βλέπω και βιώνω ότι ο σεβασμός είναι βάση και προπύργιο αυτής της αλλαγής. Πιστεύω στον σεβασμό και θέλω να πιστεύω ότι θα αποτελεί μία από τις προτεραιότητες από εδώ και περά σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Βγήκαν πολλές καταγγελίες στο προσκήνιο, και όταν αυτές οι καταγγελίες περιγράφουν περιστατικά βίας και κακοποίησης, δεν έχει σημασία πως αισθάνεται το κοινό που τις βλέπει και τις μαθαίνει αλλά πως αισθάνεται ο άνθρωπος που βίωσε την κακοποίηση και την βία. Εκεί πρέπει να εστιάζουμε και να δίνουμε την στήριξη μας. Κάθε ανθρώπινη σχέση, από συναισθηματική, ερωτική μέχρι επαγγελματική πρέπει να έχει στην βάση της σεβασμό.
Παρακολουθείς άλλα σίριαλ στην ελληνική τηλεόραση; Κι αν ναι, ποιο σου άρεσε;
Όποτε, μου το επιτρέπει ο χρόνος, παρακολουθώ. Αλλά συνήθως ετεροχρονισμένα από την κανονική προβολή τους, στο ίντερνετ. Αν και δεν έχω παρακολουθήσει επισταμένως κάποια σειρά φέτος, χαίρομαι που γίνονται τόσες δουλειές και ανθίζει ξανά το τοπίο. Ο κλάδος μας υπέφερε με τις καραντίνες και την κόβιντ συνθήκη και είναι πολύ σημαντικό που ο κόσμος αγκαλιάζει τόσο τις τηλεοπτικές δουλειές όσο και τις θεατρικές. Χαίρομαι γιατί ξέρω ότι ο κλάδος μας έχει πολύ όρεξη για δουλειά και είμαι σίγουρος πως αυτή η όρεξη μετουσιώνεται σε υπέροχα αποτελέσματα. Και στην μικρή οθόνη και στο θέατρο.
Info: Σεσουάρ για δολοφόνους, Θέατρο Λαμπέτη : Λεωφόρος Αλεξάνδρας 106, Αμπελόκηποι, εισιτήρια εδώ.
Τετάρτη : 20:00/ Πέμπτη & Παρασκευή : 21:00/ Σάββατο : 18:00 και 21:00/ Κυριακή : 19:00
Φωτογραφία εξωφύλλου: Δημήτρης Μακρής.
