Ο Γιάννης Τσορτέκης ανήκει προφανώς στους ηθοποιούς που όταν προσποιούνται κάποιον άλλο νιώθει ευτυχισμένος. Οι ερμηνείες του έχουν προκαλέσει σεισμική δόνηση στους τηλεθεατές που έχουν συνηθίσει νερόβραστες, ανυπόφορα μέτριες τηλεοπτικές ερμηνείες από ηθοποιούς στα ελληνικά σίριαλ.
Ο άνθρωπος δεν έγινε ηθοποιός για να του πατάμε like στο Instagram σε ηδυπαθείς πόζες. Όταν ξεκίνησε το 1990 να παίζει σε θεατρικές σκηνές έβαζε δικά του χρήματα.
Δεν είχε την εσφαλμένη και στρεβλή εικόνα της διασημότητας. Ταιριάζει σε κάθε αφηγηματικό σύμπαν. Είτε τον βάλεις να χορεύει καψουροτράγουδα είτε να χτυπάει αλύπητα τον γκέι γιο του θα σε κάνει να αισθανθείς. Διαπερνάει το γυαλί η ερμηνεία του κι “αγγίζει” τον τηλεθεατή. Δηλώνει εργάτης. Όχι φίρμα. Με λίγα ζούσε πάντα.
Στο σύμπαν του Οικονομίδη μπήκε με “Το μικρό Ψάρι”. Πήρε βραβείο για το ρόλο του στην “Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς”. Ήταν εγγυημένη η χημεία με τον Βασίλη Μπισμπίκη στο “Αυτή η νύχτα Μένει”.
Τα τελευταία χρόνια είμαστε τυχεροί γιατί κάνει τηλεόραση. Το είδαμε και στο “Καρτ Ποστάλ” και στη “Σκοτεινή Θάλασσα”. Του αρέσει να υπάρχει αγάπη και σεβασμός στη δουλειά του. Και είναι δοτικός άνθρωπος. Σε κάθε του συνέντευξη θα τονίσει πόσο θαυμάζει τους συναδέλφους του.
Είναι απόφοιτος του Εθνικού. Αριστούχος. Αλλά είναι μεγάλη ιστορία η σχέση του με το Εθνικό που καλύτερα να την αφηγηθεί ο ίδιος. Αν ποτέ θελήσει. Μοιάζει όμως να είναι ηθοποιός του βιώματος. Ξέρει διαισθητικά τι ρόλοι του ταιριάζουν. Συνεργάστηκε με τον Μαρμαρινό και τον Βογιατζή. Και αυτά είναι μετάλλια στην δουλειά του. Στο θέατρο είναι καλύτερος από την τηλεόραση.